ถามว่าเหตุปัจจัยอะไรทำให้การเลือกตั้งระดับ”ท้องถิ่น”ในกาลข้าง หน้าได้กลายเป็นกระแสอันคึกคัก
เป็นเพราะ นายชัชชาติ สุทธิพันธุ์ เป็นตัวเต็งอย่างนั้นหรือ
เป็นเพราะเมื่อมีชื่อ นายชัชชาติ สุทธิพันธุ์ ก็มีชื่อ นายณรงค์ ศักดิ์ โอสถธนากร เบียดแทรกเข้ามาอย่างนั้นหรือ
เป็นเพราะเมื่อมีชื่อ นายชัชชาติ สุทธิพันธุ์ ตามมาด้วยชื่อ นายณรงค์ศักดิ์ โอสถธนากร ก็ปรากฏชื่อ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เข้ามาอย่างนั้นหรือ
ทั้งหมดล้วนถูกต้องทั้งสิ้น มีเหตุผลทั้งสิ้น
แต่ยังมีอีกเหตุผล 1 ซึ่งหลายคนมิอาจมองข้ามได้อย่างเด็ด ขาด นั่นก็คือ การประกาศรุกเข้าไปในท้องถิ่นของพรรคอนาคตใหม่
ถามว่าก่อนหน้านี้การเลือกตั้งระดับท้องถิ่นอยู่ในกระแสและความสนใจหรือไม่
ตอบได้เลยว่ามี แต่ก็ไม่คึกคักเท่าใดนัก
เป็นไปได้ว่าพื้นที่อย่างกทม. อย่างเชียงใหม่ อย่างสงขลา อย่างนครศรีธรรมราช อยู่ในความสนใจ แต่ก็ดำเนินไปในแบบเรื่อยๆมาเรียงๆ
แต่เมี่อพรรคอนาคตใหม่ประกาศก้าวต่อไปของตนอย่างแข็งขันเริ่มจาก นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ตามมาด้วย นายปิยบุตร แสงกนกกุล และ นายชำนาญ จันทร์เรือง
เรื่องการเลือกตั้งระดับท้องถิ่นก็ร้อนแรงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ
เพราะว่าพรรคอนาคตใหม่มิได้เข้าไปในกระสวนเดียวกันกับที่เคยเป็นมาในอดีต ตรงกันข้าม ยืนยันอย่างหนักแน่นว่าจะนำเอา “นโยบาย” มาเป็นจุดขาย
ที่สำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ นโยบายการพัฒนา”จังหวัด”อย่างเป็นระบบ แสดงออกอย่างเป็นรูปธรรม
ทั้งที่ประกาศพื้นที่ยุทธศาสตร์เพียง 20 จังหวัดก็สะเทือน
เป็นแรงสะเทือนทั้งๆที่พรรคอนาคตใหม่มิได้มีฐานการเมืองท้องถิ่นมาก่อนเลย
ทุกอย่างเป็นเหมือนเมื่อ 1 ปีก่อนของพรรคอนาคตใหม่
เพียงแต่ความสำเร็จจากพื้นฐาน 6.3 ล้านเสียงพร้อมกับจำนวน ส.ส. 81 คนต่างหากที่สร้างความเย้ายวนใจและส่งผลสะเทือนเป็นอย่างสูง
ยอมรับเถิดว่ากระแสเริ่มมาจากพรรคอนาคตใหม่
