คนนำทางบนตึกระฟ้า - วินทร์ เลียววาริณ

สายวันที่ 11 กันยายน 2001 เครื่องบินสองลำพุ่งเข้าชนตึกเวิร์ล เทรด เซ็นเตอร์ สองหลัง เครื่องบินทั้งสองลำถูกผู้ก่อการร้ายยึดตามแผนโจมตีสหรัฐอเมริกา การทำลายอาคารซึ่งตอนสร้างเสร็จ เป็นอาคารสูงที่สุดในโลก 417 เมตร และเป็นสัญลักษณ์ของระบอบทุนนิยมตะวันตก เป็นการตบหน้าสหรัฐฯ อย่างแรง

ภายในช่องบันไดหนีไฟของอาคารเซาธ์หรือ Tower 2 คนจำนวนหลายพันคนหนีทางบันไดลงไปเงียบ ๆ ทั้งที่มันน่าจะเป็นฉากที่วุ่นวายสับสนอลหม่าน แต่ตรงกันข้าม ปรากฏเสียงเพลงปลุกใจของทหารดังขึ้น สงบจิตอลหม่านของพวกเขาลง

เป็นเสียงเพลงที่คนนำทางร้องผ่านโทรโข่ง ขณะนำทางทุกคนลงไป

ชายคนนี้ชื่อ 'ริก'

นี่ไม่ใช่สมรภูมิแรกของเขา

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

ริชาร์ด เรสคอร์ลา หรือที่คนรอบตัวเรียกเขาว่า ริก ทำงานที่ตึกเวิร์ล เทรด เซ็นเตอร์ Tower 2 คนทั่วไปรู้เพียงว่าเขาทำงานด้านดูแลความปลอดภัย ของบริษัทการเงิน Morgan Stanley แต่ไม่ค่อยมีใครรู้ว่าเขาเคยทำงานในกองทัพอังกฤษและสหรัฐฯ เคยไปสงครามเวียดนาม ยศพันเอกในกองทัพบกสหรัฐฯ

ที่เวียดนาม เขาอยู่ใต้บังคับบัญชาของ ฮาโรลด์ มัวร์ ผู้ต่อมาถ่ายทอดประสบการณ์รบในหนังสือ We Were Soldiers Once… And Young ปกหลังของหนังสือมีรูปถ่ายริก ชีวิตของเขาถูกบันทึกในหนังสือ

ริกไม่ค่อยสบายใจที่คนมองเขาเป็นวีรบุรุษสงคราม เขาบอกว่า “วีรบุรุษที่แท้จริงตายไปแล้ว”

ต่อมาหนังสือเล่มนั้นถูกสร้างเป็นหนัง นำแสดงโดย เมล กิบสัน แต่เรื่องราวของ ริชาร์ด เรสคอร์ลา กับลูกน้องถูกตัดออกไปจากหนัง

ก็ดีเหมือนกัน เขาไม่ใช่คนอยากมีชื่อเสียง

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

เวลา 08.46 น. วันที่ 11 กันยายน 2001 เครื่องบิน American Airlines เที่ยวบิน 11 พุ่งชนอาคารนอร์ธ ตึกเวิร์ล เทรด เซ็นเตอร์ หรือ Tower 1 

จากที่ทำงานของเขาชั้น 44 ในอาคารเซาธ์ หรือ Tower 2 เขาได้ยินเสียงระเบิด และสัมผัสแรงสะเทือน เขามองเห็นเหตุการณ์ที่เหมือนฉากในภาพยนตร์ ควันพวยพุ่งออกมา เขารู้ทันทีว่ามันคือสงคราม และในทุกสงคราม ต้องมีการสูญเสียชีวิต

มีเสียงประกาศผ่านลำโพงให้ทุกคนในอาคารอยู่กับที่ แต่สัญชาตญาณของผู้ผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชนบอกว่าไม่ถูกต้อง และเขาไม่มีเวลามาก 

เขารีบคว้าโทรศัพท์มือถือ วอล์กกี-ทอล์กกี และโทรโข่ง สั่งให้พนักงานทุกคนเดินลงไปชั้นล่างอย่างเป็นระบบและมีระเบียบ

เขานำทางคนหลายพันคนเหล่านั้นลงบันไดจากชั้น 44 ลงไปเรื่อย ๆ ตลอดทางเขาพูดผ่านโทรโข่งให้ทุกคนสงบสติอารมณ์

เวลา 09:03 น. อาคารสั่นสะเทือนอย่างหนัก เมื่อเครื่องบิน United Airlines เที่ยวบิน 175 พุ่งชน Tower 2 อาคารที่พวกเขาติดกับอยู่

เขาบอกให้ทุกคนไม่ต้องตกใจ และเริ่มร้องเพลงที่เขาเคยร้องตอนเด็ก รวมทั้งเพลงเก่าอายุเกือบสองร้อยปี Men of Harlech ซึ่งเป็นเพลงปลุกใจที่มักใช้ในมาร์ชของกองทัพอังกฤษ เขาร้องเพลงนี้ผ่านโทรโข่ง ปลุกใจให้ทุกคนเดินหน้า

“Men of Cornwall stop your dreaming, Can’t you see their spearpoints gleaming?
See their warriors’ pennants streaming, To this battlefield.
Men of Cornwall stand ye steady, It cannot be ever said ye
For the battle were not ready. Stand and never yield !”

น้ำเสียงที่สงบเยือกเย็นของเขาทำให้ผู้ติดตามรู้สึกอุ่นใจขึ้น และเกิดความเชื่อว่าน่าจะรอดตาย

และพวกเขาก็รอดตาย

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

ริกนำทางพนักงาน 2,687 คน ออกจากตึกอย่างปลอดภัยแล้วกลับเข้าไปในตึกอีกรอบ โดยไม่ฟังเสียงห้ามของเพื่อน เขาบอกว่า ขอพาคนทั้งหมดออกมาก่อน

เขาโทร.หาภรรยาของเขา บอกว่า “อย่าร้องไห้ ผมแค่ขอพาคนพวกนี้ออกไปอย่างปลอดภัยก่อน ถ้าอะไรเกิดขึ้นกับผม ผมอยากให้คุณรู้ว่าผมไม่เคยมีความสุขกว่านี้มาก่อน คุณสร้างชีวิตผม”

แล้วกลับเข้าไปในตึก

มีคนเห็นริกครั้งสุดท้ายที่ชั้น 10 

เวลา 09:59 น. ตึก 2 ที่ทนความร้อนจากเครื่องบินชนไม่ได้อีกต่อไป ก็ถล่มลงมาแหลกลาญ ทับถมชายผู้มีจิตสาธารณะสูงและไม่พรั่นพรึงต่อความตาย

อาจจะจริงอย่างที่เขาบอก วีรบุรุษที่แท้จริงตายไปแล้ว 

▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪▪

วินทร์ เลียววาริณ

winbookclub.com

เฟซบุ๊ก https://www.facebook.com/winlyovarin/

ติดตามบทความใหม่ ๆ จากวินทร์ เลียววาริณ ได้ทุกวันจันทร์ บน LINE TODAY