เดือนนี้เริ่มโครงการ “พี่อ้อยพี่ฉอด on zoom” แล้วค่ะ แต่ก่อนตระเวนไปพูดตามโรงเรียนและมหาวิทยาลัย “รักไปเรียนไปยังไงให้รอด” ปีนี้เจอโควิด ชีวิตเปลี่ยน ไปหาถึงสถาบันการศึกษาไม่ได้ ก็เปิดหน้าจอ รอเจอกันได้นี่นา เราต้องอยู่ให้ได้กับทุกเงื่อนไขที่เป็นอยู่ คำถามจากน้องๆ ยังคงอยากได้วิธีให้ทุกอย่างที่มี เป็นไปอย่างที่คิดจนบางทีอาจผิดธรรมชาติ เช่น“พี่อ้อยพี่ฉอดคะ ทำยังไงให้ลืมเขาได้คะ เพิ่งอกหักมาอาทิตย์ที่แล้ว” โถ ถ้ามีวิธีลืมคนที่ทำให้เราเจ็บได้ง่ายขนาดนั้น พี่คงไม่ต้องเปิดเพลงเศร้าให้ใครฟังแล้ว หรือแม้แต่ “ทำยังไงให้มีรักแท้คะ?” ถ้ามีสูตรที่ใช้ได้ขนาดนั้นจริงๆ ขายสูตรก็รวยแล้วค่ะ แต่เพราะโลกมันกลม ทุกอย่างกลิ้งไปได้เรื่อยๆ และเพราะความรักเป็นเรื่องไม่แน่นอนที่สุด มันเลยไม่มีสูตรไหนใช้ได้กับทุกความรัก คำถามที่มีคนฝากถามในวันนี้เหมือนกัน เราอยากจะไปหาความแน่นอน จากสิ่งที่ไม่แน่นอนที่สุดในโลกได้ยังไง
“ พี่อ้อยครับ ผมเครียดเรื่องนี้มานานแล้ว ปัญหาของผมคือ ความรักกับการเลือกเพศ ตอนนี้ผมสับสนว่าผมจะชอบผู้ชายหรือผู้หญิงดี เพราะรู้สึกชอบทางไหนก็มีปัญหาทั้ง 2 ฝั่ง(ผมเคยมีแฟนทั้ง 2 เพศครับ) ถ้าคบผู้ชาย ผมก็ไม่สามารถมีลูกได้ ผมอยากมีลูก เพราะผมรักเด็ก อยากมีโมเมนท์ดูแลเด็กซักคน และคิดว่าเขาก็น่าจะเป็นกระจกสอนอะไรเรากลับมาได้เหมือนกัน ผมหวังว่าเขาจะเลี้ยงผมตอนผมอายุมาก ๆ เพราะผมเองถ้าอยู่คนเดียวในบ้าน ว่างเปล่าคนเดียว ผมคงเหงาและซึมเศร้าแน่เลยครับ พ่อแม่ผมก็ตั้งความหวังอยากอุ้มหลานมากๆ ท่านไม่ยินยอมแน่ๆ ถ้าผมจะชอบผู้ชาย แกเคยมาคุยกับผมหลายครั้งแล้ว อาจเป็นเพราะพี่สาวผมเป็นทอม ส่วนถ้าผมชอบผู้หญิง ผมก็ไม่มั่นใจว่าจะตัดขาดจากความรู้สึกชอบผู้ชายได้หรือไม่ แต่ถ้าผมแต่งงานหรืออะไรแล้ว ผมก็ต้องตัดเพราะไม่อยากทำรายอีกฝ่าย .ผมกลัวว่าผู้ชายที่ผมเคยคุยเคยคบจะมาแฉไหม .ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงเลย ตอนนี้ผมอายุ30 แล้ว อยากมีครอบครัวอยากมีหลานให้พ่อแม่อุ้มก่อนแกจะจากไป ผมเข้าใจความรู้สึกคุณแม่ว่า ถ้าไม่มีลูกแกคงเป็นห่วงเรา ผมเลยอึดอัดมาก ทุกวันนี้ผมไม่มีความสุขเลยครับ”
