13 going on 30 ฝันสะพรั่งในวัย 13 กับ ‘ตัวตน’ ที่อาจหลงลืม - ซีนนี้มา

/ซีน นี้ มา -ว่าด้วยการหยิบยกซีนหรือฉากหนังบางฉาก มาขยายความน่าสนใจให้ใหญ่ขึ้น

.

‘I don’t have any real friends. I did something bad with a married guy. I don’t talk to my mom and dad. I’m not a nice person, and the thing is … I’m not 13 anymore’

‘ฉันไม่มีเพื่อนสนิทแม้สักคน เป็นชู้กับผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ซ้ำร้ายคือไม่ได้ติดต่อกับพ่อแม่อีกแล้ว ฉันไม่ใช่คนน่ารัก และที่สำคัญคือ ฉันไม่ได้อายุ 13 อีกต่อไปแล้ว… ’

เคยมั้ย… พูดกับคนอื่นว่า เราอยากโตเป็นผู้ใหญ่เร็วๆ อยากมีอิสระ อยากทำอะไรที่อยากทำ มีชีวิตเป็นของตัวเอง แต่งตัวให้เปรี้ยวที่สุด ปาร์ตี้ให้สุดเหวี่ยง และมีคนนับหน้าถือตาในสังคม หนังเรื่องนี้จะพาคุณกลับไป ในวัยที่ฝันเฟื่องไปกับอนาคตอันสวยหรู ที่หลายๆ คนอาจเคยฝันถึง ‘ความฝัน’ ที่บางครั้งกับกลืนกินความเป็น ‘ตัวตน’ ของตัวเองไป‘อยู่เมืองดัดจริต ชีวิตต้องป๊อป’ เสมอไปจริงหรือ…

จะเป็นอย่างไร ถ้าตัวเราในวัย13 ข้ามอนาคตมาเจอเราในตอนนี้ เขาจะชอบเราที่เป็นแบบนี้มั้ย?

‘And you know that when the truth is told

That you can get what you want or you can just get old…’

(เปิดเพลงฟังคลอไปด้วยระหว่างอ่านบทความเพื่อเพิ่มอรรถรส)

เจนนา ริงค์ เด็กสาววัย 13 หยกๆ มีความฝันอยากเป็นสาวใหญ่สวยสะพรั่ง มีแก๊งเพื่อนแซ่บซ่า มีแฟนหนุ่มสุดป๊อปปูล่า หน้าที่การงานดีเริศ ใครจะรู้ว่ามันจะกลายเป็นจริงเพียงพริบตา! เธอตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเพรียบพร้อมในชีวิตที่ฝันถึง แต่ก็พบถึงบางสิ่งที่ขาดหายไป… การเรียนรู้ ‘ตัวตน’ ของเธอก็ได้เริ่มต้นขึ้น เธอเริ่มรับรู้ถึงความทะเยอทะยาน การละทิ้งบางสิ่งที่สำคัญในชีวิตของเธอไป และอยากกลับไปแก้ไขมัน

.

แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เจนนา ก็ได้เรียนรู้ว่า‘เพราะอดีตที่ผิดพลาด นำมาซึ่งการรู้ค่าของช่วงเวลาที่ถูกต้อง’

เรากำลังยอมให้ ‘สังคม’ เปลี่ยนแปลง ‘ตัวตน’ ของเราอยู่รึเปล่า?

เจนนา มีโอกาสในการได้เห็นชีวิตในแบบที่เธอปรารถนามาตลอด แต่ก็ไม่อาจทำให้เธอเป็นผู้หญิงมีความสุขที่สุดในโลกได้ ด้วยสภาพแวดล้อมที่ไร้ซึ่งชีวิตชีวา เพื่อนไม่จริงใจที่รายล้อม การงานที่ต้องใส่หน้ากากเข้าหากัน ผู้คนที่ต้องทำความรู้จักเพื่อต่อยอดตำแหน่งในงาน และร้ายที่สุดคือ ทำงานซะจนเมินเฉยต่อครอบครัว

หนังเรื่องนี้ มีหลายซีนที่ทำให้เราเดินทางย้อนเวลา กลับไปสำรวจตัวเอง ทบทวนความฝันวัยเด็ก และตั้งคำถามได้ว่า ทุกวันนี้เราผิดหวังกับตัวเองอยู่รึเปล่า? บางครั้งเรายอมให้ ‘สังคม’ กัดกินเราซะจน ‘เคยชิน’ หรือไม่?

เราตระหนักถึง ‘คุณค่าในตัวเอง’ ที่มีอยู่มากพอรึยัง?

.

ในเมื่อมีชีวิตเดียว ทำไมเราไม่เลือกเป็นตัวเองในแบบที่เราชอบล่ะ?

.

- Ruby The Journey