ผ่านเทศกาลออสการ์ทั้งที จะไม่พูดถึงหนังที่ได้รางวัลออสการ์เลยก็กระไรอยู่ วันนี้ขอมาพูดถึง “Toy story 4” ที่ได้รางวัล อนิเมชั่นยอดเยี่ยมของปีนี้ไป
TOY STORY เชื่อว่าเป็นการ์ตูนเรื่องนึงที่เติบโตมาพร้อมๆกับพวกเรา เราได้ดูตั้งแต่ตอนเป็นเบบี้ จนตอนนี้แก่ เอ้ย วัยทำงานแล้วก็ยังได้ดู ดังนั้นพอทุกภาคออกมา เราก็จะได้เหมือนเปิด TIME CAPSULE ย้อนกลับไปวัยเด็กอีกครั้งด้วย
ซึ่งแอดรู้สึกว่าการ์ตูนเรื่องนี้เป็นการ์ตูนสัญลักษณ์แทนตัวเด็ก และ สอนวิธีการให้รับมือกับการเปลี่ยนแปลงแบบอ้อมๆ มาตั้งแต่ภาค 1 แล้วล่ะ
อย่างภาค 1 เป็นเรื่องราวของวู้ดดี้ที่เป็นผู้นำของกลุ่มของเล่นมาตลอด อยู่มาวันหนึ่งต้องกลายเป็นของเล่นตกกระป๋อง เพราะมีของเล่นใหม่ที่มีนิสัยแปลกๆ และท่าทางจะเจ๋งกว่า นำในสู่ความอิจฉาและความไม่เข้าใจ จนทำให้เรื่องราววุ่นวายเกิดขึ้น
ซึ่งเชื่อได้เลยว่าคนเราเกิดมาร้อยทั้งร้อยต้องมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง ความรู้สึกอิจฉา ความรู้สึกน้อยใจ มันเป็นเรื่องธรรมดา ต่างกันแค่ว่าแต่ละคนจะรับมือกับความรู้สึกนี้ยังไง
สุดท้ายการ์ตูนก็ได้ให้บทเรียนเราว่า ถึงของเล่นแต่ละชิ้น (หรือคนแต่ละคน) แม้จะมีความแตกต่างกัน แต่สุดท้าย เราก็สามารถดึงจุดเด่นของตัวเอง ออกมาประสานกับผู้อื่น แล้วอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนได้ โดยไม่ต้องคิดว่าใครดีกว่า ใครด้อยกว่า
ส่วนภาคล่าสุดนี่….มันให้ความรู้สึกเหมือนตอนแอดเรียนจบแล้วไปงานปัจฉิมนิเทศมาก5555 เพราะภาคนี้ค่อนข้างจะเน้นไปในเรื่องของการออกจากเซฟโซน แล้วออกไปหาจุดยืนใหม่ของตัวเอง
ถ้าเปรียบเทียบกับคน ก็เหมือนวันที่เราโตขึ้น เรียนจบ ต้องแยกจากเพื่อนและครอบครัว เพื่อไปหาสังคมการทำงานใหม่ที่เหมาะสมกับตัวเอง
เชื่อเลยว่าคนที่โตๆแล้วจะต้องผ่านช่วงเวลาที่ใจหายแบบนั้นมา ตอนดูฉากจบไอ้ความรู้สึกนั้นคือวูบเข้ามาในอกเลย
เนี่ย….ใครว่าการ์ตูนเป็นเรื่องไร้สาระ มันสอนอะไรเราตั้งเยอะแหนะ
ติดตามบทความใหม่ ๆ จาก ละครสะท้อนอะไร ได้ทุกวันพฤหัสบดี บน LINE TODAY และหากสามารถอ่านบทความอื่นได้ที่เพจละครสะท้อนอะไร