รักแท้ๆ ไม่ได้อยู่ที่เราเป็นเพศไหน แต่อยู่ที่เราไปรักกับใคร ความสุขจากความรักขั้นพื้นฐานคือ เรารู้สึกว่าตัวเองมีค่า ภูมิใจในความเป็นตัวของเรา จนมาเจอกับเขา ที่รักเราอย่างที่เราเป็น คือแค่นี้ก่อน ถ้าเราไม่ยอมรับตัวตนของเรา จะรอให้ใครเขามายอมรับล่ะคะ น้องชอบผู้ชาย แต่อยากได้ผู้หญิงซักคน เพื่อทำให้เราสามารถสร้าง “คน”อีกคนขึ้นมาบนโลก แล้วถล่มความคาดหวังว่า คนๆนี้จะได้ดูแลเราในบั้นปลายชีวิต เราคาดหวังตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้าเขาเลยนะคะ “รัก” เริ่มจากคนสองคนรักกัน สร้างครอบครัวด้วยกัน จนมีลูก เป็นความผูกพันและความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ของหัวใจคนทั้งคู่ ดูแลสร้างเขาให้เป็นคนดีที่มีความสุข ไม่สร้างความทุกข์ร้อนให้คนอื่น จนวันที่เขาดูแลตัวเองได้ ไปสร้างครอบครัวของเขา โดยมีเราเป็นกำลังใจอยู่ห่างๆ วงจรชีวิตคน ก็คงวนๆอยู่แบบนี้ แต่ก็ใช่ว่าต้องเป็นแบบนี้ทุกคน ไม่มีใครกำหนดว่า ชีวิตใครที่ไม่ได้อยู่ในวงจรนี้ถือว่า “ผิด” บางคน “โสด” แต่มีความสุข ไม่ได้ทำให้ใครทุกข์ ก็สุขกับการใช้ชีวิตต่อไป ไม่มีใคร ใช่ว่าเราไม่มีค่า อย่าวัดคุณค่าตัวเราแค่อยู่ที่เขา “เลือก” หรือ “ไม่เลือก” บางคู่เป็นชายรักชาย หญิงรักหญิง เขาเจอคนที่รักกันจริงๆ นี่ก็คือสิ่งที่สมบูรณ์แบบหนึ่ง ไม่เกี่ยวกับว่า เขาจะมี “ลูก”ได้ไหม และน้องมั่นใจมาจากไหน ว่าลูกจะเลี้ยงดูเราตอนแก่เฒ่า แค่ให้เขามีชีวิตที่ดูแลตัวเองได้ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร นั่นคือ เรื่องดีที่สุดของคนที่เป็นพ่อเป็นแม่แล้ว ใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ดูแลตัวเองได้เป็นเรื่องปกติ ดูแลคนอื่นได้เป็นเรื่องของความภาคภูมิใจ ก่อนจะไปถึงขั้นมีลูก เจอคนที่ทำให้เราอยากผูกพันกับเขาทั้งชีวิตได้หรือยัง ไม่ได้อยู่ที่ว่า เขาจะเป็นชายหรือหญิง แค่เราจริงใจต่อกัน เดินหน้าไปด้วยกัน จะมีลูกหรือไม่มี เราก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีๆ วางแผนในอนาคตไว้คร่าวๆ ต่อให้มีคู่ก็ต้องอยู่เป็นโสดให้เป็น เพราะไม่รู้ว่าเราอาจจะกลับมาเป็นโสดอีกทีเมื่อไหร่ ทุกรูปแบบชีวิตมีมุมน่าอิจฉาและน่าสงสารแตกต่างกันไป ความสุขไม่ได้อยู่ที่ได้อุ้มลูกแล้วจบ ต้องเลี้ยงเขายังไง ดูแลเขาแบบไหน เขาจะเจออะไร ที่ทำให้ออกนอกลู่นอกทางไหม สร้าง “คน”ให้เป็น “คนดี” ต่างจากความสุขแค่การอุ้มตุ๊กตา พี่แต่งงานยังไม่มีลูกเลยค่ะ อยากมีแทบตาย เมื่อมีเขาไม่ได้ ก็ยอมรับทำใจ ไม่มัวแต่รอสิ่งที่ขาด จนพลาดสิ่งที่ตัวเองมี วันที่ลมหายใจยังอยู่กับเรา ก็เอาเวลานี้มาใช้อย่างคุ้มค่า สร้างประโยชน์ให้กับใครๆ สร้างความภาคภูมิใจให้ตัวเอง ไม่ได้หวังว่า ใครต้องมาเลี้ยงดูยามแก่เฒ่า แค่ขอให้เรายังพึ่งพาตัวเองได้ วางแผนเก็บเงินไว้ เผื่อจ้างพยาบาลดูแลยามลมหายใจสุดท้าย บางทียังหวังง่ายกว่าการตามหาใครซักคน ที่จะอยู่กันจนจบชีวิต
