บทใหม่ | กวีกระวาด : ชาย แสงอากาศ

กวีกระวาด | ชาย แสงอากาศ

บทใหม่

ดวงตะวันกำลังหลับใหล

ปล่อยดวงใจไปตามความรู้สึก

เขียนถ้อยร้อยคำนำนึก

เก็บไว้รำลึก, หากร่ำลา

ดู, ดอกไม้เกี่ยวเราเข้าหากัน

ปล่อยผีเสื้อสังสรรค์เริงร่า

ซบไหล่ ใดหนัก พักสายตา

รักษาผองมิตร – ผู้คิดเคียง

เขียนโน้ตขึ้นเพลงบรรเลงร่วม

ดนตรีหลอมรวม ส่งสรรพเสียง

เพลงหวานขานร้องซ้องสำเนียง

ร้อยเรียงเรื่องราว, พวกเรา

เรื่องราวสดใสในทรวงสุข

เรื่องทุกข์ทิ้งไปในวันเก่า

แสงสว่าง สร้างรอยร้อยรูปเงา

รู้เท่าเข้าใจในความจริง

ว่าชีวิต, เพียงพบเพื่อผ่านผัน

เกินจะหมั่นบั่นทอนทุกทุกสิ่ง

อาทรถนอมรักคือพักพิง

ไม่ทิ้งรอยแผล แก่กันและกัน

วันนี้กำลังผ่านพ้นไป

ขอใจยั่งยืนคืนขวัญ

แสงอุ่นกรุ่นใหม่ในทุกวัน

เมื่อนั้นเงางามย่อมตามมา

แล้วค่อยเขียนเรื่องราวอีกมากมาย

เรียงรายหมายหนึ่งคำนึงหา

สายใย สัมพันธ์วันเวลา

บทใหม่เบื้องหน้า, กำลังคอย •