อยากหนีปัญหา คืออยากหนีความฉลาด - ดังตฤณ

ถ้าชีวิตคุณไม่เคยเจอปัญหาเลย ก็ขอแสดงความเสียใจด้วย เพราะทำนายตัวเองได้ว่า คุณไม่ใช่คนฉลาดแน่ๆ

ความสามารถแก้ปัญหา คือเครื่องวัดความฉลาด คือเครื่องวัดความเป็นคนกล้ายืดอก คือเครื่องวัดความเป็นผู้ใหญ่ที่โตขึ้นแล้วจากความเป็นเด็กน้อย

คนคนหนึ่ง เมื่อปล่อยให้ตัวเองเคยชินกับความไม่อยากเผชิญหน้ากับปัญหา เขาจะรู้สึกว่าสติปัญญาเฉื่อยชาลงเรื่อยๆ อ่อนแอและขี้ขลาดหนักขึ้นเรื่อยๆ และรู้สึกคล้ายกับเมื่อตอนยังเยาว์วัยที่เอาแต่หลบอยู่ข้างหลังพ่อแม่มากขึ้นเรื่อยๆ 

นั่นเพราะสมองถูกสั่งให้เข้าโหมดซึมเซา เอาแต่หลั่งสารซึมเซา ไม่รู้จักภาวะตื่นตัว ไม่มีการหลั่งสารแห่งความตื่นตัว กระชุ่มกระชวยบ้างเลย

คนที่เคยชินกับการแก้ปัญหา จนรู้สึกเฉยๆ กับการต้องเผชิญหน้ากับปัญหานั้น จะมีความคงที่ของจิตแบบหนึ่ง คือ จิตรับรู้อย่างคงเส้นคงวาว่า

ทุกปัญหาคือเครื่องฝึกสติ!

ทุกปัญหาคือเครื่องเพิ่มความฉลาด!

ทุกปัญหาคือเครื่องออกกำลังของจิต!

คุณจะชินแบบหนึ่ง ที่สมัยยังเป็นเด็กน้อย คุณชินแบบนั้นไม่ได้ นั่นคือ เห็นกระจ่างว่า ทุกปัญหาเริ่มแก้ได้ด้วยการ ‘ตั้งสติคิด’

สติคิด ต่างจาก ‘อยากให้จบสวยๆ’ หรือ ‘อยากให้มีใครมาช่วยแบกภาระทั้งหมดไปแทนที’

สติคิด คือ คิดว่าจะเล็งสายตาไปตรงไหน ต้นเหตุคืออะไร อยากให้ปลายทางจบแบบใด

สติคิด คือ คิดจนรู้ว่า สิ่งใดง่ายที่สุดที่เริ่มทำได้เดี๋ยวนี้ คนใดง่ายที่สุดที่จะเริ่มคุยก่อน คำใดดีที่สุดที่จะใช้คุยให้รู้เรื่องได้

สติคิด คือ เตรียมใจไว้ได้ล่วงหน้าว่า ต่อให้ตัดสินใจเลือกแก้ปัญหาผิด แต่ก็ได้เรียนรู้อย่างถูกต้องว่า ทางเลือกนั้นผิด ให้คิดใหม่ จนกว่าจะเจอทางออกที่ใช่ ทุกความผิดพลาดช่วยปรับปรุงคุณภาพสติให้ดีขึ้นได้ทุกครั้ง ไม่ใช่ทุกความผิดพลาดคือหมัดฮุกให้ทรุดหรือถอยได้ทุกที

ผู้ที่ชินกับการมีสติคิดแก้ปัญหาอยู่ทุกวัน คือผู้ที่ไปยืนอยู่คนละฝั่งกับคนขาดสติในการแก้ปัญหา เห็นถนัดว่า คนขาดสตินั้น เอาแต่ทำตัวลีบ ตัวหงอ และมีจิตใจหม่นมัวลงเรื่อยๆ วันต่อวัน

ส่วนคนที่ยอมรับว่ามีปัญหา ฝึกแก้ปัญหาจนฉลาด หรือกระทั่งเสพติด ชอบแก้ปัญหา ไม่เจอปัญหาแล้วคันสมอง คนเช่นนั้นจะพบว่า ปัญหาไม่ใช่ศัตรูที่น่ากลัว แต่คือมิตรที่มาช่วยให้สมองไม่เป็นง่อยต่างหาก ธรรมชาติเขาออกแบบไว้อย่างนั้น!