เหม็นหัว...ปลาพรม

ปลาพรม หรือปลาพรมหัวเหม็น มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Osteochilus melanopleurus เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน Cyprinidae มีขนาดใหญ่ที่สุดในสกุลปลาสร้อยนกเขา มีขนาดโตเต็มที่ได้ถึง 60 ซม. มีขนาดทั่วไป 40 ซม. มีลำตัวกว้างและแบนข้าง หลังโค้ง ท่อนหางสั้น เกล็ดมีขนาดเล็ก ลำตัวมีสีเทาปนเงิน ลำตัวตอนเหนือครีบอกมีลายสีดำจางๆขวางลำตัวเป็นลักษณะเด่น นัยน์ตาเป็นสีแดง

พบกระจายพันธุ์ทั่วไปในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ ในประเทศไทยพบได้ทั่วทุกภาค เป็นปลาที่หากินรวมกันเป็นฝูง ใช้ปากแทะตะไคร่น้ำ รวมทั้งกินสัตว์น้ำขนาดเล็ก เช่น กุ้ง หรือแมลงเป็นอาหารด้วย

เหตุที่ได้ชื่อว่า “พรมหัวเหม็น” เนื่องจากเนื้อเฉพาะส่วนหัวมีกลิ่นเหม็นคาวและเหม็นเขียวมาก แต่ส่วนเนื้อลำตัวกลับมีรสชาติอร่อย เมื่อนำไปปรุงอาหาร

ส่วนการจับปลาชนิดนี้ ฮิวจ์ แมคคอร์มิคสมิธ นักมีนวิทยาชาวอเมริกัน บันทึกไว้ว่า ใช้เบ็ดเกี่ยวข้าวสุกปั้นเป็นก้อนกลม หรือ ใช้กุ้ง แมลง

กรมประมงสำรวจประชากรสัตว์น้ำ เมื่อปี 2545 พบว่า ปลาพรมหัวเหม็น ปลาประจำถิ่นพบมากที่สุดในทะเลสาบสงขลาและลุ่มน้ำชี มีจำนวนลดลงไปเป็นจำนวนมาก…ปี 2548 กรมประมงจึงได้นำพ่อแม่พันธุ์มาเพาะเลี้ยงขยายพันธุ์ ที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืดพัทลุง และศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงน้ำจืดขอนแก่น ก่อนจะปล่อยคืนกลับสู่ทะเลสาบสงขลา และเขื่อนอุบลรัตน์ปีละ 1-2 ล้านตัว

หลังจากที่ปล่อยพันธุ์ปลาชนิดนี้ไป 10 ปีกว่าๆ ชาวประมงในอ่างเก็บน้ำอุบลรัตน์และในทะเลสาบสงขลา สามารถจับปลาพรมหัวเหม็นขนาด 1.0 กก.ได้อย่างต่อเนื่อง

เป็นเครื่องพิสูจน์ได้ถึงการฟื้นความสมบูรณ์ปลาพรมหัวเหม็นให้กับท้องถิ่นทั่วไทย.

ข่าวอื่นที่เกี่ยวข้อง

• ไทยสำรวจทะเลติมอร์ฯ พบขุมทรัพย์รอนักลงทุน
• เกษตรไทยทำการบ้าน สู้!ธรรมชาติแปรปรวน
• สับปะรด..นีโอม่วง

ตามข่าวก่อนใครได้ที่
- Website : www.thairath.co.th
- LINE Official : Thairath