โสดพร้อมมาก อยากโดดจากคานซะที - ดีเจพี่อ้อย

เห็นผลสำรวจล่าสุดที่บอกว่า ช่วง 10 ปีที่ผ่านมาคนไทยจดทะเบียนสมรสลดลง แต่หย่าร้างกันเยอะ ส่งผลให้มีคนโสดมากขึ้น ซึ่งถือเป็นกลุ่มที่มีรายจ่ายกิน-เที่ยว-ช็อป ต่อหัวเยอะมาก ใช่ค่ะ มีคนคิดแบบนี้จริงๆ เมื่อสุขทุกข์อยู่ที่เรา ไม่ได้เอาไปผูกขาใคร 

ทำมาใช้ไป ไม่ต้องวางแผนอะไรไกลๆ เพราะไม่ต้องแชร์อีกครึ่งชีวิตกับใคร …แต่ยังไงก็ควรต้องวางแผนคร่าวๆไว้อยู่ดีนะคะ จะโสดหรือจะมีคู่ ไม่มีใครรู้อนาคต อย่างน้อยไม่ว่าข้างหน้าจะเจออะไร เราต้องวางแผนรับมือให้ไหวด้วยสองมือของเราก่อน  

แม้คนโสดที่มีความสุขกับการไม่มีใครจะมีมากขึ้น แต่ต้องยอมรับว่า บางคนก็ยังโหยหาใครซักคนมาอยู่ข้างๆ เติมเต็มช่องว่างในในที่มันรู้สึกเคว้งๆคว้างๆ บ้างก็ได้คนที่พอดี บ้างก็ไปเจอคนที่ไม่รู้จักพอซะที 

จนต้องถามตัวเองดีๆ ว่าถ้ามีเขาแล้วเศร้ากว่าตอนเป็นโสด โดดกลับขึ้นอยู่บนคานสวยๆดีกว่าไหม อย่าเพิ่งรีบมีใคร เพียงเพราะจะได้พ้นๆไปจากสถานภาพโสด  

“ปรึกษาพี่อ้อยนะคะ เรื่องนี้ถามคุณพ่อแล้ว คุณพ่อบอกว่าแล้วแต่หนู กำลังจะตัดสินใจใช้ชีวิตคู่กับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ รู้จักกันมา2ปีผ่านโซเชียลฯ อายุ46ปีโสดไม่เคยแต่งงานอาชีพ director engineer นิสัยดีคือไม่สูบบุหรี่ไม่ดื่มเหล้าไม่สังคมมากนัก เสาร์-อาทิตย์เป็นอาจารย์สอนพิเศษ เคยมาบ้านหนู1ครั้ง แต่หนูไม่เคยไปบ้านเขาเลย 2ปีที่ผ่านมาไปเที่ยวด้วยกัน1ครั้ง 

ที่ผ่านมาหนูเคยงอน แต่เขาไม่เคยง้อเคย เขาขอจดทะเบียนตั้งแต่รู้จักกันได้3เดือนด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่รู้ 2ปีที่ผ่านมาเขาหายไปต่างประเทศ1ปี พอปีนี้กลับมาเขาเลยขอแต่งงานอีกครั้ง และขอจดทะเบียนก่อน พอถามเหตุผลเขาบอกว่าถ้าจดทะเบียนก็จะลดภาษีได้ 

หนูเป็นพยาบาลค่ะ อยากมีครอบครัว อยากมีลูกเพราะอายุเริ่มเยอะ ถ้าถามใจตัวเอง คือถ้าจะแต่งก็ได้มีครอบครัวมีลูกอย่างที่คิดไว้ ส่วนจะมีความสุขไหมก็คงจะเฉยๆ จริงๆก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ค่ะด้วย งาน เวลา ระยะทาง วุฒิภาวะทางอารมณ์ที่ต่างคนต่างก็โตๆกันแล้วคงจะไม่มีเรื่องให้ทะเลาะกัน หรือเลือกที่จะเงียบมากกว่า คิดไม่ตกเลยว่าควรแต่งงานกับเขาดีไหม” 

ชีวิตเราทั้งชีวิต ทำไมคิดเลือกสามีเหมือนรับสมัครงาน ติ๊กคุณสมบัติเท่าที่อยากได้ แต่ตกเรื่องใหญ่ที่สุดไป 1 เรื่องคือ เรารักกันมากพอหรือเปล่า เขาเป็นใคร เอาจริงๆเรายังไม่รู้จักกันเท่าไหร่เลย ดูตั้งหน้าตั้งตาอยากแต่งงานกับเรา เพราะอยากเอาทะเบียนสมรสไปลดภาษี 

นี่คือข้อดีของการแต่งงานหรือเนี่ย คบ 2 ปี หายไปต่างประเทศ 1เดือน ไปไหน ไปทำอะไร เรารู้บ้างไหม บ้านเขาเราก็ไม่เคยไป คิดว่าการแต่งงานคืออะไร ถึงเอาทั้งชีวิตและจิตใจลงไปเสี่ยงกับเขาขนาดนั้น… เข้าใจว่าน้องอยากมีลูก เพราะอายุเริ่มเยอะ แต่เด็กไม่ใช่ตุ๊กตาที่สร้างเขาขี้นมาไว้กอดเล่น ถือว่าได้เป็นแม่สมใจแล้ว 

