เสียตังค์แล้วยังเสียใจ บางทีการให้ก็ไร้ค่า - ดีเจพี่อ้อย

                ไม่นานมานี้  มีรายการ  Life  Love  Money  มาขอสัมภาษณ์ค่ะ    

                 “   เคยมีคนเปรียบเทียบว่าการเก็บ ค่าสินสอด เป็นเหมือนกับการเก็บภาษีนำเข้า ที่เพิ่มต้นทุนชีวิตให้กับคู่รัก   พี่อ้อยมองเรื่องนี้ยังไง  ความรักควรมีมูลค่ามากำหนดไหมครับ”  

                 พอพูดเรื่อง “เงิน” กับ “ความรัก” เมื่อไหร่คล้ายๆความโรแมนติกจะหายไป แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า นี่คือชีวิตจริง ความรักวันนี้ไม่ใช่เจ้าหญิงเจ้าชายที่ลงเอยด้วยการแต่งงาน ครองรักกันในปราสาทตลอดไปแต่ชีวิตจริง เจ้าชายยังต้องทำมาหากิน เจ้าหญิงอาจต้องถกกระโปรง วิ่งให้เร็วเพื่อขึ้นรถไฟฟ้า ทำงานแข่งกับเวลาให้ทัน เพื่อช่วยกันหาเงินเลี้ยงดูครอบครัว   ความรักในโลกความเป็นจริง  สิ่งที่ต้องเข้าใจคือ  ไม่มีใครเข้าสู่โหมดหวานๆได้ตลอดเวลา   “สินสอด”     ไม่ใช่การตีค่าความรักออกเมาเป็นราคา   เราเข้าใจถึงหัวใจของสินสอดมากขนาดไหน   สิ่งที่พ่อแม่ต้องการวัดใจ  คนที่จะเข้ามาขอดูแลลูกสาวของพ่อแม่ตลอดไปเป็นคนทำมาหากินขนาดไหน   อาจวัดได้จากการที่เขาสามารถหาค่าสินสอดตามที่คุณพ่อคุณแม่ตั้งไว้ได้หรือเปล่า       “การสร้างโจทย์ยากจะได้รู้ว่า ลูกรักกันมากแค่ไหน”  ให้ลูกไปอยู่กับเขาง่ายไป  จะเอาอะไรมาวัดใจว่าที่ลูกเขย..  มีเยอะมากนะคะ  ที่พอผ่านพิธี  พ่อแม่ก็ยกสินสอดทั้งหมดไปเป็นทุนเริ่มต้นใช้ชีวิตคู่ของลูก   บางคู่  เจ้าบ่าวเจ้าสาว   ช่วยกันหาค่าสินสอด เพื่อให้รอดตามเงื่อนไข  และมีเยอะแยะไปที่คุณพ่อคุณแม่ไม่ขออะไรซักบาท  เพราะเท่าที่เห็นแฟนของลูกตลอดมา  ไม่มีอะไรน่าสงสัยเกี่ยวกับความจริงใจของผู้ชายคนหนึ่งที่จะให้กับลูกสาวแล้วก็มี      

                  เงินทองกับเรื่องของหัวใจ   มันมีผลต่อกันจริงๆค่ะ   ไม่ได้วัดกันแค่ว่ามีเงินในบัญชีเท่าไหร่  ฐานะยังไง   แต่วิธีการใช้เงินอาจเป็น 1 ในหลายปัญหาที่ทำให้คนสองคนเดินหน้าใช้ชีวิตคู่ต่อไปไม่ได้ก็มี   มีน้องคนหนึ่งเคยเล่าให้ฟังค่ะ    น้องจะแต่งงานปลายปี  เก็บเงินร่วมกับว่าที่สามี  วันดีคืนดี  เพิ่งมารู้ว่า  สามีเบิกเงินไปใช้หนี้พนันบอลให้พ่อจนเกลี้ยงบัญชี     รักเธอนะ  เข้าใจความกตัญญูทั้งหมด  แต่ชีวิตคู่ของเราล่ะ     มีปัญหาเธอไม่บอก      หลอกว่าทุกอย่างปกติ   ไม่ว่าจะตั้งใจหลอกหรือบอกไม่หมด   มันจบที่เสียความรู้สึก  ถ้ามารู้ที่หลัง     

