ทนายวันชัย ซัด 'เกลียดตัวกินไข่' ติงบางพรรคดันทุรังตั้งรัฐบาล

เมื่อวันที่ 26 มีนาคม นายวันชัย สอนศิริ ทนายความ และอดีตสมาชิกสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ(สปท.)ด้านการเมือง ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว “ทนายวันชัย สอนศิริ” ด้วยข้อความระบุว่า

ต้องยอมรับว่ารัฐธรรมนูญฉบับนี้ให้ความสำคัญกับทุกคะแนนเสียงของประชาชนที่มาใช้สิทธิเลือกตั้ง ไม่ได้เอาคะแนนไปทิ้งขว้างที่ไหน เอาทุกคะแนนมาคำนวณเป็นจำนวนส.ส.ให้กับทุกพรรค ตั้งแต่ได้คะแนนมากจนถึงคะแนนน้อย ทุกเสียง ทุกคะแนน สะท้อนความต้องการของประชาชน เป็นกติกาใหม่ในรัฐธรรมนูญ ขอบอกว่าทั้งพรรคอนาคตใหม่และเสรีรวมไทยก็ได้อานิสงส์ของรัฐธรรมนูญฉบับนี้ด้วย เพราะถ้าไม่มีกติกาเช่นนี้ เสรีรวมไทยคงไม่ได้ส.ส.เลยสักคน ทั้งอนาคตใหม่ก็คงจะได้ไม่กี่สิบคนเป็นแน่ รัฐธรรมนูญตามกติกานี้เขาไม่ได้เอาจำนวนของส.ส.มากหรือน้อยเป็นตัวตั้ง เขาเอาเสียงของประชาชนที่มาโหวตเป็นตัวตั้ง เป็นตัวชี้วัด และเป็นเสียงสะท้อนคะแนนนิยมที่แท้จริง

ประชาชนโหวตเห็นชอบกับรัฐธรรมนูญและกติกานี้ถึง 16 ล้านกว่าเสียง และในการเลือกตั้งครั้งนี้ประชาชนโหวตสนับสนุนพรรคพลังประชารัฐและพลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา รวมทั้งพรรคในแนวทางเดียวกันได้เสียงถึง 8 ล้านกว่าเสียง เกือบครึ่งหนึ่งของคนโหวตเห็นชอบรัฐธรรมนูญเป็นเสียงของคนที่มาเลือกตั้งสนับสนุนพรรคพลังประชารัฐมากกว่าพรรคการเมืองอื่นๆ ดังนั้นทั้งโดยกติกาและโดยเสียงส่วนใหญ่ของประชาชนที่แสดงออกจากการเลือกตั้งในครั้งนี้ พรรคพลังประชารัฐจึงมีความชอบธรรมอย่างยิ่งที่จะเป็นคนจัดตั้งรัฐบาลก่อนมากกว่าพรรคการเมืองอื่นๆอย่างแน่นอน

มีพรรคการเมืองบางพรรคและมีคนบางคนพยายามพูดจาข้างๆ คูๆ เฉไฉไปในทำนองว่าพรรคที่ได้เสียงส.ส.มากควรจัดตั้งรัฐบาลก่อน นั่นเท่ากับปฏิเสธเสียงส่วนใหญ่ของประชาชน ทั้งปฏิเสธกติกาตามรัฐธรรมนูญที่ตัวเองลงมาเล่นด้วย ชนิดว่าตรงไหนที่ตัวเองได้ประโยชน์ก็เอา ตรงไหนเสียประโยชน์ก็กล่าวหาโจมตี สร้างเป็นประเด็นทางการเมือง พวกนี้เป็นประเภท

“เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง” ณ เวลานี้ไม่จำเป็นต้องโต้เถียงในประเด็นอื่นใดกันอีกแล้ว เพราะเป็นที่แน่ชัดว่าเสียงสนับสนุนพรรคพลังประชารัฐและพลเอกประยุทธ์มากกว่าพรรคการเมืองอื่นๆ ถ้าทุกพรรค ทุกคนบอกว่าเคารพเสียงของประชาชนก็ไม่ต้องพูดอะไรมากหรอกครับ ก็เห็นอยู่ทนโท่ต่อหน้าต่อตาแล้วไม่ใช่หรือว่าประชาชนเขาสนับสนุนและต้องการใครเป็นนายกฯ จะแข็งขืนดันทุรังไปทำไม อายเขาไปเปล่า…