ไลฟ์สไตล์

มีดของลูกผู้ชาย - วินทร์ เลียววาริณ

TOP PICK TODAY
เผยแพร่ 06 ก.ย 2563 เวลา 18.57 น. • วินทร์ เลียววาริณ

คืนวันที่ 2 กันยายน 2010 ก็เหมือนคืนทั่วไป รถด่วนสายโมริยะทะยานผ่านห้วงราตรี เหมือนตะขาบยักษ์ที่เลื้อยเข้าไปในป่าแห่งเบงกอลตะวันตก อินเดีย

พิษณุ เศรษฐา นั่งฟังเสียงล้อเหล็กเสียดรางไปตลอดทาง สองข้างทางคือความมืดของพงไพร มันคือกลิ่นของชนบทที่เขาคุ้นเคย

โฆษณา - อ่านบทความต่อด้านล่าง

เขากำลังเดินทางจากเมืองรานจี เมืองหลวงของรัฐจาคัน เจ็ดกิโลเมตรจากสถานีต้นทาง ไปเมืองโกรักปุระ โดยรถด่วนสายโมริยะ ระยะทาง 847 กิโลเมตร

เขาอายุสามสิบห้า เป็นทหารกุรข่าในกองทัพบกอินเดีย กองพันที่ 7 สังกัดกองกำลังกุรข่าที่ 8 เขาเป็นทหารมาหลายปีแล้ว ผ่านสงครามและสมรภูมิและงานพิเศษต่าง ๆ

เขาเกิดที่หมู่บ้านเล็ก ๆ ในภาคตะวันตกของเนปาล หลังจากเขาทำงานในกองทัพ ก็พาครอบครัวย้ายมาที่เมืองโพคระ

โฆษณา - อ่านบทความต่อด้านล่าง

เป็นเวลาใกล้เที่ยงคืน เขากำลังเคลิ้มหลับ ขณะที่ขบวนรถมุ่งใกล้เมืองจิตตะรันจัน ในเขตเบงกอลตะวันตก พลันรถไฟหยุดกะทันหัน กระชากผู้โดยสารเซคะมำไปข้างหน้า เขาลุกขึ้น สัญชาตญาณของเขาบอกว่าบางสิ่งไม่ชอบมาพากล ปกติรถไฟไม่หยุดกะทันหันกลางที่รกร้างเช่นนี้ 

เขาได้ยินเสียงตะโกนเอะอะโวยวาย ไม่นานก็เห็นชายฉกรรจ์กลุ่มใหญ่ขึ้นมาบนขบวนรถ ทุกคนถืออาวุธทั้งมีดและปืน เขารู้ทันทีว่านี่เป็นการหยุดขบวนรถไฟเพื่อปล้นชิงทรัพย์

โจรราวสี่สิบคนปลดทรัพย์สินผู้โดยสาร เงินสด นาฬิกา สร้อย เครื่องประดับ ไม่มีใครคิดต่อสู้ 

โฆษณา - อ่านบทความต่อด้านล่าง

พิษณุรู้ว่าในสถานการณ์แบบนี้ ไม่มีประโยชน์ที่จะขัดขืน จึงยอมให้โจรปลดทรัพย์สินไป

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

โจรหลายคนเดินไปหยุดที่หญิงสาววัย 17-18 คนหนึ่ง เป็นหญิงสาวหน้าตาดี โจรลากตัวเธอออกมา พ่อแม่เธอร้องห้าม พิษณุรู้ทันทีว่าโจรกำลังจะข่มขืนหมู่เด็กสาวต่อหน้าทุกคน เด็กสาวตกใจ ร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีพลเมืองดีสักคนคิดขยับตัวช่วย

ใครเล่าจะสู้กับฝูงโจรอาวุธครบมือ ?