                        นี่เป็นอีกคำถามที่น้องคนหนึ่งส่งมาถาม    เรื่องรักพังๆ จากสตางค์เช่นกัน 

                     “  หนูอยู่กับแฟนเก่ามาจะ 4 ปีแล้ว คือหนูเป็นคนที่เวลาคบใครก็จะเปย์ตลอด จนวันที่หนูมาเจอแฟนคนปัจจุบัน  คบกันแรกๆก็ดี   แต่พอเริ่มคบกัน9-10เดือน นิสัยเริ่มออก ตอนนั้นหนูจับได้ว่าเขากลับไปคุยกับแฟนเก่าเป็น 10 รอบที่จับได้   หนูเหนื่อยค่ะ    อยู่ด้วยหนูช่วยสร้างทุกอย่าง อยากได้อะไร คือให้หมด  พอเขาคิดได้ ก็กลับมา    หนูก็ให้อภัย  พอหนูมาทำงาน  เขาก็แอบไปหากัน  ทุกวันนี้คือหนูพยายามทำดีที่สุดแล้ว  เขาไม่เคยให้ตังค์หนูเลย  หนูต่างหากที่ช่วยเขาทุกอย่าง อยากได้อะไรก็คือให้หมด แต่เขาไม่เคยมองว่าหนูดีเลยสักครั้ง” 

                        เงินซื้อหัวใจใครไม่ได้ค่ะ    รักเขาเราก็อยากให้  เป็นแฟนกันช่วยกันได้นะคะ  แต่อย่าให้จนเขาอ่อนแอแค่แบมือขอ    เขาอยากได้อะไร เราจัดให้หมด    สุดท้ายเขาก็ทรยศหักหลัง  พอตั้งหลักรักใคร แล้วน้องก็เปย์ตลอด    เขาร้องขอหรือ ??   ผู้ชายดีๆ ศักด์ศรีเป็นเรื่องสำคัญ เขาทำมาหาเองได้  พอเราใจป๋า หาให้เขาทุกอย่าง บางคนก็เข้าทางเขา   เจอคนเห็นแก่ตัวเข้า   เอาแต่เงินไป  แต่ไม่เคยสร้างความสบายใจ  แถมนอกใจก็มี      

                        อย่าตีความรักเป็น  “ราคา”   เพราะจริงๆมันมีค่ามากกว่านั้น  ลองหยุดให้เงินกัน  ดูซิว่า  ความผูกพันจะยังหลงเหลือไหม    ถ้าเงินซื้อใจเขาได้ เดี๋ยวมีคนจ่ายแพงกว่าเขาก็ไป     รู้ว่ารักคือ “การให้”   แต่อยู่ที่ว่า เขาซึ้งใจ หรือแค่เคยตัว  เก็บเงินไว้บ้างเถอะน้อง  พ่อแม่เราก็ต้องดูแล    ผู้ชายแย่ๆ ทำให้เสียใจแล้วยังเสียตังค์     ถ้าหัวใจจะพัง  ควรมีตังค์ไว้เลี้ยงปากท้องตัวเองบ้าง     แบ่งบางส่วนเป็นผู้ให้   ให้กับคนที่ควรให้    ช่วงโควิดฯ มีอีกหลายชีวิตที่เดือดร้อน    ทำบุญไป ยังได้บุญ  เลี้ยงดูเขา  เราเองได้แต่น้ำตา   เหมือนเงินไม่มีค่าตรงไหน   .. 

                           คำถามปิดท้ายวันที่ไปสัมภาษณ์ในรายการ  life  love  money   เขาถามว่า   

                           “ พี่อ้อยครับ    ถ้าจะลงทุนหัวใจในเรื่องความรัก  ต้องลงทุนแบบไหนที่จะไม่เสี่ยงกับการขาดทุนมากเกินไป”      ตอบไปในทันทีว่า    

                          ถ้าจะเอา “ใจ”  ไปลงที่เขา  เก็บบางส่วนไว้ที่เราบ้าง     อย่างน้อย   ถ้าวันหนึ่ง  “ใจ”ที่ให้เขาไป    เขาเอาไปเททิ้งเมื่อไหร่  ก็ยังมีบางส่วนของ “ใจ”  ที่เหลือเก็บเอาไว้ในกระเป๋าของเราเอง     รักตัวเราให้ได้ซักครึ่งหนึ่งที่รักเขา เราก็รอดแล้ว   มีคู่  ก็ต้องอยู่แบบโสดๆให้เป็น    ทุกการลงทุนมีความเสี่ยง    ความรักก็เช่นกัน   ลงทุนด้วย  “หัวใจ”   พอขาดทุนเมื่อไหร่   กว่าจะคืนทุนมา ไม่รู้ต้องเสียน้ำตาอีกนานแค่ไหน  ไม่อยากให้น้องต้องขาดทุนจนหัวใจล้มละลายจริงๆ