กังวล เบื่อหน่าย ไม่รู้อนาคต และเหมือนติดกับ ชีวิตของประชาชนในอู่ฮั่น หลังเมืองถูกปิดแล้ว 1 สัปดาห์

ท่ามกลางสถานการณ์ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ที่กำลังระบาด ซึ่งหนึ่งในวิธีการเฝ้าระวัง และป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อ คือการปิดเมือง โดยเฉพาะอู่ฮั่น เมืองที่เปิดจุดเริ่มต้นของการแพร่ระบาดเชื้อไวรัส ที่จนถึงวันนี้ ก็เป็นเวลาเกือบ 1 สัปดาห์แล้ว ที่ประชาชนในบริเวณนั้น ไม่สามารถสัญจรไปไหนได้ และส่วนใหญ่ใช้ชีวิตกันอยู่แต่ในบ้านและที่พักของตน

ประชาชนกว่า 54 ล้านคน ติดอยู่ในอู่ฮั่น ในมณฑลหูเป่ย เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัส บริการขนส่งส่วนใหญ่หยุดให้บริการ เช่นเดียวกับธุรกิจที่ปิดทำการ ซึ่งผู้อยู่อาศัยในเมืองกล่าวว่า อาหารยังมีอยู่ และรัฐบาลเอง ก็ได้สั่งให้ร้านสะดวกซื้อของอาลีบาบาเปิดให้บริการ บริษัทต่างๆ ยังมีบริการส่งอาหาร และเสบียง โดยที่เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา นายกฯ หลี่ เค่อเฉียง ได้เดินทางไปเยี่ยมซูเปอร์มาร์เก็ตในอู่ฮั่น เพื่อให้ประชาชนมั่นใจว่าจะยังมีสินค้า และราคาอาหารที่คงที่

แต่ถึงอย่างนั้น แม้จะมีอาหารและความจำเป็นพื้นฐานสำหรับประชาชนในอู่ฮั่น แต่ความรู้สึก และความเป็นอยู่จริงๆ ของพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง ?

จาง มิน แม่บ้านวัย 30 ปี เล่าว่า ครอบครัวของเธอไม่ได้ออกจากอพาร์ตเมนต์ขนาด 500 ตารางฟุตบนถนนจงซานเป็นเวลาหกวัน เธอวางแผนจะอยู่ในบ้านเล่นโยคะ และเรียนรู้ท่าเต้นกับลูกสาว โดยไม่คิดจะออกจากที่พักในเร็วๆ นี้ เพราะไม่ต้องการรับความเสี่ยงจากการติดโรคเลย ในขณะที่ ถัง ครูสอนภาษาอังกฤษ เล่าว่า เขาต้องเตรียมสอนผ่านอินเทอร์เน็ต และโรงเรียนประถม-มัธยมเองจะเปลี่ยนไปใช้หลักสูตรออนไลน์ รวมถึงมีข่าวว่าเมืองอู่ฮั่นอาจจะปิดถึงเดือนเมษายน “นี่เป็นวิธีเดียวที่เราสามารถทำให้ครอบครัวของเราปลอดภัย เราไม่มีทางเลือกอื่น” เขากล่าว

เซง หยูหลิน ครูอีกคนเล่าว่า ห้องสมุดได้แจกจ่ายหนังสือให้เด็กๆ อ่านในขณะที่อยู่บ้าน ธนาคารเองก็ขยายกำหนดเวลาชำระเงิน แต่เธอมองว่า “ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือไม่ใช่เรื่องการกิน หรือจะไม่ได้ทำงานและรับเงินเดือน แต่คือผู้คนจะอยู่รอดได้หรือไม่ ?” ในขณะที่ เจา นักศึกษาชาวจีนอีกคนมองว่า เธอกังวลเกี่ยวกับข่าว และรายงานผู้ติดเชื้อที่มากขึ้นเรื่อยๆ “ฉันกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับความปลอดภัยของฉัน แต่ส่วนใหญ่ฉันรู้สึกเบื่อ”

นอกจากนี้ ยังมีนักศึกษาต่างชาติ และชาวต่างชาติที่ติดอยู่ในเมือง อย่างคาซเชียร์ จาเวียด ชาวปากีสถาน ที่เล่าว่า เขาติดอยู่ในมหาวิทยาลัยกับเพื่อนๆ ต่างชาติ บางคนได้รับการคอนเฟิร์มจากสถานทูตว่าจะมีการมารับ แต่ประเทศของเขายังไม่ตอบรับใดๆ หรือชาวแอฟริกันเองต่างก็เล่าว่า เขาไม่อยากแม้แต่จะไปซูเปอร์มาร์เก็ต และไม่กล้าจับสินค้า รวมถึงยังรู้สึกเหมือนติดกับดักอยู่ที่นี่ด้วย

ในขณะที่ ประเทศต่างๆ เริ่มดำเนินงานเข้าไปรับประชาชนของตัวเอง ที่ติดอยู่ในอู่ฮั่น ทั้งญี่ปุ่น และสหรัฐฯ ที่อพยพออกมาบางส่วนแล้ว รวมไปถึงเกาหลีใต้ และอังกฤษที่อยู่ระหว่างการเตรียมพร้อม ด้านไทยเอง ก็ชี้แจงว่าได้เตรียมเครื่องบินพร้อมแล้ว แต่ทางการจีนยังไม่อนุญาตให้เข้าไป ซึ่งตอนนี้ มีคนไทยในอู่ฮั่น 64 คน เป็นนักเรียนนักศึกษา 49 คน ส่วนที่เหลือเป็นคนทำงานและนักท่องเที่ยว ส่วนอีก 18 คน อยู่ที่เมืองอื่นๆ ในมณฑลหูเป่ย

อ้างอิงจาก

https://www.independent.co.uk/news/world/asia/coronavirus-wuhan-lockdown-african-students-evacuation-a9306091.html

https://www.washingtonpost.com/world/asia_pacific/concern--and-boredom--mount-for-those-trapped-at-the-epicenter-of-the-coronavirus-outbreak/2020/01/28/7683fe94-41bd-11ea-99c7-1dfd4241a2fe_story.html?fbclid=IwAR0sdTej1Da-QlaGwL47LztWA1Rx9bY8tLnoqdSHVwOVCGle6c2-DeQRrq4

https://www.scmp.com/week-asia/health-environment/article/3047872/trapped-wuhan-indonesian-students-centre-coronavirus

https://www.aljazeera.com/blogs/asia/2020/01/hubei-family-face-unexpected-quarantine-200127073524926.html?fbclid=IwAR1KiK-iF1JV7NfvL0sLqjixhupICa5kE3ML742UFwIn4pIc-MoQZ3nQTXE

พิสูจน์อักษร: วัศพล โอภาสวัฒนกุล

#Brief #TheMATTER