นักวิชาการเหน็บ'รังสิมันต์ โรม'เห็นแก่ตัว ยื้อจ่ายหนี้กยศ.เวลา15ปีทำเด็กหลายคนพลาดโอกาส

จากกรณีนายรังสิมันต์ โรม ส.ส.บัญชีรายชื่อ พรรคอนาคตใหม่ เปิดเผยบัญชีทรัพย์สินและหนี้สินพบมีหนี้กองทุนกยศ.ที่ยังไม่ได้ชำระนั้น

ล่าสุดนายภัทร เหมสุข นักวิชาการอิสระ โพสต์ข้อความในเพจเฟซบุ๊กระบุว่า

"เพื่อนผมคนหนึ่งเคยได้รับทุนการศึกษาเพราะยากจนมาก แต่ก็ยังไม่พอกินใช้ บรรดาเพื่อนก็ต้องช่วยกันซื้อหนังสือเรียนซื้อเครื่องคิดเลขให้ใช้ เพราะครอบครัวไม่มีปัญาจะซื้อให้ แม้แต่ต้องหาข้าวเที่ยงให้กินในบางวัน

พอเพื่อนคนนี้เรียนจบไปก็ทำงานหาเงินได้ดีพอสมควร ไต่เต้าจากพนักงานระดับเล็กๆจนถึงระดับ ผอ. นอกจากจะช่วยเหลือครอบครัวของตัวเองให้กินดีอยู่ดีกว่าแต่ก่อนแล้ว ยังเจียดเงินมาให้ทุนการศึกษาแก่รุ่นน้องทุกปี ปีละหนึ่งคน จะพูดว่าตลอดเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมาตั้งแต่เพื่อนผมคนนี้เริ่มทำงานปีแรก มีเด็กยากจนใช้ทุนของเพื่อนผมที่กำลังลงทะเบียนเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยไม่ต่ำกว่าหกคนอย่างต่อเนื่อง และเรียนจบไปแล้วทำงานทำการมีชีวิตที่มั่นคงรวมกันหลายสิบคน

ทุกปีตอนวันปีใหม่และวันสงกรานต์ เพื่อนผมคนนี้ไปเที่ยวไหนไม่ได้เลยสักปี แม้จะอยากไปเที่ยวกับลูกหลานก็ตาม เพราะต้องนั่งหน้าบ้านคอยรับไหว้รับของฝากจากบรรดารุ่นน้องหรือรุ่นลูกๆ ที่เคยได้รับทุนมาก่อนซึ่งเวลานี้พวกเขาต่างก็มีชีวิตที่ดีขึ้นจากการศึกษาที่เพื่อนผมคนนี้ให้โอกาสเล็กๆ กับคนบางคนกลับคืนสู่สังคมเหมือนที่ครั้งหนึ่งที่เขาเคยได้รับทุนการศึกษาเมื่อครั้งที่เขายากจน

*************************************

จริงอยู่ที่กองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ให้โอกาสผ่อนชำระถึง 15 ปี แต่ถ้าคนนั้นทำงานมีเงินรายได้มีเงินเดือนมากพอที่จะชำระให้หมดก่อนกำหนด นั่นคือการให้ "อนาคตใหม่" ที่เร็วขึ้นกับเด็กยากจนคนหนึ่งที่ไม่มีเงินเรียนสามารถได้รับเงินทุนเพื่อเปลี่ยนอนาคตของตัวเองเลยทีเดียว

และถ้าคนนั้นมีความคิดมากพอ สำนึกถึงในสมัยที่ตัวเองนั้นลำบากต้องกู้เงินมาเรียนหนังสือเพื่อ "อนาคตใหม่" ถีบตัวเองให้พ้นจากความยากจน ยังมีเด็กอีกมากที่ต้องการโอกาสนั้นเช่นกัน ยิ่งจ่ายให้หมดเร็วก็ยิ่งมีเด็กอีกหนึ่งคนได้รับ "อนาคตใหม่" ของเขาเร็วขึ้นและมากขึ้น

"อนาคตใหม่" นั้นสามารถช่วยกันสร้างได้ด้วยมือของตัวเอง รวมถึงสร้าง "อนาคตใหม่" ให้กับคนอื่นด้วยการปฎิบัติที่ต้องเริ่มจากตัวเองก่อน

ไม่ใช่มีแต่คำพูดที่สวยหรูขายฝันในการสร้าง "อนาคตใหม่" ให้กับคนอื่นหรือเยาวชนรุ่นหลัง แต่ในกมลสันดานของตนเองนั้นยังเห็นแก่ตัวแม้กระทั่งเงินเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเงินเดือนที่ได้รับในวันนี้ ที่แน่นอนว่ารายได้ที่ไหลมาเทมาในวันนี้ มันมาจากการศึกษาที่ตัวเขาเคยได้โอกาสนั้นมาจากการกู้ยืมทุนการศึกษาในอดีตที่ผ่านมานั่นเอง

เวลา 15 ปี นั้นจะมีเด็กอีกหลายคนเลยทีเดียวที่จะพลาดการมี "อนาคตใหม่" ที่พวกเขาแสวงหา แต่ในทางกลับกันมีเด็กอีกหลายคนจะมีโอกาสได้ "อนาคตใหม่" จากเงินที่คืนเร็วกว่ากำหนด เพียงแต่คนนั้นใช้ความคิดและมีจิตสำนึกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"