พิษณุรู้ว่าหากไม่ทำอะไรสักอย่าง ชีวิตที่เหลือของเขาคงจมใต้ความละอายใจ

ทหารกุรข่ามีภาษิตว่า ตายดีกว่าเป็นคนขี้ขลาด

ตลอดประวัติศาสตร์ยาวนานของกองทัพอินเดีย ทหารกุรข่าได้ชื่อว่าเป็นพวกไม่กลัวตาย อย่าว่าแต่ 1 ต่อ 40 หนึ่งต่อร้อย ก็ไม่กลัว

ประสาทของเขาคืนสู่สภาวะนิ่งสนิท ประสบการณ์เผชิญข้าศึกมาหลายปีทำให้เขารู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

1 ต่อ 40 แปลว่าเขาพลาดไม่ได้

การตัดสินใจสู้กับโจรหลายสิบคนหมายถึงอันตรายถึงชีวิต เดิมพันด้วยความตาย

ในเมื่อต้องตาย ก็ต้องลงมือแบบเฉียบขาดและฉับพลัน

1 ต่อ 40

เขาชักมีดคูกูรีออกมาจากย่ามช้า ๆ เป็นมีดโค้งประจำตัวทหารกุรข่า

เขาลุกขึ้น ปราดเข้าหาโจรราวสายฟ้า เขากระชากร่างทรชนที่กำลังจะข่มขืนหญิงสาวออก มีดในมือปาดร่างนั้นให้บาดเจ็บ แล้วล็อกตัวโจรคนนั้นเป็นโล่กำบัง หันไปพิฆาตโจรคนถัดไป

มีดคูกูรีตวัดออก เลือดทะลัก ทรชนคนที่สองล้มลง

1 ต่อ 39

คราวนี้เหล่าโจรรู้ตัว หันมาจัดการเขา

เขากวาดตามองศัตรูทั้งหมด นาทีนี้ไม่มีความกลัวตาย เขารู้ว่าไม่พวกโจรก็เขาต้องสิ้น

แต่ถ้าจะต้องตาย ก็ขอจัดการพวกโจรให้มากคนที่สุด

พิษณุประเมินแล้วว่า พื้นที่แคบ ๆ ของตู้รถไฟ ซึ่งมีเก้าอี้ขวางกลับเป็นจุดดีสำหรับเขา เหล่าทรชนไม่สามารถบุกใส่เขาจากทุกด้านพร้อมกัน เขาสามารถเปลี่ยนพื้นที่คับแคบของตู้รถไฟเป็นจุดได้เปรียบ เกราะมนุษย์ทำหน้าที่แหวกวงรบ เพียงแต่การขยับตัวต้องคำนวณมั่นเหมาะและไม่พลาด

โจรคนหนึ่งแทงมีดใส่เขา แต่ในชั่วแวบเดียว คมมีดก็พุ่งไปปักใส่โล่มนุษย์ โจรที่เขาล็อคคอไว่ส่งเสียงร้องดัง เหล่าโจรลังเลที่จะแทง เพราะเกรงจะถูกเพื่อนของตน 

ใครคนหนึ่งยิงปืนใส่เขา แต่กระสุนพลาดเป้า เขาถีบทรชนคนหนึ่งเซไปชนชายคนนั้น หลายคนล้ม แล้วคมมีดก็พุ่งวาบ

1 ต่อ 38

โจรอีกคนหนึ่งแทงเขา อีกครั้งคมมีดไปปักบนโล่มนุษย์ 

เขารุกต่อ ทำร้ายทรชนอีกหลายคน หลายคนตกใจ เพราะไม่ใช่คู่มือระดับเขา 

แต่ละนาทีผ่านไป การต่อสู้ประชิดดำเนินไปอย่างเข้มข้น ทั้งสองฝ่ายใช้มีดและดาบสั้นเป็นอาวุธ ตะลุมบอนกัน เสียงหวีดร้องของผู้โดยสารบางคนถูกเสียงร้องของทรชนกลบ ผู้โดยสารทุกคนตกใจต่อภาพเหตุการณ์เบื้องหน้า

เหล่าโจรต้องการกำจัดเขาให้เร็วที่สุด แต่เขาไม่ใช่หมูรอให้เชือด กุรข่ารุกไม่หยุด ทุกคมมีดที่ตวัดออก มีเลือดทรชนติดมาด้วย เหล่าโจรคาดไม่ถึงว่าผู้โดยสารจะสู้ ยิ่งคาดไม่ถึงว่าผู้โดยสารคนนี้มีฝีมือระดับนี้

ในจังหวะหนึ่ง ทรชนคนหนึ่งฟันดาบใส่แขนซ้ายของเขา เลือดทะลัก แต่มันไม่อาจหยุดเขา คมมีดในมือกุรข่าตวัดกลับ ร่างนั้นล้มหงายตึง

