ตอน คุณยายมาเยือน - พุธนี้ผีดุ

"เขาว่ากันว่าช่วงที่ผู้หญิงตั้งครรภ์คือเวลาที่จะสามารถสื่อกับสิ่งที่มองไม่เห็นได้

เรื่องนี้เกิดขึ้นกับเราตอนที่ตั้งท้องลูกสาวคนแรก เราเป็นคนที่ไม่ได้มีเซนส์มาก่อน แต่พออายุครรภ์เข้าสู่เดือนที่ 5 ที่ 6 ก็เริ่มเกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดขึ้น

ยกตัวอย่างเช่น ตอนอยู่ที่บ้านคนเดียว บ้านเราเป็นตึกแถวอยู่ร่วมกับครอบครัวสามีและห้องนอนของเราจะอยู่บนชั้น 3 ก่อนจะเป็นบันไดที่นำขึ้นมาถึงห้องนอนจะมีประตูบานเลื่อนปิดเอาไว้อยู่ บางวันที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่คนเดียว เราก็มักจะได้ยินเสียงประตูบานเลื่อนนั้นเปิด ๆ ปิด ๆ ดันเอี๊ยดอ๊าดเอง ทั้ง ๆ ที่สามีก็ออกไปทำงาน และระหว่างวันก็ไม่ได้มีใครคนอื่นในบ้านเดินขึ้นมาด้วย 

หลาย ๆ คืนก็ฝันแปลก ๆ เห็นคุณทวดที่เสียไปนานแล้วบ้าง เห็นเหตุการณ์อุบัติเหตุในความฝันบ้าง และจำได้ว่าจะมีผู้หญิงแก่คนนึงที่เข้ามาในความฝันบ่อย ๆ 

แกเป็นคุณยายใส่เสื้อคอกระเช้า จะเข้ามาแว้บ ๆ ในฝัน 2-3 ครั้งตอนเราใกล้คลอดได้ เราจำหน้าแกได้แบบเลือน ๆ แต่ในชีวิตจริงก็ไม่ได้รู้จักใครที่หน้าตาแบบนี้นะ เลยไม่ได้ติดใจอะไร คิดแค่ว่าตัวเองแค่ติดตาจากความฝันครั้งก่อน ๆ เฉย ๆ

เหตุการณ์จริงเกิดขึ้นในคืนหลังจากที่เราคลอดลูกสาว เวลาผ่าคลอดคือตอนประมาณบ่ายแก่ ๆ ซึ่งหลังจากนั้นเราก็หลับ ๆ ตื่น ๆ ตื่นมาเจอคนที่มาเยี่ยมบ้าง ตื่นมาให้นมลูกบ้าง คืนนั้นเลยสลบไปด้วยความเหนื่อย

คราวนี้ห้องของโรงพยาบาลที่เรานอนพักฟื้นจะอยู่ในตึกเก่า เป็นโรงพยาบาลเอกชนแหละที่โดยรวมแล้วก็ไม่น่ากลัวอะไร แต่แค่อาคารนี้เป็นอาคารเดียวที่ยังไม่ได้รีโนเวท

เราให้น้องสาวมานอนเป็นเพื่อนเพราะสามีติดงานต่างจังหวัด ซึ่งน้องนอนโซฟาข้าง ๆ เตียงเรานี่ล่ะ ตลอดทั้งคืนมันก็หลับปุ๋ยเลย ส่วนเราหลับ ๆ ตื่น ๆ ต้องตื่นมาให้นมลูกด้วย พอกลับไปนอนอีกครั้งมันเลยไม่ได้หลับสนิทขนาดนั้น

ตอนนั้นน่าจะประมาณตี 3 ได้ เราก็สะลึมสะลือกำลังจะหลับละ ตาที่กำลังจะหรี่ก็ดันไปเห็นว่าประตูหน้าห้องค่อย ๆ แง้มเปิดพร้อมกับเงาคนที่เดินเข้ามา ตอนแรกเราคิดว่าเป็นพยาบาลที่เดินเข้ามาเช็กก็เลยตื่นขึ้นมาอีกรอบ แต่ปรากฏว่าคน ๆ นั้นไม่ใช่พยาบาล…

แกคือยายแก่ที่เราเห็นในความฝัน มาพร้อมกับชุดคอกระเช้า นุ่งผ้าถุง ค่อย ๆ เดินย่อง ๆ เข้ามาทางเตียง 

ความรู้สึกในตอนนั้นไม่ได้กลัวนะ ไม่ได้รู้สึกด้วยว่าคุณยายคือผีเพราะแกดูเรียลมาก ดูเป็นคนธรรมดาที่เดินหลงเข้ามาในห้องเรา

ยายเดินมาหยุดที่ข้างเตียง ค่อนข้างจะใกล้เราเลยแล้วแกก็โน้มตัวลงมามองเราใกล้ ๆ แบบพินิจพิจารณา

“คนอะไร หน้าตาน่าเกลียดจัง” แกพูดออกมา เป็นเสียงแหบ ๆ ของคนแก่ที่ฟังดูแล้วรู้แหละว่าเป็นคนดุ

เราที่กำลังสับสนกับสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตอบไปประมาณว่ายายมาทำอะไรที่นี่ ทำไมถึงพูดอย่างนี้…

แกก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ก้มลงมามองดูเราอีกรอบแล้วก็บอกว่าแกจะไปละ เราก็ไม่ได้ตอบรับอะไรแต่ก็ยังคงงงว่ายายคือใคร เข้ามาได้ยังไง

จังหวะที่แกหันตัวกลับไปเท่านั้นล่ะ เรารู้สึกเหมือนมีลมที่พัดเข้ามาในห้องและเหมือนมีแรงที่พยายามผลักตัวเราให้ตกจากเตียง แต่โชคดีว่ามีราวเหล็กกั้นอยู่ข้าง ๆ เลยไม่เป็นอะไร

เรากรี๊ดดังมากจนน้องสาวตื่นขึ้นมาแล้วเช็กว่าเกิดอะไรขึ้น เราก็เล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นให้ฟัง แล้วคืนนั้นก็นอนไม่หลับอีกเลย

เช้าวันต่อมา น้องสาวรีบตื่นมาตักบาตรให้และเขาก็เอาเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนก่อนไปเล่าให้พยาบาลฟังอีกที พยาบาลที่วอร์ดก็บอกแค่ว่าคุณยายน่าจะเป็นเจ้าที่ที่มาเยี่ยม 

“คนไข้เห็นเป็นประจำเลยค่ะ แกจะดูดุ ๆ หน่อยแต่ไม่ได้ทำร้ายใครหรอกค่ะ”

ก่อนออกจากโรงพยาบาลในวันสุดท้าย เราเลยไปไหว้ที่ศาลเจ้าที่เพื่อความสบายใจของตัวเอง และหลังจากนั้นก็ไม่เคยฝันเห็นคุณยายหรือได้เผชิญหน้ากับแกอีกเลย"

อ่านเรื่องราวชวนขนหัวลุกตอนใหม่ได้ในคอลัมน์ "พุธนี้ผีดุ" ทุกวันพุธบน LINE TODAY