เปิดใจ "แม่นม" คนแรก ในวันที่เกาะลิบงไม่มีมาเรียม

วานนี้ (17 ส.ค.2562) ในงานแถลงข่าวสาเหตุการเสียชีวิตของมาเรียมที่กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ทีมข่าวไทยพีบีเอสออนไลน์ได้มีโอกาสนั่งข้างๆ ผู้ชายคนหนึ่งที่ส่งเสียงสูดน้ำมูกอยู่ตลอดเวลา นับตั้งแต่ก้าวเข้ามาในห้องประชุม

เมื่อเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบกับนายสุวิทย์ สารวิทธิ์ กลุ่มพิทักษ์ดุหยง ชายหนุ่มหัวใจแกร่งที่ดวงตาแดงก่ำและคลอไปด้วยน้ำตา หลังสอบถามจึงได้ความว่า เขาคือหนึ่งในทีมมนุษย์ "แม่นม" ที่คอยป้อนนมมาเรียมมานานถึง 111 วัน

นายสุวิทย์ เล่าว่า หลังจากทีมสัตวแพทย์ได้เข้ามาดูแลพะยูนน้อยเกยตื้น เขาคือคนแรกที่ได้เข้าไปอาสาป้อนนม "มาเรียม" ในฐานะกลุ่มพิทักษ์ดุหยง จากวันนั้นถึงวันที่มาเรียมจากไป เป็นเวลา 111 วัน กับการทำหน้าที่แม่นมที่เกาะลิบง จ.ตรัง

ช่วงแรกมาเรียมเครียดมาก รู้สึกไม่ค่อยคุ้นชิน เพราะน้องเป็นเด็กนอกพื้นที่ แต่ทีมสัตวแพทย์และทีมของบังพยายามลดความเครียดลง สุดท้ายมาเรียมก็ร่าเริงขึ้น สมบูรณ์แข็งแรง ยิ่งกิน ยิ่งโต ยิ่งน่ารัก

นายสุวิทย์ ยังได้เล่ากิจวัตรประจำวันกับหน้าที่แม่นมที่ไม่ใช่แค่ป้อนนมให้ฟังว่า มาเรียมเป็นพะยูนน้อยที่เหมือนเด็ก บางครั้งหลังกินนมเสร็จ ก็จะมาอ้อนให้ช่วยพาว่ายน้ำ ที่เห็นว่ามาเรียมไปอยู่ใต้เรือแม่ส้มเพราะเขาคิดว่าเหมือนแม่ พะยูนอายุเท่านี้จะมีนิสัยติดแม่อยู่ตลอด ก่อนจะเรียนรู้หากินได้เอง ดังนั้น เขาจึงต้องการที่พึ่ง เหล่าแม่นม อาสาสมัคร ทีมสัตวแพทย์ และตัวบังเองจึงทำหน้าที่เหมือนแม่ของเขาพาเขาว่ายน้ำ เขาก็จะรู้สึกปลอดภัยชอบมุดมานอนใต้หว่างขา

ภาพ : กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง

แต่วันที่ไม่คาดคิดว่าจะมาถึงก็เกิดขึ้น นายสุวิทย์ เล่าด้วยเสียงเครือว่า วินาทีตรงนั้น บังเปลี่ยนเวรกลับมาที่พักแล้ว แต่มีอีกทีมอยู่ตรงนั้น พอรู้ข่าวก็ตีรถกลับไป แต่ไม่ทันแล้ว พอไปถึงทีมพี่เลี้ยงที่เขาดูอยู่เขากำลังยกมาเรียมขึ้นบ่อเพื่อกู้ชีพ แต่มาเรียมสิ้นใจไปก่อนหน้านั้นแล้ว ตอนนั้นทุกคนเสียมาก แต่ก็ต้องวางแผนว่าจะทำอย่างไรต่อไป จนสุดท้ายได้พิสูจน์ซากมาเรียมตลอดทั้งคืนจนถึงเช้า

คนที่ไม่อยู่ ไม่ได้คลุกคลีตรงนั้นก็อาจมีความรู้สึกระดับหนึ่ง แต่ทีมสัตวแพทย์ ทีมเจ้าหน้าที่และทีมบังเอง ที่เข้าไปให้นมทุกวัน พออุ้มน้องมากินนมเสร็จ มาเรียมก็หลับคาอ้อมอก บอกตรงๆ มันเต็มร้อยในความรู้สึกว่า เสียใจ

ทั้งนี้ แม่นมคนแรกของมาเรียม ทิ้งท้ายกับไทยพีบีเอสออนไลน์ว่า ความผูกพันธ์ที่ผ่านมา ทำให้ทุกคนเสียใจ แต่ส่วนตัวคิดว่ายังมีอะไรที่ต้องทำต่อ โดยเฉพาะในเรื่องอนุรักษ์พะยูน บังไม่ต้องการให้ทุกอย่างจบวันนี้ เหมือนมาเรียมจาก ไปข่าวออกไม่กี่วันเรื่องก็เงียบ

ตอนนั้นเราไม่ได้คาดคิดว่าผ่าซากมาเรียมแล้วจะเจอถุงพลาสติก อยากฝากคนทั่วประเทศจริงๆ โดยเฉพาะคนในชุมชน เรื่องทิ้งขยะลงทะเล แม้จะชิ้นเล็กแต่อยากให้ให้ความสำคัญ เพราะการทิ้งขยะเท่ากับเราฆ่าหนึ่งชีวิตที่เขาไม่ได้รับรู้อะไรเลย