“พชร์ อานนท์” โนสน! คำคน ขอยืนหนึ่งแบบนี้ดีกว่า!

“พชร์ อานนท์” โนสน! คำคน ขอยืนหนึ่งแบบนี้ดีกว่า! 

วันนี้เราอยู่กับ “พชร์ อานนท์” ผู้กำกับที่ไม่มีใครไม่รู้จัก ท่ามกลางคำชื่นชม ถ้วยรางวัล ไปถึงคำก่นด่า ทำไมเขาคนนี้ถึงยืนหยัดอยู่ในวงการมาได้ถึงทุกวันนี้?

คนหาว่าเราทำหนังปัญญาอ่อนใช่ไหม?

“หนังของเรามันเป็นหนังคัลท์ มันไม่เหมือนชาวบ้านเลยตั้งแต่เรื่องแรกที่ทำ” พชร์ อานนท์ เกริ่นถึงสไตล์หนังตัวเอง “คือหนัง ‘สติแตกสุดขั้วโลก’ ตอนนั้นเขาฮิตหนังพวกกระโปรงบานขาสั้นกัน แต่ของพี่ไปหนังอภินิหารแบบหนังจีนเลย ในยุคนั้นก็เลยดูใหม่แปลกหูแปลก ก็เลยทำหนังสไตล์นี้มาเรื่อย ๆ เรื่องแรกก็โดนด่าเลย แต่กลับเป็นหนังทำเงินสูงสุดประจำปี”

“คนหาว่าเราทำหนังปัญญาอ่อนใช่ไหม?” เขาย้อนถึงประโยคที่สังคมตั้งคำถามกับหนังเขามาตลอด “เราทำ ‘18 ฝน คนอันตราย’ ก็ลบคำสบประมาทได้ ได้ชิงรางวัลอะไรต่าง ๆ แต่เรื่องแรกสติแตกสุดขั้วโลกมันทำเงินมากกว่า นายทุนก็เลยอยากให้ทำหนังตลก แล้วเราก็มาทำหนังแนว ‘ว้ายบึ้ม! เชียร์กระหึ่มโลก’ ต่อ ก็เลยเป็นผู้กำกับหนังตลกไปโดยปริยาย แต่เอาจริง ๆ เราเป็นคนชอบหนังดราม่าที่เอาเรื่องราวชีวิตจริงในสังคมเอามาทำเป็นหนัง”

 จริงๆ ชอบหนังชีวิตมากกว่านะ 

แต่ในความเป็นจริงแล้วตัวตนของ พชร์-อานนท์ คนนี้ก็หาใช่หนังตลกไม่ “มาทำหนังเป็นชิ้นเป็นอันเป็นเรื่องเป็นราวก็ ‘เอ๋อเร๋อ’ ‘เพื่อน…กูรักมึงว่ะ’ อันนี้อยากทำ เสี่ยงเจียงให้ทำก็ทำ พอมาตระกูล ‘ปล้นนะยะ’ ‘หอแต๋วแตก’ มันมาแล้วประสบความสำเร็จเนี่ย แฟนหนังก็มีส่วนนะทำให้เราต้องไปทำหนังอย่างนี้เพราะมีคนดู แต่จริง ๆ ชอบหนังชีวิตมากกว่านะอย่างที่บอก”

“ตัวตนของเราจริง ๆ คือเรื่อง ‘เอ๋อเร๋อ’ ‘18 ฝนฯ’ นี่ตัวตนเลย เพราะมันคือเรื่องจริงในสังคม ก็อยากกลับไปเป็นตัวเองแต่มันไม่มีใครจ้าง นายทุนเขาไม่เอาไง เสนอไปสี่ห้าเรื่องเขาไม่อนุมัติ เสนอหอแต๋วแตกไปได้ทำเลย แล้วเราต้องทำงานหาเลี้ยงลูกน้องหกเจ็ดสิบคน เราไม่ทำเหรอ? เราก็ต้องทำ”

 ได้รางวัลอะไรมาไม่เห็นมีใครพูดถึงเลย แล้วเราจะไปสนใจทำไม 

“ทุกคนก็ทำงานเพื่อเงิน เธอไม่เอาเงินเดือนเหรอ” เขาย้อนถามเมื่อเราถามว่าทุกวันนี้ทำหนังเพื่อเงินใช่หรือไม่ “หรือเธอทำงานฟรีได้? ถามทุกคนในประเทศไทยเลย เราทุกคนทำงานเพื่ออะไร เพื่อเงินหรือเปล่า? ดิ้นรนแทบตายจะฆ่ากันตายก็เพื่อเงินหรือเปล่า? จะให้บอกว่าทำหนังเพราะรักหนังไทยมันก็รัก แต่ก็ต้องกินข้าวหรือเปล่า”