1 ต่อ 35

เขาหลบคมมีดของอีกฝ่ายอย่างหวุดหวิด ตวัดคูกูรีออกไป 

1 ต่อ 34

ในนาทีแห่งความเป็นความตาย ชีวิตวัดกันที่ขนาดของหัวใจ

เขาสู้เพื่อรักษาหลักการ โจรสู้เพื่อเอาชีวิตรอด

คมมีดทะลวงฟันไม่หยุดยั้ง เขารุกคืบขณะที่พวกโจรถอยกรูด ทว่าถึงจุดจุดหนึ่ง มีดคูกูรีของเขาก็หลุดจากมือ กลุ่มโจรยึดตัวเขาบนพื้น และใช้มีดของเขาเองฟันเขา เลือดไหลปรี่

เลือดของเขา

อาวุธ มือ และเท้าของเหล่าโจรประเคนใส่เขาไม่ยั้ง แต่กุรข่าดิ้นหลุด และสู้ต่อไป

1 ต่อ 30

1 ต่อ 29

หลังจากฆ่าโจรตายไปสามคน บาดเจ็บแปดคน เหล่าโจรก็ตัดสินใจถอยหนี

รถไฟเคลื่อนต่อไปที่สถานีถัดไป ตำรวจจำนวนหนึ่งรอพวกเขาอยู่แล้ว

ทหารกุรข่าถูกนำส่งโรงพยาบาล ใช้เวลาสองเดือนรักษาแขนซ้ายจนหาย

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

ตำรวจตามล่าจับโจรได้หกคน ได้ของกลาง เงินสด นาฬิกา โทรศัพท์มือถือหลายสิบเครื่อง พร้อมปืนสองกระบอก กระสุน มีด

ครอบครัวหญิงสาวมอบเงินจำนวนมากให้พิษณุ แต่เขาปฏิเสธ 

เขามิได้กระทำเพื่อเงิน

หน้าที่ของทหารคือปกป้องแผ่นดิน แต่หน้าที่ของเขาบนรถไฟขบวนนั้นคือปกป้องมนุษยธรรม

เขากล่าวภายหลังว่า “ผมเป็นทหาร และได้เงินเดือนเพื่อปกป้องประชาชน ผมนั่งอยู่เฉย ๆ ได้อย่างไร”

เรื่องบางเรื่องมิอาจไม่กระทำ

เรื่องบางเรื่องถึงต้องตาย ก็ต้องกระทำ

บางครั้งการพิทักษ์สันติราษฎร์ก็ต้องใช้คมมีดและเลือด

หมายเหตุ 

พิษณุ เศรษฐา ได้รับเหรียญกล้าหาญ Sena Medal และ Uttam Jeevan Raksha Padak

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

วินทร์ เลียววาริณ

winbookclub.com

เฟซบุ๊ก https://www.facebook.com/winlyovarin/

ติดตามบทความใหม่ ๆ จากวินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวันจันทร์ บน LINE TODAY 

ความเห็น 13
  • adulmr
    ยอดคนครับ ยิ่งอ่านถึงตอนที่ปฏิเสธไม่ยอมรับเงินที่ครอบครัวหญิงสาวมอบให้ ผมถึงกับน้ำตาซึม น่านับถือ
    07 ก.ย 2563 เวลา 04.08 น.
  • ผมคิดว่าเป็นเรื่องราวที่ให้ข้อคิดที่ดีมากเลยครับ เพราะว่าเป็นการสื่อให้ได้รู้ถึงในเรื่องของการใช้สติ ปัญญาและความสามารถเท่านั้นที่จะช่วยทำให้ผ่านพ้นกับปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่เกิดขึ้นมาไปได้ด้วยดี.
    07 ก.ย 2563 เวลา 05.15 น.
  • T "curse my name"
    เคยอ่านมาก่อนหน้านี้ ต้องยอมรับในมโนธรรมของเขาอย่างยิ่งครับ นับถือครับ
    07 ก.ย 2563 เวลา 05.50 น.
  • ✌✌😘😘
    07 ก.ย 2563 เวลา 00.06 น.
  • KZ Warrior
    1/40 ... ด้วยมีดเล่มเดียว ใจโคตรใหญ่ ... นี่ จอห์น วิค ยังต้องยกมือไหว้
    07 ก.ย 2563 เวลา 10.52 น.
ดูทั้งหมด