ดวงตาบริจาค โปรดถือด้วยความระมัดระวัง
ตอนรถตู้จากคณะแพทย์ศาสตร์ มารับวิทยากรที่สนามบิน ผมเห็นผู้มาต้อนรับ ถือลังโฟม ด้วยความทะนุถนอม เขาใช้โอกาสมารับวิทยากร กับรับดวงตาของผู้บริจาคไปส่งพร้อมๆ กัน
ในชีวิตเคยได้ยินได้ฟังกระทั่งได้ทดลองบริจาคดวงตากับสภากาชาดไทย
จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันหม่นเศร้า
ผมยืนซึมกระทืออยู่ตรงป้ายรถเมล์หน้าคณะนิเทศศาสตร์ ตอนแรกใจหมายจะไปส่งเธอคนนั้นที่บ้าน
แต่เธอปฏิเสธพลางเดินขึ้นรถเมล์ไปแบบไม่ใยดี
ผมตกตะลึงจิตใจดำดิ่งมีอาการซึมเศร้าแต่โดยพลัน
จะเดินกลับเข้าไปในคณะเล่นเตะฟุตบอลแข้งขาก็อ่อนแรง
จะเดินไปสยามสแควร์ก็รู้สึกท้อแท้ ไม่อยากจะเห็นสภาพคนหนุ่มสาวเริงร่า
จึงตัดสินใจเดินลงอุโมงค์เข้าไปในจุฬาลงกรณ์เดินตัดผ่านคณะอักษรศาสตร์ ทะลุถนนอังรีดูนังค์ เดินเรื่อยเปื่อยจนผ่านมาพบสภากาชาดไทย
ผมโผเผเข้าไปพบเจ้าหน้าที่ เพื่อขอบริจาคโลหิต แต่เขาบอกว่าชีพจรดูอ่อนแรง ไม่สามารถบริจาคโลหิตได้ ให้ไปพักผ่อนเสียก่อน ค่อยมาใหม่เมื่อร่างกายเข้าสู่ภาวะปกติ
ผมยังไม่อยากกลับไปนอน เพราะนอนก็คงไม่หลับ
เลยถามว่า ถ้าไม่บริจาคโลหิต จะบริจาคอะไรได้อีก
ทางนั้นบอกว่าก็มีรับบริจาคดวงตา
คล้ายลังเลว่าไม่พร้อมจะให้เดี๋ยวนั้น แต่เจ้าหน้าที่บอกว่าถึงบริจาคแล้วก็ยังไม่ใช้ทันที ให้พกบัตรไว้ ค่อยมีคนไปรับเมื่อเราเสียชีวิตสมบูรณ์เสียก่อน
ผมรู้สึกดี น่าสนใจไม่ต้องเสียอะไร แต่ได้เป็นผู้แจ้งจำนงบริจาคตอนนั้น
มันเป็นตอนที่เรากำลังเหี่ยวเฉามองโลกไม่สวย
หากได้ทำอะไรสักอย่างซึ่งมีประโยชน์ต่อโลกใบนี้ แม้ในภายภาคหน้า
อีกตั้งนานกว่าเราจะเสียชีวิตและคิดว่าเราไม่ได้ใช้แล้ว
ยิ่งกว่าเสื้อผ้ามือสองที่เคยให้ ยิ่งกว่าสิ่งใดๆ ซึ่งเป็นทาน
นั่นคืออวัยวะของเราเอง
ผมกรอกใบยื่นความประสงค์และรอรับบัตรกลับออกมาใส่กระเป๋า
วันอันหม่นเศร้าก็กลายเป็นวันที่มีคุณค่า ถนนหม่นมัวที่เคยเดินผ่านมากลับดูสดใสขึ้นทันตา เมื่อมองด้วยดวงตาคู่เดิมแต่เปลี่ยนมุมมองใหม่
เหมือนกล้องถ่ายรูปที่ใส่ฟิลเตอร์ สีสันสดใส. เหมือนเปลี่ยนเลนส์ใหม่ที่ทำให้รู้สึกว่าชีวิตมีคุณค่า มากมายยิ่งกว่าการจะไปเสียเวลาน้อยอกน้อยใจกับเรื่องเล็กน้อยกะจ้อยริด
