การพูดคนเดียว ไม่ได้บ้า! แต่กลับได้รักษาความรู้สึกตัวเอง

จริงๆ แล้วอาการพูดคนเดียวหรือ Self  Talk ไม่ใช่อาการทางจิต ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาหรือในบางครั้งอาจจะส่งผลดีด้วยซ้ำ และอาจจะสำคัญเพราะเสียงที่ได้ยินในหัวนั้นคือ เสียงความคิดของตัวเราเอง

ซึ่งเนื้อหาของเสียงในหัวเราจะมีด้วยกัน 3 แบบ คือ 
แบบแรก คือ เนื้อหาที่เป็นทางบวกของตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น การให้กำลังใจตัวเอง 
แบบที่สอง คือ เนื้อหาของการอธิบายสิ่งทั่วๆไปอย่างที่เราเห็น คือ เห็นอะไรก็พูดออกไปแบบนั้น 
แต่ในแบบที่สาม แบบสุดท้าย คือ สิ่งที่สำคัญและอยากให้ลองสังเกตตัวเอง นั่นก็คือ เนื้อหาที่เป็นลบต่อตัวเอง

การพูดคนเดียวหรือได้ยินเสียงในความคิดที่เนื้อหาเป็นลบต่อตัวเอง เช่น การกล่าวโทษตนเองอยู่บ่อยๆ การไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง โดยนักจิตวิทยาได้กล่าวว่า ในตัวคนเรานั้นจะมีทั้งสามแบบดังกล่าวปนๆ กันไป แต่ถ้ามีปริมาณเนื้อหาความคิดที่ไปในทางลบมากจนเกินไป อาจจะทำให้เกิดอาการเครียดมากจนเกินไป ซึ่งส่วนใหญ่แล้วคำพูดทางลบที่มีต่อตัวเองนั้นมักจะไม่เป็นควมจริง

เพราะฉะนั้น หากเราหัดสังเกตตัวเองว่ามีการคิดหรือพูดในทางลบต่อตัวเองมากจนเกินไป ให้ลองปรับคำพูดหรือความคิดเหล่านั้นให้เป็นไปในทางบวก ไปในทางให้กำลังใจตัวเอง หากฝึกทำแบบนี้บ่อยๆ แล้ว 
ความเครียดจากการมองตัวเองในแง่ลบนั้นก็จะค่อยๆ ลดลง