ไม่มีพ่อแม่ คุณจะไม่มีอะไรเลย - ดังตฤณ

หลายคนโดนพ่อแม่ทำร้ายจิตใจ

หลายคนโดนพ่อแม่ทุบตีร่างกาย

หลายคนโดนพ่อแม่รีดไถไม่จำกัด

หลายคนโดนหนักกว่านั้นเยอะ…

.

ยุคเราเหมือนมีพ่อแม่ดี ๆ น้อยลงเรื่อย ๆ

และนั่นก็กลายเป็นความรู้สึกฝังใจลูก ๆ ว่า

ไม่เป็นไร ถ้าต่อไปฉันจะโตขึ้น

เป็นพ่อแม่แบบเดียวกันบ้าง

เด็กรุ่นต่อ ๆ ไป

จึงต้องตกที่นั่งเดียวกันต่อ

ยากจะเจอพ่อแม่ดี ๆ ยิ่งขึ้นไปอีก

.

ลูกที่เหลือแต่จิตใจด้านชา

ก็เลือกที่จะไม่แคร์โลก

ไม่แคร์ว่าตัวเองจะคิดร้ายได้แค่ไหน

.

ส่วนลูกที่ยังมีสำนึกผิดชอบชั่วดีตกค้าง

ก็อาจต้องดิ้นรนด้วยความทรมานใจ

หาทางจัดการกับความคิดมืด ๆ ร้ายๆ

รู้สึกแย่ที่ไม่อาจรักพ่อแม่

รู้สึกเป็นคนเลวไม่อยากแสดงความกตัญญูรู้คุณ

รู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดายกับความไม่อยากแม้แต่จะคิดว่า

ตัวเองมีพ่อมีแม่กับใครเขา

.

หากรู้สึกผิด 

หากดิ้นรนหาทางคิดดีกับพ่อแม่ 

ขอให้รู้เถอะว่า พื้นฐานของคุณเป็นคนดี 

บางทีจะประเสริฐกว่าลูกกตัญญูที่มีพ่อแม่ดี ๆ เสียอีก 

.

คนเราถ้าไม่ดี

ก็ไม่มีวันอยากต่อสู้กับภาคมืดของตัวเองหรอก

มีแต่จะปล่อยเลยตามเลย

เข้ารกเข้าพงกันไปตามยถากรรมเท่านั้น

.

เพื่อจัดการกับความคิดไม่ดีที่โผล่บ่อยแบบห้ามไม่ได้ 

อันดับแรก คือ บอกตัวเองว่า 

โดนเรื่องไม่ดีกระทบ 

ก็เป็นธรรมดาที่จะรู้สึกไม่ดี และคิดไม่ดี 

ฉะนั้น ต้อนรับความคิดไม่ดี 

ด้วยอาการยอมรับว่ามันต้องเกิดขึ้นเป็นธรรมดา 

สำคัญคือ เมื่อมันจะหายไป ก็อย่าไปหวงไว้ 

อย่าไปเอามาคิดต่อเท่านั้น 

.

อันดับสอง คือ บอกตัวเองว่า 

ถ้าไม่มีพ่อแม่ คุณจะไม่มีอะไรเลย 

ไม่อาจมีสำนึกแบบมนุษย์ไว้รบกับภาคปีศาจของตัวเอง

ไม่อาจเรียนรู้จากศาสนาใดๆว่า ตายแล้วไปไหนได้บ้าง

ไม่แม้แต่จะคิดอะไรดี ๆ ขึ้นมาเป็นทุนไว้เกิดใหม่คราวหน้า

.

บางทีแค่ได้เกิดมา

เพื่อพยายามดีแบบมนุษย์

ก็อาจคุ้มความรู้สึกพอแล้ว

รู้สึกว่าหนึ่งชีวิตนี้คุ้มพอที่จะเกิดมาแล้ว

.

ล็อกความรู้สึกนั้นไว้

เพื่อขอบคุณพ่อแม่

ถ้าไม่มีพวกท่าน

คุณจะไม่มีโอกาสแม้แต่จะ

มีความคิดดี ๆ ผุดขึ้นบ้างอย่างนี้เลย!