วันที่ 29 ก.พ. 2563 ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปที่บริเวณริมฝั่งแม่น้ำโขง หมู่ที่ 2 ตำบลบ้านม่วง อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย พบ นางน้อม ศิริโชค อายุ 37 ปี ที่อยู่ 254 หมู่ที่ 2 ตำบลบ้านม่วง อำเภอสังคม จังหวัดหนองคาย พร้อมชาวบ้านจำนวนหนึ่งกำลังร่อนทองในลำน้ำโขง ซึ่งถือเป็นอาชีพที่สืบทอดกันมานานในพื้นที่
นางน้อม บอกกับผู้สื่อข่าวว่า การร่อนหาทองคำในแม่น้ำโขงไม่ได้ง่ายๆ เหมือนแต่ก่อน ในแต่ละวันหาร่อนทองได้เท่าหัวเม็ดไม้ขีดไฟ หรือประมาณ 2 มิลลิเมตร จะได้น้อยได้มากแล้วแต่โอกาส แล้วแต่โชคช่วย เศษแร่ทองที่ร่อนได้จะรวบรวมไปขายให้ร้านทองในตัวอำเภอ หรือไม่ก็จะรอให้มีคนของร้านทองออกมาหาซื้อถึงบ้าน แต่ไม่ได้ขายทุกวัน
ขั้นตอนการร่อนทอง เริ่มจากการนำหินแห่ หรือก้อนหิน ที่ใช้จอบเล็กๆ ขุดขึ้นมาจากธารน้ำเอามาใส่ถัง และตะกร้า จากนั้นก็นำไปร่อนแยกในน้ำก่อน 1 รอบ และก็นำไปร่อนในน้ำไปเรื่อย ร่อนไปจนกว่าจะได้เศษหินที่มีแร่ทองคำผสมอยู่ จากนั้นก็นำปรอทมาคัดแยก มาจับทองให้เป็นก้อน ภาษาท้องถิ่นจะเรียกว่า การนำบามาล่อหรือมารวมทองกับปรอท นำไปเก็บไว้ในขวดรอขาย โดยพ่อค้าร้านทองจะรับซื้อในราคากรัมละประมาณ 800-900 บาท แล้วแต่ราคาขึ้นลงของทองคำในตลาด
“หากเป็นช่วงระดับน้ำในแม่น้ำโขงลดลง ชาวบ้านก็มีโอกาสร่อนทองได้มาก ขายได้วันละหลายพันบาท ซึ่งมีไม่บ่อยนัก แต่หากน้ำขึ้นหรือเขื่อนที่กั้นแม่น้ำโขง ปล่อยน้ำลงมามากชาวบ้านก็จะขาดรายได้ การร่อนทองมันขึ้นอยู่กับโชควาสนาเช่นกัน” นางน้อม กล่าว.
ภัทรวินทร์ ลีปาน
หนองคาย
