ร่มไม่ล้ม
ภายใต้เงื่อนไขของการเดินทาง ในแบบที่เดินไปเรื่อยเมื่อยก็หยุด แม้จะไม่ใช่ท่ามกลางสายลมและแสงแดดอ่อนละมุนในยามเช้าของทุ่งหญ้าเขียวขวี ดั่งในภาพฝัน หากแต่ก้าวเดินของความเป็นจริง ของการ “เข้าตามตรอกออกตามซอย” ในช่วงสายของวัน ยังมีอะไรให้เห็นเกินกว่าที่ได้จินตนาการเอาไว้
สายลมอ่อนอุ่นพัดพากลิ่นอึน้องแมวลอยมาตามลม แสงแดดไม่นวลตายังคงสาดส่องให้เห็นอยู่เป็นระยะตามซอกหลืบกับแสงเงาที่ดูแปลกตา มันอาจต่างกันไปบ้างในบรรยากาศ แต่ก็มีความงามตามท้องเรื่องให้ได้เห็นในแบบที่มันเป็น
เมื่อถึงเวลาต้องพักและจบความหิวด้วยบะหมี่จับกังจากร้านดั้งเดิมที่อยู่ในซอยที่ใช้เวลาเพียงครู่
เมื่ออิ่มดีมีกำลัง จากนั้นเดินต่อไปเรื่อยๆ สักระยะ จนมาถึงจุดที่ทำให้ผมต้องหยุดยืนดู เพราะสะดุดใจกับร่มสีแดงและแสงเงา
ร่มยังคงถูกกางไว้ไม่ให้หุบอยู่กับรถเข็นจอดสนิท ใต้ร่มมีเชือกเส้นเล็กสองเส้น มัดฉุดรั้งไว้กับตัวรถเข็น กับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าในวันนั้น ทำให้ผมเห็นความเป็นจริงที่เข้าใจไปเองว่า “ร่มกันแดด กันฝน แต่ร่มไม่กันลม”
ในยามที่ฝนพรำ หรืออาจเป็นฝนตกห่าใหญ่ ความไม่แน่นอนเดี๋ยวฝนเดี๋ยวแดดของสภาพอากาศ การปรับสภาพตัวเองย่อมจำเป็น เมื่อหลายคนต้องออกไปทำมาหากิน ใช้ชีวิตอยู่นอกบ้าน หรือทำธุระอื่นใด เมื่ออยู่ใต้ฟ้าคงต้อง “มีร่มไว้ป้องแดด กันฝน” ติดเนื้อติดตัวกันไว้บ้าง จะได้ “อุ่นใจแม้อยู่ใต้เปลวแดด และเย็นใจได้ท่ามกลางสายฝน”
ในอีกความหมายของความเป็นร่ม กับแดด ลม ฝน แห่งโชคชะตา มันคงต้องมีบ้างกับบางเรื่องราวที่จะเข้ามาในชีวิต ราวกับเปลวแดดที่แผดเผา หรือเป็นดั่งฝนที่ตกหนักกระหน่ำซ้ำเติม ด้วยเหตุนี้ผมคงต้องบอกกับตัวเอง ให้ชีวิตได้มีร่มไว้ในใจไว้บ้างในบางเวลา และ ณ จุดยืนที่ต้องพบเจอกับแรงลมของความไม่แน่นอน ร่มที่ผมมีอยู่อาจปลิวไปตามแรงลม
อย่างที่รู้กัน “ร่มกันแดด กันฝน แต่ร่มไม่กันลม” ถึงตอนนั้นมันคงต้องมีเชือกไว้สักเส้นสองเส้น ที่จะช่วยผูกให้ร่มที่มีอยู่ไม่ล้ม เชือกเส้นเล็กๆ ที่ถักทอมาจากความถูกต้อง ไม่ผิดเพี้ยน จะช่วยผยุงดึงไว้ให้ร่มตั้งตรงอยู่ได้ ท่ามกลางสายลมแรง ให้เป็นดั่ง “ร่มที่ไม่ล้ม” ท้าทายสายลมแห่งทดสอบ
เรื่องราวของร่ม ทำให้ความคิดถูกกางออก พอที่จะได้เห็นเรื่องราวชีวิตที่ถูกใช้ของตัวเอง ภายใต้ร่ม กับชีวิตที่ต้องหลบแดด หลบฝน และถึงแม้ว่าร่มไม่สามารถป้องกันสายลมของความไม่แน่นอน แต่เส้นเชือกเล็กๆ จากสิ่งที่ประสบพบเจอมาทั้งดีและร้ายจะบอกให้รู้เราได้ว่า จะทำอย่างไรให้ “ร่มไม่ล้ม”
“ร่มกันแดด กันฝน แต่ร่มไม่กันลม” และจะไม่กันอะไรไม่ได้เลย ถ้าเป็น “คนลืมร่ม” เหมือนกับผม
ขอบคุณมากมายครับ •
เอกภาพ | พิชัย แก้ววิชิต