ถนนพิษณุโลก | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ถนนพิษณุโลก

ดีเปรสชั่นจ่อรอร่องมรสุม

เห็ดกระดุมเห็ดหูหนูเหมือนดูหมิ่น

เคยได้กินยักย้ายไม่ได้กิน

ที่ซ้ำร้ายไม่ได้ยินแม้เหล้ารัม

เพรียกพายุพลุตะไลว่าไต้ฝุ่น

อุตลุดชุลมุนเกาะไหหลำ

เข้าตังเกี๋ยเจียไต๋ผ่านไทดำ

พัดประจำพาดผ่านอีสานบน

ยังฝนตกทั่วฟ้านกการ้อง

กาต้มน้ำแซ่ซ้องร้องและบ่น

ฝนตกชุกสามชุกสี่ซุกซน

ห้าหกคนบรรสานบรรสบส่องคบไฟ

ประชาชนยังอยู่ยากลำบากเหลือ

ล้มวัวควายเสียดายเกลือต้มข่าไก่

หว่องมงคลอุทกอุทกภัย

อุตุว่าผิดเมื่อไหร่อุตุนิยม

วิทยะวิทยากาลาวกาศ

เรือนกระจกฝุ่นก๊าซกระโจมล่ม

เมื่อแนวลมพัดสอบคำตอบซม

ต้องจ่อมจมลงชลามหานที

มังมหานรธาตำราเก่า

เลิกไว้หนวดไว้เคราผมรองหวี

อันสตรีที่สุภาพไม่งาบฟรี

มีบุรุษไปรษณีย์สตรีไร้

ความเท่าเทียม เสมอภาค การสร้างสรรค์

ศาลสถิตยุติธรรม์การฝันใฝ่

เหอะ! ทำลืมๆ ไปซะเสบยใจ

จัญไรไปประชดประเทียดเสนียดมา! •