ใครที่เคยดูคู่กรรมมา น่าจะคุ้นเคยกับเพลงท่อนนี้ [วิญญาณฉันรอที่ทางช้างเผือก] เคยสงสัยมั้ย? ทำไมต้องทางช้างเผือกหว่า…ไหนๆนี่ก็เดือน 7 พอดี จะไม่เล่าตำนานนี้ยังไงไหว
มันมีที่มาจากความเชื่อในเทศกาลวันทานาบาตะของญี่ปุ่นนั่นเอง จากการสังเกตเห็นว่าบนท้องฟ้ามีดวงดาวสองดวงที่สว่างไสว คือดาวเจ้าหญิงทอผ้า (หรือก็คือดาวเวก้าที่อยู่ในกลุ่มดาวพิณ) และ ดาวคนเลี้ยงวัว (หรือดาวอัลแตร์ ที่อยู่ในกลุ่มดาวนกอินทรี) ซึ่งดวงดาวทั้งสองนั้นถูกกั้นด้วยทางช้างเผือก ตามความเชื่อญี่ปุ่นนั้นเชื่อว่าเป็นแม่น้ำสวรรค์
ซึ่งวันที่ 7 เดือน 7 นั่นเอง เป็นวันที่ทางช้างเผือกเด่นชัดบนท้องฟ้ามากที่สุด ตำนานนี้จึงถูกสรรสร้างขึ้นมา
ตำนานนั้นได้กล่าวเอาไว้ว่าด้านเหนือของแม่น้ำสวรรค์อามาโนคาวา มีพระราชาผู้ปกครองสวรรค์ดูแลอยู่ พระองค์มีพระธิดาคือ องค์หญิงโอริฮิเมะ นางเป็นคนที่ทอผ้าได้งดงามเป็นอย่างมาก พระราชาจึงมอบหมายให้รับผิดชอบหน้าที่ทอผ้า ทว่าวันหนึ่งนางได้ตกหลุมรักกับฮิโกโบชิ คนเลี้ยงวัว ทั้งสองจึงได้แต่งงานกัน
ซึ่งเรื่องนี้ไม่ได้มีปัญหาลูกเขยพ่อตา ไม่ยอมรับชนชั้นอย่างที่ในละครไทยชอบเล่นเลย เรื่องของเรื่องคือสองคนนี้ดันมัวแต่ฮันนีมูนไม่ยื่นใบลานี่สิ! องค์หญิงก็มัวแต่หวานลืมทอผ้า ฮิโกโบชิก็มัวแต่เพลินสวีทจนลืมเลี้ยงวัว สิ่งที่เกิดขึ้นคือผ้าก็ขาดตลาด วัวก็วิ่งพล่านไปทั่วสวรรค์(…..) พระราชาแห่งสวรรค์จึงกริ้วมากจับคู่รักทั้งสองแยกกันคนละฝั่งแม่น้ำ
องค์หญิงเสียใจเป็นอย่างมาก จึงได้พยายามต่อรองกับพระบิดาจนใจอ่อน ยอมให้เงื่อนไขว่าถ้าองค์หญิงทำหน้าที่ของตัวเองให้เรียบร้อย ขยันทอผ้า จะให้พบสามีได้ปีละหนึ่งครั้งในวันที่ 7 เดือน 7 นั่นเอง
แต่ทว่าแม้จะได้พบกันก็ดันมีแม่น้ำกั้นทำได้แค่มองหน้า นางจึงยังเศร้าโศกอยู่ดี จึงมีกลุ่มนกกางเขนอาสาว่าพวกมันจะใช้ปีกของมันเป็นสะพานให้คู่สามีภรรยาได้พบกัน ดังนั้นถ้าปีไหนฝนตกนกกางเขนมาไม่ได้ ทั้งสองก็เป็นอันนกไป ได้แต่มองสบตากันปริบๆรอไปอีกปีนั่นเอง
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : อยากสวีทกับคนรักแค่ไหน ก็ต้องเคลียร์งานให้เสร็จ อย่าให้หัวหน้าดุเอาได้นะ
ติดตามบทความใหม่ ๆ จาก ละครสะท้อนอะไร ได้ทุกวันพฤหัสบดี บน LINE TODAY และหากสามารถอ่านบทความอื่นได้ที่เพจละครสะท้อนอะไร
ในเรื่องราวนี้คงจะเป็นการสะท้อนให้รู้ถึงในเรื่องของความรับผิดชอบอย่างนั้นหรือปล่าว.
09 ก.ค. 2563 เวลา 13.18 น.
cob ตำนานเทศกาลชีซีวันแห่งความรักของจีนก็เป็นเรื่องหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวเทพธิดาทอผ้าเหมือนกัน แต่ถูกขัดขวางจากเง็กเซียนฮ่องเต้และพระชนนีแยกทั้งคู่ออกมาแต่หนุ่มโคบาลก็อาศัยอานุภาพเจ้าวัวตามติดจนพระชนนีเอาปิ่นทองวาดบนอากาศเป็นทางช้างเผือกกั้นทั้งคู่ แต่ในที่สุดก็ใจอ่อนในความรักของทั้งคู่จึงอนุญาติให้ทุกวันที่7เดือน7มาเจอกันได้โดยมีนกทอดสะพานข้ามให้
09 ก.ค. 2563 เวลา 15.07 น.
Bnak. ตอนจบสรุปได้ไม่ถูกต้องหรอก ถามว่าถ้าไม่ทอผ้าจนผ้าขาดตลาดแล้วใครจะมาทำแทนล่ะ มันไม่มีคนทำแทนหรอก เพราะถ้ามีคนทำแทนเค้าก็ทำแทนไปแล้ว ไม่ต้องปล่อยให้มันขาดตลาด ถ้าอย่างนั้นก็คงต้องอยู่ทำงานไปจนตายอ่ะ
16 ก.ค. 2563 เวลา 03.13 น.
คติสอนใจดีมากค่ะ
10 ก.ค. 2563 เวลา 04.57 น.
จันจิรา แอ๊ว ชอบ หาเรื่องสนุก ๆ แบบนี้มาเล่าอีกนะคะ
09 ก.ค. 2563 เวลา 13.34 น.
ดูทั้งหมด