เวลามีน้อย ยิ่งต้องค่อยๆใช้ - ดีเจพี่อ้อย

อ่านเจอเรื่องยิ้มๆเรื่องนี้มา เลยอยากเล่าต่อ มีคุณตาคุณยายชาวญี่ปุ่นคู่หนึ่ง ใช้ชีวิตคู่กันมา 60 กว่าปี เมื่อ30ปีก่อนทั้งคู่บอกกันไว้ว่า งานหนักๆสู้กันก่อนนะ อีกหน่อยพอเกษียณเราจะเที่ยวให้ทั่วญี่ปุ่นเลย 

คุณตาอยากพาคุณยายไปดูดอกไม้ในเมืองต่างๆ แล้วในที่สุดวันนี้ ความตั้งใจทั้งหมดพังลงเพราะคุณยายตาบอด ซึ่งเป็นผลจากโรคเบาหวานที่คุณยายเป็นอยู่ ตั้งแต่นั้น คุณยายไม่ค่อยยิ้มอีกเลย คุณตาคุโรกิ พยายามหาทุกวิธีที่จะทำให้คุณยายกลับมามีความสุขอีกครั้ง จนกระทั่งได้ไอเดียใหม่ 

เมื่อไปเที่ยวไม่ได้ จะเอาดอกไม้ที่ยายอยากเห็นมาปลูกใกล้ๆ ให้คุณยายได้กลิ่นก็ยังดี คุณตาใช้เวลากว่า 2 ปี ในการปลูกดอกไม้ ดูแล รดน้ำ ดอกไม้สีชมพูสีสดใสนับหมื่นดอก บนเนื้อที่กว่า 3.3 ตร.ม.ให้บานสะพรั่งงดงาม ล้อมรอบบ้านส่งกลิ่นหอมไปทั่วทั้งสวน แค่ได้กลิ่น คุณยายก็ยิ้มแล้ว 

ดอกไม้อยู่รอบตัว มีหัวใจของคุณตาอยู่ใกล้ๆ ต่อให้มองไม่เห็นก็รู้สึกได้ด้วยใจ จากสวนดอกไม้ส่วนตัวเพื่อภรรยาที่รัก กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่ที่เมืองชินโต ในญี่ปุ่น    

 เอาความชื่นใจมาแบ่งกัน และเตือนกันว่า ในวันที่เรามุ่งมั่นทำงาน อย่ามัวแต่มองข้างหน้า จนลืมให้เวลาคนข้างๆ อยากมีอนาคตดีๆ ก็ต้องมีวันนี้ที่แข็งแรง ถ้าไหว ทำงานไปเที่ยวไป ให้เวลาคนที่เรารักกันไป เพราะไม่มีใครรู้ว่าเวลาของเราจะเหลืออีกเท่าไหร่ ต้องใช้ให้มีค่า   

 เมื่ออาทิตย์ก่อนเพิ่ง live สด คุยกันเรื่องของหัวใจใน เพจพี่อ้อยพี่ฉอดตัวต่อตัว เห็นข้อความหนึ่งส่งมาบอกว่า 

  “พี่คะ วันนี้เพิ่งเจอข่าวร้ายที่สุด แฟนที่คบกันมา และตั้งใจว่าจะแต่งงานปีหน้าเป็นมะเร็ง หมอบอกว่าเขาอยู่ได้อีกแค่ปีครึ่งค่ะพี่ ชีวิตแต่งงานของหนูที่หวังเอาไว้พังหมดแล้วค่ะพี่” ตั้งสติก่อนนะ ถ้าอยู่ใกล้ๆ จะกอดน้องแน่นๆ ให้น้องมีแรงไปกอดคนข้างๆ ต่ออีกทอด โลกนี้ไม่มีใครไม่จากกัน 

แค่ไม่ได้ระบุวันล่วงหน้า แต่พอมีโรคภัยใกล้เจ็บ ทำให้ได้เห็นวันสุดท้ายชัดขึ้น มุมหนึ่งก็บั่นทอนกำลังใจ มุมหนึ่งก็ทำให้เราบริหารจัดการได้ว่าเวลาที่เหลือจากนี้ เราจะดูแลกันให้เต็มที่ยังไง มีให้เห็นมากมาย บางคนจากกันโดยไม่ได้ลา มีหลายเรื่องค้างคายังไม่ได้พูด และยังไม่ได้ทำ วันนี้เรายังมีกันและกันอยู่ค่ะน้อง กอดกัน สู้ไปด้วยกัน ลมหายใจยังมีก็ทำให้เต็มที่ที่สุด 

โรคภัยอาจจะแพ้หัวใจของคนสองคน ดูแลร่างกาย และบำรุงหัวใจกันไปมา ดีกว่านับเวลาถอยหลังตั้งแต่วันนี้ ในความโชคร้าย มีความโชคดี อย่างน้อยวันนี้เราได้สู้ด้วยกัน มีอะไรอยากบอก อยากแสดงออกไม่ต้องรอ ใช้ชีวิตให้เหมือนมีแต่วันนี้ คู่น้องอาจจะเป็นคู่ที่โชคดีที่สุด ที่ไม่หยุดใส่ใจกันและกัน 

และเห็นคุณค่าทุกนาทีที่เรายังมีกัน รู้ว่าทำใจไม่ง่ายแต่ต้องตั้งสติให้ได้ไวๆ รักใคร เขาคนนั้นคือหัวใจของเรา และเช่นกัน น้องคือหัวใจของเขา ถ้าเราพัง ไร้พลังขนาดนี้ เขาจะเอาแรงที่ไหนไปต่อสู้กับโรคภัยที่เขามี บอกเขาว่าเราอยู่ตรงนี้เสมอ ไม่ว่าเจออะไร เราจะเดินไปข้างๆกัน หมอบอกว่าเขาอยู่ได้อีกแค่ปีครึ่ง มองอีกมุม เขาอยู่ได้อีกตั้งปีครึ่ง ไม่ว่าเวลาจะมีอีกมากน้อยแค่ไหน ทำทุกช่วงเวลาให้มีค่าที่สุด

เรื่องของคุณตาคุณยายที่เล่าให้ฟัง คงเป็นพลังส่วนหนึ่ง เราไม่รู้วันหน้า แค่รู้ว่าวันนี้เราจะทำอะไร วาดฝันว่า เกษียณเมื่อไหร่ เราจะเดินทางไกลด้วยกัน ใครจะรู้ว่าวันนั้นคุณยายจะมองไม่เห็น ก่อนจะวางอนาคตไกลๆ 

ฝันให้ใกล้แล้วไปให้ได้ก่อน ข้างหน้าไม่รู้ว่าจะเจออะไร ในที่สุดคนทุกคนก็จะย้ายไปอยู่ในความทรงจำไม่วันใดก็วันหนึ่ง ก่อนจะถึงวันนั้น สร้างวันดีๆระหว่างกัน รักกันดีๆ ดูแลกันดีๆ ที่สุดแล้ว เราจะได้อยู่ในความทรงจำส่วนที่ดีที่สุดของกันและกัน เท่านั้นเอง