การไม่มีพ่ออาจเป็นเรื่องปกติสำหรับบางคน แต่การไม่รู้ว่าพ่อตัวเองคือใครคงเจ็บปวดมากกว่าสำหรับใครอีกหลายคน เจ็บปวดยิ่งยวดกว่าคือการเกิดมาจากแม่ที่ถูกรุมโทรมข่มขืน เนื้อหาบางส่วนของบทความนี้อาจทำให้ผู้อ่านบางคนรู้สึกไม่ดี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ในยุคหนึ่งเหตุเกิดกับชาวรวันดา และรวันดาคือดินแดนแห่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ เมื่อปี 1994 กว่า 800,000 คนที่เสียชีวิตกับเหตุการณ์สุดสะพรึงนี้ และเด็กๆที่เกิดมาซึ่งไม่มีพ่อแต่รู้ว่าพ่อของพวกเขาชื่ออะไร เรื่องราวของชายชื่อ ฌองปิแอร์ เริ่มสงสัยว่าพ่อเขาคือใครเมื่อช่วงเรียนชั้นประถมศึกษาและต้องตอบแบบสอบถามอาจารย์ที่ถามถึงชื่อพ่อแม่ กับคารีนผู้เป็นแม่ที่ตอบคำถามไม่ได้ว่าใครคือพ่อของฌอง จากเหตุการณ์ที่เธอถูกรุมข่มขืน กว่า 100 คน ไม่มีใครทราบได้เลยว่าเด็กจำนวนเท่าไหร่ที่เกิดจากการถูกข่มขืนในช่วงโศกนาฏกรรมสังหารหมู่ 100 วัน 1994 แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านมากว่า 25 ปีแล้ว แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายที่ผู้อยู่ในเหตุการณ์จะกล้าออกมาเล่าถึงสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และคารีนคือแม่ผู้เป็นห่วงความรู้สึกลูก เลือกจะรอจนกว่าลูกชายจะโตและมีวุฒิภาวะพอ เธอจึงกล้าเผยความจริง…
ความจริงของคารีน
1.ครั้งแรกที่เธอถูกข่มขืน ในตอนนั้นเธอเป็นเด็กหญิงที่เชื่อว่า ถูกล่วงละเมิดทางเพศจากเผ่าฮูตูกลุ่มติดอาวุธและกองทัพทหาร
2.อุปสรรคในการใช้ชีวิตของเธอในตอนนี้ คือการพูดและทานอาหารลำบาก เธอมีแผลจากมีด 2 แผลที่ถูกฟันบนบริเวณใบหน้า
3.คนร้ายผู้ซึ่งข่มขืนเธอก็คือคนใกล้ตัวในชุมชนของเธอ เขาลากเธอไปกระทำข้างหลุมศพที่เคยฝังศพคนที่ถูกสังหาร
4.คารีนคิดแต่ว่ายังไม่อยากตายในขณะที่ตอนนั้นคนร้ายพยายามใช้กิ่งไม้ล่วงละเมิดทางเพศกับเธอ เกิดการบาดเจ็บรุนแรงยากที่จะเข้าใจ ก่อนที่จะโดนคนร้ายอีกกลุ่มใช้ฟันกัดไปทั่วเรือนร่างเธอ จนทำให้เธอคิดอยากตายในทันที
5.โรงพยาบาลที่ได้พยายามจะช่วยชีวิตเธอ ถูกกลุ่มติดอาวุธยึด ทำให้เธอเสี่ยงหากต้องเข้ารักษาและไม่มีทางไหนดูเหมือนจะรอดเลย
6.การถูกกระทำส่งผลให้คารีนกระดูกหัก เสียเลือดมาก กลุ่มคนรักชาติรวันดาเข้ามาคลี่คลายสถานการณ์ในโรงพยาบาลจนเธอได้เข้ารับการรักษา ก่อนหมอจะทราบความจริงว่า “เธอตั้งครรภ์”
7.เธอเลือกที่จะเก็บลูกไว้แม้ไม่มีความรักให้กับเขาเลย และยังคงตั้งคำถามแบบไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร
ความจริงสู่ตราบาป
1.ตราบาปนี้ส่งผลให้ญาติผู้เสียหายหลายคนที่ท้องเพราะถูกรุมข่มขืน โน้มน้าวให้ทิ้งเด็กไปและหลายคนมีปัญหาเลิกรากับสามีตัวจริง
2.หญิงผู้เป็นแม่เหล่านี้ ต้องปิดตายเรื่องนี้เป็นความลับ แต่เด็กเหล่านี้มักสงสัยและเริ่มรู้ความจริงเมื่อต้องกรอกแบบฟอร์มแบบฌอง สิ่งที่พวกเธอพูดกับลูกๆคือพ่อของพวกเขาได้เสียชีวิตลงไปตั้งแต่ช่วงฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ แต่เมื่อเด็กโตและตั้งคำถามกับคนเป็นแม่มากขึ้น แม่จึงถูกบีบให้พูดความจริงออกมา
3.แม่หลายรายพบว่าลูกเป็นเด็กดื้อและเชื่อว่าการที่ลูกเป็นแบบนี้ก็เพราะเหตุการณ์ในครั้งนั้น แม่บางคนยอมรับว่าได้ทำร้ายลูกตัวเองเพราะเชื่อเช่นนี้
แต่ในความเป็นจริงที่แสนเจ็บปวดนี้ ฌองในวัย 20 ปี หลังจากได้รู้ความเป็นจริงจากปากแม่ เขาบอกว่าสามารถยอมรับมันได้ แค่รู้สึกว่าบางอย่างขาดหายไปเมื่อไม่มีพ่อ และแปลกใจเมื่อเขาไม่รู้สึกโกรธชายที่กระทำต่อแม่เขาเลย ในขณะเดียวกันตอนนั้นคารีนก็เลือกที่จะอภัยให้ชายเหล่านั้นเช่นกัน ฌองเผยว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่จะเห็นแม่ยอมรับกับเรื่องนี้แม้ว่าจะผ่านความเจ็บปวดมายาวนาน แต่คารีนเลือกอภัย ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น และมองไปข้างหน้า
ขอบคุณข้อมูลจาก : https://www.bbc.com/news/world-africa-48673713