เยอรมนี กำลังอยู่ในสถานการณ์ที่ย่ำแย่ ถือว่ากำลังช่วงในช่วงขาลงแบบสุดๆ สำหรับทีมชาติเยอรมันเพราะ 5 นัดหลังสุดของพวกเขาสามารถเก็บชัยชนะได้เพียงเกมเดียวเท่านั้น โดยผลงานการคุมทีมของ โยอาคิม เลิฟ ตลอด 5 นัดหลังสุดแบ่งออกเป็น ชนะ 1 เสมอ 1 แพ้ 3 ยิงได้เพียง 2 ประตู เท่านั้น จากโอกาสทั้งหมด 107 ครั้ง ถือว่าเข้าขั้นวิกฤต แล้วทำไมพวกเขาถึงฟอร์มตกได้ขนาดนี้ ลองมาดูเหตุผลกันหน่อยดีกว่า
*1. อีโก้ของผู้จัดการทีม *
เลิฟ ทำสถิติเป็นกุนซือที่คุมเยอรมัน มากสุดที่ แซง เซ็ปป์ แฮร์แบร์เกอร์ เรียบร้อย แต่นั่นน่าจะเป็นสถิติที่มากพอให้เขาก้าวลงจากตำแหน่งกุนซือ ซึ่งจริง ๆ เขาไม่ควรได้นั่งเก้าอี้ต่อตั้งแต่ตกรอบฟุตบอลโลก ใช่เขาคือผู้จัดการที่ครั้งหนึ่งเคยพา อินทรีเหล็ก ประสบความสำเร็จแบบสุด ๆ ด้วยการคว้าแชมป์ ฟุตบอลโลก รวมถึง คอนเฟเดอเรชั่น คัพ แต่การคุมทีมมาอย่างยาวนานถึง 12 ปี เหมือนถึงทางตัน กับความมั่นใจในตัวเองเกินไป กับแผนการเล่นระบบเดิม ๆ กับการเลือกนักเตะที่ตัวเองคิดว่าจะปั้นได้ หรือนักเตะเดิม ๆ ในทัวร์นาเม้นท์ใหญ่ แม้ว่าจะไม่ค่อยได้ลงสนามก็ตาม
2. ไม่มีพี่ใหญ่เป็นศูนย์รวมจิตใจ
เยอรมัน ในตอนนี้แม้จะมีนักเตะชื่อดังมากมาย แต่ไม่มีผู้เล่นที่มีภาวะผู้นำ อายุเยอะที่สุดคือ มาริโอ โกเมซ แต่เจ้าตัวเองก็ไม่ใช่คนที่มีภาวะผู้นำ หรือเป็นตัวคอยกระตุ้นเพื่อนร่วมทีมแต่อย่างใด หากย้อนเวลากลับไป ในช่วงก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา เยอรมัน สามารถผ่านเข้ารอบลึกๆ ได้ตลอดในรายการฟุตบอลระดับชาติ สิ่งที่พวกเขาขาดไปอีกอย่างหนึ่งก็คือ พี่ใหญ่ภายในทีม โดยก่อนหน้านี้ เคยมี นักเตะอย่าง ฟิลิปป์ ลาห์ม กัปตันทีมตัวเล็กใจใหญ่ ที่คอยชี้นิ้วสั่งการนักเตะรุ่นน้องในทีม หรือแม้แต่ บาสเตียน ชไวน์สไตเกอร์ กองกลางคนเก่งที่คุมแดนกลางให้กับทีม เก็บกวาดและคอยสกัดกั้นแนวรุกของอีกทีมจะเข้าไปในกรอบเขตโทษของพวกเขา
3. นักเตะแกนหลักชราภาพ
เยอรมัน ครองความยิ่งใหญ่มาหลายปี เพราะมีนักเตะระดับโลกผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน เปลี่ยนถ่ายสายเลือดขึ้นมาเล่นให้ชุดใหญ่ตลอดเวลา เช่น มานูเอล นอยเออร์, โธมัส มุลเลอร์, เยโรม บัวเต็ง, โทนี่ โครส และ มัตส์ ฮูมเมิ่ลส์ เป็นผลผลิตระบบนักเตะเยาวชนที่แข็งแกร่ง แต่ในปัจจุบันดาวรุ่งไม่ค่อยได้โอกาสเหมือนในอดีต และตอนนี้แข้งหลักก็เริ่มอยู่ในช่วงขาลงอายุมากขึ้นสังขารเริ่มร่วงโรย แต่ดาวรุ่งพุ่งแรงทั้งหลายยังไม่ได้โอกาสแจ้งเกิดสักที