“ได้รางวัลอะไรมาไม่เห็นมีใครพูดถึงเลย แล้วเราจะไปสนใจทำไม” พชร์-อานนท์กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ทำหนังยังไงให้มันได้เงินดีกว่า ยิ่งรางวัลบ้านเราก็เชื่อถือไม่ได้อยู่แล้ว อย่างหอแต๋วแตกเสื้อผ้าสวยอลังการก็ไม่ได้ชิงรางวัล”

เขาด่าเขาก็อกแตกตายไปเอง

“ถึงเราจะโดนด่าแล้วมันยังอยู่ของมันได้ แสดงว่ามันต้องมีอะไรใช่ไหม ทำไมไม่สนใจส่วนดี ๆ บ้าง เช่น พชร์-อานนท์ทำหนังยังไงไปคุยกับนายทุนแล้วได้ทำ ทำไมมีหนังปีละสามเรื่อง จะด่าก็ด่าไป ก็อยากให้หันมองตัวเองว่าทำอะไรกันอยู่ เราก็ทำของเราปกติ เฉย ๆ มาก เขาด่าเขาก็ อกแตกตายไปเอง เงินเข้าในบัญชีเยอะมาก (หัวเราะ)”

“เราไม่รับมืออะไร ก็ทำงานเยอะๆ เปิดกล้องไปเรื่อย ๆ ให้เขาอิจฉาเราตายไปเอง นี่เป็นตัวเราอยู่แล้ว ทำงานให้ประสบความสำเร็จให้ได้เงินดีกว่า ยิ่งด่าก็ยิ่งมีงาน ให้เขาอกแตกตายไปเองไม่สนใจ เราก็ไม่ได้ไปทำอะไรพวกเขา สัมภาษณ์ก็พูดสไตล์นี้อยู่แล้ว ไม่ได้-อแหล”

เราอยู่ยืนหนึ่งของเราแบบนี้ดีกว่า

อีกคำถามสำคัญคือ “พชร์-อานนท์” คนนี้ได้สิทธิ์พิเศษเรื่องรอบฉายในโรงหนังอะไรหรือไม่ เขาเคลียร์คำตอบกับเราชัด ๆ ตรงนี้ว่า “ไม่ใช่หรอก อย่างหนังเรื่องอื่นรอบไม่เยอะเหรอ หนังค่ายใหญ่ๆ รอบเยอะมากไม่เห็นมีใครพูดสักคน ที่พอหนังเราเข้าปุ๊บก็บอกโรงหนังทุ่มโรง หนังมันมีคนดูไงเขาเลยทุ่มโรง อันนี้พูดเลยนะ ต่อให้เปิดไปสิบห้าโรงฉายหอแต๋วแตกอย่างเดียวแต่ไม่มีคนดูเขาก็ไม่เปิดให้ เขาก็ต้องเลือกหนังที่มีคนดู”

“สรุปคือ พชร์-อานนท์ ไม่ใช่เจ้าของโรงหนัง ไม่สามารถที่จะไปบอกโรงหนังได้ว่าให้ฉายหนังกูทั้งหมด พชร์-อานนท์ก็คน ๆ นึงที่ขอเอาหนังไปฉายเหมือนกัน พอเราเข้าแค่นี้ด่าเชียว เขาก็ฉายตามของเขาเองเพราะมีประสบการณ์อยู่แล้ว ดวงเราเป็นแบบนี้ คนพูดถึงดีกว่าคนลืม เราอยู่ได้ถึงวันนี้มันก็ต้องมีอะไรใช่ไหมล่ะ”

“คนก็ชอบถามว่าทำไมไม่ทำหนังแบบคนอื่นบ้าง เอ้าแล้วใครจะทำหนังแบบหอแต๋วแตก เรื่องอะไรจะไปแข่งกับคนอื่น สู้ทำหนังที่เป็นลายเซ็นแหกโลกไปเลย เราอยู่ยืนหนึ่งของเราแบบนี้ดีกว่า” พชร์-อานนท์ย้ำถึงจุดยืนของตัวเองเป็นการปิดท้าย