โลกใบนี้มีกิจกรรมให้ทำมากมาย
ร่างกายเราช่างมีมูลค่ามหาศาล
นับรวมๆ ลูกตา ตับ ไต หัวใจ ใครๆ ก็ต้องการ ถ้าประเมินเป็นราคาคงมีมูลค่าหลายสิบล้าน
เรานี่โชคดีจริงๆ ที่เกิดมามีอวัยวะครบ ควรใช้ให้คุ้มและรู้คุณค่า
วันหนึ่งหวังว่าดวงตาของเรา จะมีรถตู้มารับ
แม้วิญญาณจะดับออกจากร่างไปแล้ว
แต่ยังได้ขึ้นเครื่องบิน ได้นั่งรถตู้ มีคนประคับประคองไปส่งยังร่างซึ่งเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อเฝ้ารอส่วนสำคัญที่เราบริจาคให้ด้วยความเต็มใจ
ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่บริจาคดวงตาและอวัยวะค่ะรู้สึกว่าโลกสว่างสดใสสวยงามไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นมั้ยแต่เราสบายใจมากค่ะหรือว่าเราคิดบวกภูมิใจมากค่ะที่ได้เป็นส่วนหนึ่งที่ได้มีโอกาสให้หลายชีวิต
06 พ.ย. 2561 เวลา 11.29 น.
@... การบริจาคอวัยวะไม่ว่าจะเป็นส่วนใดของในร่างกายก็ตามเพื่อที่จะได้เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน นับว่าเป็นการสร้างบุญอันยิ่งใหญ่ให้กับตนเอง เพราะนั่นก็เปรียบดั่งว่าเป็นการที่ได้ร่วมสร้างชีวิตใหม่ให้กับเพื่อนมนุษย์ ผมต้องขออนุโมทบุญกับทุกๆท่านที่ได้มีจิตเอื้อเฟื้อต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันด้วยครับ.
06 พ.ย. 2561 เวลา 21.25 น.
Pear ชอบเรื่องนี้ค่ะ ☺️
อ่านแล้วรู้สึกถึง
“การให้ และ การรับ” ว่า
ถ้าพอดีกัน มันจึงมี “คุณค่า”
ไม่ว่าดวงตาหรือความรักค่ะ
07 พ.ย. 2561 เวลา 02.27 น.
ผมก็หวาดกลัวในตอนแรก แต่บริจาคหมดทุกอย่าง อะไรที่เป็นประโยชน์เอาไปเลย ช่วยเผาให้เรียบร้อยก็พอแล้ว คนจีนกล่าวว่า หากเถ้ากระดูกที่เผาเอาโปรยให้แลากินได้ก็ให้ทำ ฟังแล้วก็รู้สึกไม่มีอะไรต้องห่วง โอกาสนี้ใครยังไม่บริจาคก็ขอเชิญชวนทุกท่านไปบริจาคดวงตา ตับ ไต ปอด ฯลฯ ส่วนโลหิตก็ช่วยกันไปบริจาคที่ รพ รัฐทุกแห่งครับ
07 พ.ย. 2561 เวลา 13.56 น.
Eh เหมือน ตีใจที่ได้บริจาค รู้สึกว่า เราก็มีส่วนร่วมช่วยชีวิตคน มัน คือ สิ่งดีๆที่คนทำ ชุ่มชื่น เหมือนได้กินน้ำเวลาหิวกระหาย ขอให้ทุกๆคน มาร่วมใจบริจาคนะค่ะ
06 พ.ย. 2561 เวลา 13.28 น.
ดูทั้งหมด