เราสร้างครอบครัวให้อบอุ่นพร้อมพอจะรอรับเขาหรือยัง ไม่ใช่อยากได้แค่สเปิร์มของสามีเพื่อให้เราได้มีลูก จะผูกพันกันแค่ไหนไม่สำคัญอะไร น้องบอกว่า เราโตๆกันแล้ว คงไม่ทะเลาะกันเท่าไหร่ น้องเข้าใจคำว่าครอบครัวมากแค่ไหน 

สักให้มีพ่อแม่ลูกอยู่ครบก็ไม่ได้จบที่ความอบอุ่นเสมอไป ถ้าไม่มีสายใย ความรัก ความผูกพัน แต่งงานคือเรื่องใหญ่ ไม่ใช่การรับใบปลิว รับๆไปก่อนแล้วค่อยไปทิ้งข้างหน้า ชีวิตคู่มีค่า ไม่ใช่ดึงใครก็ได้มายืนข้างๆ แต่ห่างจากคนที่จะอยู่ในหัวใจ 

วันหนึ่งเกิดไปเจอคนที่เรารักเขาหมดหัวใจ จะไล่คนใกล้ๆตัวไปไหน เพราะยังไงเขาก็คือพ่อของลูกอยู่ดี อย่าเลือกแต่งงานเพียงเพราะกลัวการขึ้นคาน หรือกลัวทรมานกับตัวเลขของวัยที่มากขึ้น 

สุขกับความโสดมาได้ตั้งนาน จะลงจากคานต้องคิดดีๆ “แฟน” นานๆมาทีขอให้ดี อย่ามาแบบถี่ๆแต่ไม่จริงใจ สุดท้ายรีบๆที่จะคว้าใครก็ได้มาอยู่ใกล้ ก็แค่เพิ่มสถิติอกหักเสียใจให้ตัวเอง  

คนที่รักกันมานานๆ ยังไม่มีอะไรการันตีได้เลยว่าชีวิตคู่จะรอดหรือไม่รอด นับประสาอะไร คนที่เข้ามาด้วยความเหมาะสมของโปรไฟล์ แถมเดี๋ยวมาเดี๋ยวหาย อยากได้ทะเบียนสมรสไปลดภาษี สัญญาณอันตรายดังลั่น อย่าแกล้งฟังมันไม่ได้ยิน 

Club Friday ศุกร์ที่แล้ว มีสายหนึ่ง คล้ายๆแบบนี้เลย เป็นน้องผู้หญิงที่บอกว่า ร่างกายพร้อมมาก อยากมีลูกเหลือเกิน กลัวแก่ไป แล้วมีลูกไม่ได้ สุดท้ายไปใช้บริการบริษัทจัดคู่ ได้ผู้ชายโปรไฟล์ดีๆมา 1 คน 

เขาขอแต่งงานแบบรวดเร็วทันใจ ยังไม่ได้ผ่านพิธี ก็ท้องก่อนจัดงาน ตอนนี้ ลูกคลอดมาเรียบร้อยค่ะ ได้ลูกสมใจ แต่ไม่เคยได้ความรักจากสามี เขาขอไปทำงานต่างจังหวัด นานๆได้คุยกันที จะเลิกก็ทำไม่ได้ เพราะน้องบอกว่า ลูกติดพ่อเขามาก ไม่รู้ติดตอนไหน 6เดือนได้เจอหน้ากันแค่ครั้งเดียว

ความรัก มักไม่ได้ใช้เหตุผล แต่คนจะตัดสินใจมีชีวิตคู่ ต้องดูเหตุผลหลายๆข้อ และ 1 ในข้อที่สำคัญ คือเรารักกันมากพอจะเดินหน้าต่อในการสร้างครอบครัวด้วยกันไหม 

คนที่รักกันจะตาย เจอหน้ากันทุกวัน ความเบื่อก็ยังมี ดีที่รักกันเลยรับมือไหว แล้วกับคนที่เราไม่ได้รู้สึกอะไรเท่าไหร่ จับมาอยู่ด้วยกันทุกวัน แถมต้องรับผิดชอบร่วมกันกับ 1 ชีวิตที่เกิดมา น้องจะเอาอะไรมายึดเหนี่ยวคนสองคนไว้ทั้งที่ไม่ได้มีใจต่อกันเท่าไหร่ตั้งแต่ต้น 

ความรักคือวัตถุดิบสำคัญที่ใช้ในการสร้างครอบครัว ไม่ใช่โปรไฟล์ หรือความเหมาะสมใดๆ นอกจาก “ใจ” กับ “ใจ” ที่มากพอจะเหนี่ยวกันไว้ได้ไหม? ในวันที่ความตื่นเต้นในการคบหาหมดไปแล้ว