เมียตำรวจร้องแพทย์ลืมอุปกรณ์ทำฟันไว้ในเหงือก ทำปากชาอยู่อย่างทรมานนาน 5 ปี

มุกดาหาร- เมียตำรวจ สภ.ดอนตาล ร้องแพทย์ลืมอุปกรณ์ทำฟันไว้ในเหงือกนาน 5 ปี มีอาการชาที่ปาก ลามถึงหูและประสาท วอนช่วยเอหัวกรอฟันออก หวั่นได้รับอันตรายจากผลอาการข้างเคียง

นางกฤติกา ฤทธิ์ขันธ์ อายุ 33 ปี ซึ่งเป็นแม่บ้านตำรวจ พักอยู่บ้านเลขที่ 111/18 แฟลตตำรวจ สภ. ดอนตาล อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร ร้องสื่อมวลชนว่าได้ไปรักษาฟันคุดที่โรงพยาบาลตากใบ จังหวัดนราธิวาส แพทย์ได้ผ่าตัดเอาฟันคุดออกให้ และได้ทำอุปกรณ์แพทย์คือหัวกรอฟันติดอยู่ในเหงือก และไม่สามารถเอามาได้เป็นเวลา 5 ปี เคยร้องเรียนไปหลายหน่วยงานแล้วไม่มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกมารับผิดชอบ ปัจจุบันมีอาการชาที่ปาก ลามถึงหูและประสาท วอนแพทย์ช่วยเอาอุปกรณ์ทำฟันหรือ หัวกรอฟัน ออก หวั่นได้รับอันตรายจากผลข้างเคียง

นางกฤติกา เล่าว่า ว่าเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2558 ตนได้ไปรักษาฟันคุดที่โรงพยาบาลตากใบ จังหวัดนราธิวาส แพทย์ได้ผ่าตัดเอาฟันคุดออกให้ และได้ทำอุปกรณ์แพทย์คือหัวกรอฟันติดอยู่ในเหงือก และไม่สามารถเอามาได้เป็นเวลา 5 ปี และสิ่งที่คุณหมอบอกคือ มันเป็นแค่พลาสติกอันเล็กๆ ปลอดภัย มันฆ่าเชื้อแล้ว ถ้าแผลประสานมันจะลอยขึ้นมาเองไม่ต้องห่วง

หลังจากนั้นปากด้านขวาก็ชา ลิ้นรับรสไม่ได้ กลับไปหาหมอ หมอบอกผลข้างเคียงจากการผ่าฟันคุด อาจมีอาการ 6 เดือน ถึง 2 ปี ให้กินยาดูอาการไปก่อน

นางกฤติกา เล่าต่ออีกว่า เวลาต่อมาได้ย้ายตามสามีมาอยู่ที่ อำเภอดอนตาล จังหวัดมุกดาหาร แต่ก็พยายามตามอาการอยู่ตลอด จนตอนนี้ผ่านมา 5 ปีแล้ว ปากมันยังชาอยู่ และเมื่อไม่นานมานี้ ไปหาหมอที่โรงพยาบาลดอนตาลมีอาการติดเชื้อที่เหงือก และหมอแนะนำให้ไปหาหมอที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ จังหวัดอุบลราชธานี ได้เอกซเรย์ปรากฏว่าอุปกรณ์แพทย์มันก็ยังอยู่ มันไม่ได้ลอยออกมาอย่างที่หมอบอก

แต่หมอคนใหม่ก็ไม่รับประกันว่าถ้าผ่าแล้วอาการชาของปากมันจะดีขึ้น ให้รักษาไปตามอาการเท่านั้นเลยโทรกลับไปหาหมอต้นเรื่อง เพราะคิดว่าจะได้รับความเห็นใจ แต่กลับปฎิเสธให้การช่วยเหลือ

ล่าสุดตนได้เขียนหนังสือร้องไปที่ทันตแพทยสภา ขอให้ทันตแพทยสภาช่วยคุยกับหมอให้ ทางสภาบอกไม่มีอำนาจทำในสิ่งที่ดิฉันเรียกร้องให้ได้

นางกฤติกา กล่าวเพิ่มเติม ตนอยากฝากผู้ที่เกี่ยวข้อง หรือหน่วยงานที่รับผิดชอบหาทางเอาหัวกรอฟันที่ติดอยู่ในเหงือกออกโดยปลอดภัย และหากมีกองทุนในการเยียวยาก็อยากได้รับการชดเชย ในสิ่งที่ได้สูญเสียไปทั้งร่างกาย ชีวิตและทรัพย์สิน จึงขอความเป็นธรรมและเห็นใจให้กับตนเอง.