เชื่อว่าหลายคนคงจะมีประสบการณ์กับเรื่องฝังใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอกหักรักขม หรือถูกกระทำให้เจ็บช้ำน้ำใจ แล้วเราควรวางใจอย่างไร หรือฝึกใจอย่างไร ให้ลืมเรื่องในอดีตที่เจ็บปวดเหล่านี้ได้
ถ้าเป็นประสบการณ์ที่เกิดแรงสั่นสะเทือนทางอารมณ์สูง เช่น เสียใจมาก ดีใจมาก บางเรื่องตลอดชีวิตไม่เคยลืมเลยเพราะได้ทิ้งร่องรอยในสมองไว้อย่างชัดเจน ฝังลึกอยู่ในเนื้อสมอง บางเรื่องเกิดมาแล้ว 30-50 ปีก็ยังไม่ลืม ถ้าเป็นเรื่องดี ๆ ที่คิดถึงแล้วสบายใจก็ย่อมดี
แต่เรื่องที่ฝังใจบางเรื่องก็เป็นเรื่องที่ทำให้เราเสียใจ เช่น คำพูดแรง ๆ ที่พ่อแม่พูดกับลูกจนเกิดเป็นบาดแผลในใจลูก จนทำให้พฤติกรรมของ ลูกเปลี่ยนไปกลายเป็นต่อต้านนับแต่นั้นเป็นต้นมา กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่เกิดขึ้นกับลูก
พ่อแม่รู้ว่าตนเองมีส่วนต้องรับผิดชอบที่ทำให้ลูกเกิดอาการต่อต้าน แต่ก็เป็นเพราะความรักผสมกับ อารมณ์ชั่ววูบจึงรู้สึกว่าตนเองมีส่วนต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เคยทำไป เกิดความไม่สบายใจ แต่มันเกิดขึ้นแล้ว แก้ไขไม่ได้แล้ว
กลายเป็นปมในใจทั้งของลูกและพ่อแม่ไปแล้ว ในกรณีนี้ควรได้รับการเยียวยา โดยก่อนอื่นให้เรารู้ก่อนว่ายิ่งเราไปคิดทบทวนก็เหมือนเป็นการตอกย้ำ เพราะฉะนั้น หลวงพ่อให้หลักในการปฏิบัติไว้อยู่แล้วว่า “อดีตที่ผิดพลาดลืมให้หมด” ไม่ต้องไปนึกถึงอีก
ถามว่า……..
จะลืมได้อย่างไร ในเมื่อพอเราอยากลืมมันกลับยิ่งจำ ยิ่งต่อต้าน ยิ่งทำให้กลับไปย้อนคิดเรื่องนั้น ๆ อีก ให้เราคิดว่าเราจะลืม แล้วไม่ไปคิดถึงบ่อย ๆ จนเป็นการตอกย้ำมโนกรรมขึ้นไปอีก โดยให้คิดทำแบบสบาย ๆ พอเราคิด ไม่ใช่ว่าหยุดได้เดี๋ยวนั้น สั่งตนเองไม่ได้ พอคิดก็ให้ปล่อย แล้วค่อยอ้อม ๆ กลับมา เหมือนกับกระสุนพุ่งไปแรง ๆ ถ้าเราเอาอะไรไปขวางมันก็ฝัง แต่ถ้ามีอะไร โค้งมนมารับ ทิศทางกระสุนก็เปลี่ยนไปได้
ให้เราใช้วิธีการเบี่ยงประเด็นในการคิด พอใจจะคิดเรื่องนี้ปั๊บก็นึกสิ่งที่เป็นบุญดีกว่า เป็นประโยชน์กว่า แล้วมาสวดมนต์ภาวนา ใจก็เปลี่ยนเป็นเรื่องสวดมนต์นั่งสมาธิแทน เปลี่ยนเป็นคิดเรื่องอื่นที่ดีๆ แทน
เพราะว่าเราให้เหตุผลกับตนเองได้ แก้ไขด้วยการทำสิ่งดี ๆ ให้เกิดขึ้น เพื่อเป็นประโยชน์กับคนที่เราทำไม่ดีด้วย พอรู้หลักแล้วว่าทุกอย่างอยู่ที่บุญ เราก็จะทำสิ่งที่เกิดบุญ คิดว่าพรุ่งนี้จะทำบุญใส่บาตรอย่างไร จะรักษาศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิอย่างไร ก็ให้คิดไปทางที่ดีแทน พอเบี่ยงกระแสความคิดอย่างนี้ แล้วทำบ่อย ๆ เข้า ใจจะเริ่มรู้สึกว่าเรื่องเดิมที่ไม่ดีนั้นค่อย ๆ จางลงโดยที่เราไม่ได้ไปต่อต้านอะไร
ถ้าเราตั้งใจจริง จัดมุมคิดให้ดี คนที่หมั่นคิดบวก พอมีอะไรเกิดขึ้นก็คิดไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อย ๆ ความทรงจำเรื่องที่ไม่ดีในอดีตก็จะเบาบางลง แต่คนที่ชอบคิดลบ พอมีเรื่องอะไรผิดพลาดขึ้น ก็มักจะคิดทบทวนซ้ำ ๆ ตอกย้ำไปเรื่อย ๆ ทำให้เกิดผลเสีย
เจริญพร