4. แนวรุกฝืดสนิทสนิมเกาะ
หลายนัดที่ เยอรมัน ทำได้ดีกว่าคู่แข่ง แต่กลับไม่สามารถฝากความหวังไว้กับกองหน้าได้เลย แนวรุกไม่สามารถพังประตูคู่ต่อสู้ได้ ทั้งๆ ที่มีเวลาอยู่ในสนามกันมากมาย แวร์เนอร์ อาจจะมีส่วนร่วมกับเกมพอสมควร แต่กับการจบสกอร์แล้ว ขาดความเฉียบคม ดีแต่ป้อล่อไม่เป็น ไร้ความหลากหลายในเกมรุก ไม่มีพวกจบสกอร์โป้งเดียวจอดอีกด้วย
5. ฟอร์มดับของ บาเยิร์น
หากมองในลีกเยอรมนีอย่างบุนเดสลีกา ที่ตอนนี้ บาเยิร์น มิวนิค อันเป็นศูนย์รวมแข้งอินทรีเหล็กในตอนนี้ก็ฟอร์มดับห่วยสุด ๆ พวกเขาไม่ชนะใครมาแล้ว 4 นัดติดต่อกัน และปฏิเสธไม่ได้ว่านักเตะชุดใหญ่อินทรีเหล็ก เกือบครึ่งเป็นนักเตะ บาเยิร์น มิวนิค อย่างไรก็ตามแม้ว่า บาเยิร์น จะฟอร์มตกขนาดไหน แต่คู่แข่งในลีกก็ยังไม่สามารถยกระดับขึ้นมาทัดเทียมได้ การไร้การแข่งขันในเวทีบุนเดสลีกาก็เป็นอีกปัจจัย ทำให้นักเตะเหล่านี้ไม่มีความกระหายที่จะพัฒนาตัวเอง ไร้แรงกระตุ้น ไร้ความกระหาย ผลก็อย่างที่เห็น
6. ไม่มีแผนสำรอง
เยอรมัน ในปี 2018 ต่างกับ เยอรมัน 2014 ชุดแชมป์โลก ตรงที่แผนการเล่นเดิม ๆ ไม่หลากหลายคู่แข่งจับทางได้หมด ในปีที่ได้แชมป์โลก แผนการเล่นค่อนข้างมีความยื่นหยุ่นสูง ไม่ว่าจะเป็น 4-4-2, 3-5-2, 4-5-1 หรือ 4-3-3 ในขณะที่ 2018 เล่นได้แค่ 4-5-1, 4-4-2 ผู้เล่นริมเส้นก็มีให้เลือกใช้น้อย หน้าเป้าก็ฝากความหวังไว้ไม่ได้ และเมื่อถึงทางตันก็ไร้แผนสำรองที่จะแก้เกม มันเลยกลายเป็น เยอรมัน ที่ดูน่าเบื่อและอยู่ในช่วงขาลงสุดติ่ง
*7. ขาด โอซิล *
เป็นคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวว่า เยอรมัน เป็นแบบนี้เพราะขาด โอซิล หรือเปล่า ? จริงอยู่แม้ในทัวร์นาเม้นต์บอลโลกเขาจะโชว์ฟอร์มได้ห่วยไม่เข้าตากรรมการ และด้วยปัญหาการเมือง เยียดเชื้อชาติตามมา ทำให้เจ้าตัวทนไม่ได้ประกาศเลิกเล่นทีมชาติไปทั้งที่ เยอรมัน น่าจะใช้ประโยชน์จากประสบการณ์เพลย์เมกเกอร์แบบเขาได้อีกนาน อย่างไรก็ตามฟอร์มที่ตกไปของเขาก็ทำให้แฟนบอลหลายคนบอกไม่เป็นไรหรอก เรายังมีผู้เล่นเพลย์เมกเกอร์ในทีมที่เล่นได้อีก ถ้าให้เอ่ยที่พอเล่นได้ก็อย่าง มาร์โก รอยส์ ที่ต้องคอยลุ้นปัญหาอาการบาดเจ็บตลอดเวลา ก็มี ยูเลี่ยน ดรักซ์เลอร์ และ ยูเลี่ยน บลันด์ท ที่เล่นได้ แต่มันก็เหมือนไม่ตอบโจทย์เท่าการมีเพลย์เมกเกอร์แบบโอซิล ที่ตอนนี้ฟอร์มของเขากับปืนใหญ่ก็เริ่มกลับมาเข้ารูปเข้ารอยอีกครั้ง
