คนจริงไม่ขิงใคร! 7 เหตุผลที่คนเก่งจริง ไม่ชอบอวดโอ้โม้เม้าธ์

ในสังคมปัจจุบัน มีคนเก่งมากมายรอบตัว มีทั้งเก่งจริงจนเป็นที่เลื่องลือ กับเก่งปลอม ๆ ที่มักอวดอวยตัวเอง ฉันเป็นด็อกเตอร์อย่างนั้น ฉันเป็นเจ้านายอย่างนี้ ซึ่งถามว่ามันผิดไหม เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ผิดอะไร มันเป็นเรื่องของความภาคภูมิใจ แต่มักมีกระแสสังคมกระเพื่อมอยู่ตลอดเวลาว่า ‘คนเก่งจริง เขาไม่อวดกันหรอก’ และนี่ก็คือเหตุผลบางอย่างที่พิสูจน์ความเชื่อเหล่านั้น…

1. คนเก่งจริงจะ…ไม่ใส่ใจกับเรื่องเล็กน้อยที่ไม่เกิดประโยชน์

เรื่องหยุมหยิม คำพูดเล็กน้อยไม่ทำให้คนเก่งจริงรู้สึกเกะกะกังวลใจอะไรได้เลย เพราะเขามองว่า มันไม่มีประโยชน์ โดยเฉพาะคำกระแนะกระแหนที่ไม่ได้ก่อให้เกิดการพัฒนาตัวเขาเอง หรือแม้กระทั่งเมื่อโดนใครข่ม โอ้อวดว่าเก่งกว่า ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกว่าด้อยค่า หรือต้อยต่ำอะไรลงไปสักนิด นั่นเพราะเขาไม่ได้สนใจมันตั้งแต่แรกนั่นเอง

หากคนเก่งมัวแต่หยิบคำพูดเล็ก ๆ น้อย ๆ มาใส่ใจ คงไม่มีเวลาไปเสริมพลังความเก่งแล้ว แต่เพราะว่าเขาไม่สนใจเลยทำให้เขามีเวลาเหลือเฟือไปทำสิ่งที่พัฒนาตัวเองยังไงล่ะ

2. คนเก่งจริงจะ…เอาเวลาไปพัฒนาตัวเอง

ต่อเนื่องจากเหตุผลแรก การที่เขาเป็นคนเก่งได้ก็เพราะเขาพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลานั่นแหละ ไม่ใช่พัฒนาฝีปาก แต่เป็นพัฒนาฝีมือและมันสมอง เรียกได้ว่าแทบไม่มีเวลาว่างไปทำอะไรที่ไร้ประโยชน์เลย

3. คนเก่งจริงจะ…แข่งกับตัวเอง ไม่ใช่คนอื่น

หลาย ๆ คนที่คิดว่าตัวเองเก่งมักจดจ้องจะแข่งขันกับคนอื่นเพื่อเอาชนะ เป็นนัมเบอร์วันให้ได้ แต่หากรู้ว่าคนเก่งจริง เขาไม่ต้องการแข่งขันกับใคร นอกจากแข่งกับตัวเองเท่านั้น เขาในวันพรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้เสมอ ๆ เพราะฉะนั้นเราจะได้เห็นเขาที่เก่งกว่าเดิมไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีวันจบ

4. คนเก่งจริงจะ…มักคิดว่าตัวเองยังไม่เก่ง

ปัญหาคือในขณะที่คนไม่เก่ง ก็ไม่รู้ว่าตัวเองไม่เก่ง เลยคิดว่าตัวเองเก่งไปซะอย่างนั้น (ทางจิตวิทยาเรียกปรากฏการณ์ที่ คนไม่เก่งแต่มั่นใจว่าเก่งแล้ว ว่า ‘Dunning–Kruger effect’) ส่วนคนที่เก่งจริง มักจะคิดเสมอว่าตัวเองไม่เก่ง และสนุกสนานกับการไขว่คว้าหาอะไรใหม่ ๆ มาเติมความรู้ความสามารถอยู่ทุกนาที ต่อให้คนอื่นพร่ำพูดว่าเก่งแล้ว เก่งแล้ว ก็ยังไม่สามารถหยุดตัวเขาได้ เขามักจะกระหายการเรียนรู้เสมือนคนหิวข้าวแล้วต้องเติมพลังเข้าไปนั่นแหละ

5. คนเก่งจริงจะ…เรียนรู้จากคนอื่นเสมอ

การเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นไม่ใช่ทางของคนเก่ง แต่การเรียนรู้จากคนอื่นหรือนำเรื่องราวของคนอื่นมาเป็นบทเรียนพัฒนาตัวเองต่างหากที่เป็นหัวใจหลักของคนประเภทนี้ นั่นเพราะเขามองว่าไม่มีใครเพอร์เฟ็กต์ รวมถึงตัวของเขาเอง ทุกคนสามารถเป็นครูของเขาได้อย่างไม่สนใจอายุ การศึกษา เพศ ฯลฯ

6. คนเก่งจริงจะ…ไม่เปรียบเทียบกับใครให้เสียเวลา

คนเก่งจริงจะรู้สึกมั่นคงในตัวเอง ไม่โอนอ่อนไปตามคำพูดใครทั้งนั้น ต่อให้มีคนมาอวดเก่งอยู่ตรงหน้าก็ตาม แต่คนที่อวดฉลาด แต่ไม่ได้เป็นตัวจริง จะชอบรู้สึกว่าตัวเองไม่มั่นคง ไม่มั่นใจ ต้องหาคำชมมาเติมเต็ม Self-esteem ให้บ่อยเท่าที่จะบ่อยได้ ในขณะเดียวกัน คนที่เก่งจริงจะอยู่นิ่ง ๆ ใช้ชีวิตกันไป ปล่อยให้ความเก่งมันเรืองแสงออกมาเอง ความเก่งจะถูกชมผ่านสายตาและฝีปากคนอื่น ไม่ใช่มาจากการอวยตัวเอง

7. คนเก่งจริงจะ…ไม่แคร์ความอาวุโส

เขาคิดเสมอว่า ‘ความเก่งไม่ขึ้นกับอายุ’ อาบน้ำร้อนมาก่อนไม่ได้แปลว่าจะมีประสบการณ์มากกว่า อายุไม่ใช่ตัววัดผล ทุกคนเป็นคนเก่งได้หมด ไม่ว่าจะเด็กฝึกงาน แม่บ้าน พนักงานทุกระดับ นั่นเพราะเขาคิดว่า ทุกคนมีศักยภาพพิเศษในแบบของตัวเอง ไม่มีที่หนึ่งในโลกตลอดไป ทุกคนสามารถก้าวขึ้นมาเป็นที่หนึ่งได้ทุกวินาที

อายุที่ไม่จีรังฉันใด ความเก่งก็ไม่ยึดติดกับอายุฉันนั้น