อย่ารอให้ใครมาทำให้ชีวิตสมบูรณ์ เราแค่พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดภายใต้เงื่อนไขที่มี ไม่ต้องเดินตัวพร่องๆ เพื่อรอให้ใครมาเติมเต็ม ถ้าเราสมบูรณ์ได้ ด้วยวิธีคิดของเราเอง จะมีคนๆนั้นไหม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร มีก็ดี ไม่มีก็อยู่ได้ เรากำลังกังวลอนาคต จนหมดความสุขในปัจจุบัน วันหนึ่งถ้าน้องมีทั้งภรรยา และลูก แต่กลับไปผูกพันกับผู้ชายคนอื่น คงทรมานหัวใจที่สุด หยุดดูแลครอบครัวก็ไม่ได้ จะออกไปใช้ชีวิตตามใจ ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดี คราวนี้มีทุกอย่างที่ควรมี แต่ไม่สุขใจ น้องจะทำยังไงต่อไป ? ถ้าจะมีผู้หญิงซักคนในชีวิต ขอให้เรารักเขามากพอจะขอมีเขาคนเดียว อย่าเพียงแต่หาใครก็ได้ให้มายืนใกล้ๆ ทั้งที่ไม่ได้อยู่ในหัวใจ อย่าเห็นแก่ตัวจนไม่แคร์หัวใจใคร ผู้หญิงคนไหนก็ทรมานใจ ถ้าเป็นได้แค่ดาราสมทบ ให้ผู้ชายคนหนึ่งคบเพื่ออวดสังคมว่า นี่ไงชีวิตที่สมบูรณ์
NTP คำตอบเอาจริงๆก็แค่รักคนที่เขารักเราไม่ว่าจะเป็นเพศหรือเชื้อชาติไหน และ ต้องเป็นความรักที่ถูกต้อง ไม่ทำให้คนอื่นเขาเดือดร้อน(จริงๆ) ก็เท่านั้น เจ๊ตอบซะยืดยาว
14 ส.ค. 2563 เวลา 03.10 น.
Ant ไม่นึกว่าจะมีคำถามแบบนี้ ในยุคนี้
ยุคที่ผู้คนไม่รู้แม้แต่ จะเลือกเป็น/เลือกคบกับเพศอะไร?
14 ส.ค. 2563 เวลา 04.30 น.
DANAI เพศไม่เกี่ยวกับความรัก สาดดดด
14 ส.ค. 2563 เวลา 09.35 น.
ผมก็ไม่รู้สินะว่าผมคิดถูกหรือว่าผมคิดผิดตรงที่ผมคิดว่า ตราบใดที่คุณยังมีโอกาสที่จะเลือกใครสักคนระหว่างชายหรือว่าหญิงที่จะมาเป็นคู่ชีวิตของคุณนั้น ผมคิดว่าคุณควรที่จะเลือกกับในความเป็นจริงที่ธรรมชาติได้สร้างให้ไว้กับคุณมาจะดีที่สุดครับ.
14 ส.ค. 2563 เวลา 06.02 น.
Vitoon ในบทความนี้ คนตอบปัญหาตอบได้ดีและมีมุมมองที่ลึกซึ้งและชัดเจนดีมาก
คนเราไม่ว่าเกิดมาเป็นเพศอะไร ไม่ว่าจะเป็นเกย์ กะเทย ทอม ดี้ ที่สำคัญต้องยอมรับความจริงว่าเรามีรสนิยมทางเพศแบบไหน อย่าปฏิเสธความจริงของตัวเราเอง อย่าเอาค่านิยมของสังคมที่ยึดถือกันมานานว่าลูกชายต้องแต่งงานมีลูกหลานให้ปู่ย่าตายายอุ้มเสมอไป บางคนเขาทำเช่นนั้นได้เพราะเขาเป็นชายแท้ที่ชอบผู้หญิงและมีลูกได้ แต่สำหรับคนเป็นเกย์หรือกะเทย ถ้าฝืนทำไปก็จะมีแต่ความทุกข์ เพราะใจมันไม่ใช่เช่นนั้น อย่าเอาค่านิยมของคนในสังคมมาบีบคั้นจิตใจตัวเอง
14 ส.ค. 2563 เวลา 02.15 น.
ดูทั้งหมด