โควิดฯ แล้วไง? “แชมเปญ เอ็กซ์” อัพเดตชีวิตบ้านนอก อากาศดี อาหารพร้อม

ซื้อที่ดินกว่า 200 ไร่ใน จ.สระแก้ว เพื่อทำไร่ ทำนา ฯลฯ พร้อมใช้ชีวิตร่วมกับสามีชาวต่างชาติมานานร่วม 10 ปีก็ว่าน่าอิจฉาแล้ว มาถึงตอนนี้ดูเหมือนหลายคนคงจะต้องอิจฉานางแบบแนวเซ็กซี่คนดัง "แชมเปญ เอ็กซ์" (จันทร์เพ็ญ อินทรจักร) เพิ่มเป็นสองเท่าอย่างแน่นอน

เพราะในขณะที่ส่วนใหญ่ต่างกำลังเผชิญกับความยากลำบากในหลายด้านต่อการใช้ชีวิตในช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อโควิด-19 ทว่านางแบบคนดังกลับแทบจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย

"สำหรับตัวเราไม่กระทบ เพียงแต่ว่าไปไหนมันก็ไม่สะดวกเหมือนเมื่อก่อน เราต้องระวังตัวมากขึ้น แต่ทางที่ดีมันก็ควรจะอยู่บ้านไม่ออกไปไหน อย่างไปไร่ เราก็ไม่ได้ไปคลุกคลีกับใคร แล้วก็คิดว่าไร่น่าจะปลอดภัยที่สุดสำหรับโควิด-19 (หัวเราะ) แล้วก็ได้ทำงานทำการของเราต่อไปได้"

"ถามว่ากระทบกับธุรกิจของเราไหม ก็ไม่นะ เพราะอย่างที่บอกว่าเรายึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง เราก็อยากอยู่บ้านอยู่แล้ว ว่างมันก็ดี เงียบดี คนก็จะได้อยู่กับครอบครัว"

โชคดีได้มาอยู่ต่างจังหวัด อาหารการกินพร้อม

"เศรษฐกิจซบเซาบวกกับการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 อาจจะทำให้คนที่ไม่เคยใช้ชีวิตแบบนี้ คนที่อาจจะประมาทในการใช้ชีวิตผ่านมา มีปัญหาได้ แต่สำหรับเรา เราไม่มีปัญหาเลย เราอยู่ได้โดยไม่ต้องออกไปไหน ปกติเพื่อนโทรมาชวนออกไปข้างนอก เขาเลี้ยง เรายังไม่ไปเลย เราชอบอยู่บ้าน เราแฮปปี้อยากอยู่บ้าน"

"เพราะที่ผ่านมาเมื่อก่อนไม่ค่อยได้อยู่ วันๆ ออกไปทำโน่นทำนี่ เดินทางตลอด อยู่ที่นี่เราไม่ได้อยู่ที่จำเจ ถึงเราไม่มีไร่ เราก็แฮปปี้ที่จะอยู่บ้านนะ เพราะว่าเราชอบอยู่บ้าน เดินทางไปไร่รถก็ไม่ติด ไม่ต้องคลุกคลีกับใคร อยู่กันสองคนกับสามี เรื่องอาหารการกินเราก็ไม่ได้เดือดร้อน"

"เพราะว่าเราทำกับข้าวทานเองทุกมื้ออยู่แล้ว อยู่ปกติ สำหรับเราเราไม่เดือนร้อนเลย ผ่านมาหมดแล้ว โควิด-19 สำหรับเราไม่มีผลกระทบอะไรเลยค่ะ"

มีปัญหาบ้างเพราะเป็นคนชอบช้อปปิ้งออนไลน์?

“เพียงแต่ว่า อย่างเราสั่งของออนไลน์มา คือเราชอบช็อปปิ้งออนไลน์ ไม่ชอบไปเดินห้าง เวลาเขามาส่งของ เราก็จะให้เขาเอาวางไว้ที่ลานจอดรถหน้าบ้าน เพราะว่าลานจอดรถเรามันมีแสงแดดส่อง กล่องทุกอย่างก็จะกองรวมกันตรงนั้น ให้มันฆ่าเชื้อก่อน คือเราคิดเองนะ แดดที่ไร่เรา 37-38 องศา มันตายแน่นอน"

"พวกผักเราก็จะสั่งที่ตลาดให้มอเตอร์ไซค์มาส่ง ก็จะเอาของมาลงไว้ตรงนั่นแหละ แล้วเราจะเป็นคนหยิบถุงเข้ามา พอเอาเข้ามาเราก็จะล้างด้วยสบู่ ด้วยน้ำยาล้างจานปกตินี่แหละ ไม่ต้องไปหาแอลกอฮอล์ เพราะเราไม่ได้อยู่ในที่ที่สุ่มเสี่ยงมากมาย แต่เราก็จะมียาฆ่าเชื้อติดบ้านบ้าง”

ออกปากยอมรับกว่าทุกอย่างจะเข้าที่ต้องใช้เวลา เพราะทุกอย่างเริ่มจากศูนย์

"ตอนที่เราเริ่มไปทำไร่ครั้งแรก อุปสรรคมีเยอะเลยค่ะ เราไม่เคยทำ จะทำยังไง จะทำดีไหม เราต้องขุดดินเอง เราจะต้องทำเองเพราะเราไม่มีคนงาน ช่วงแรกเราต้องทำเองทุกอย่าง เพราะแฟนเราเขาก็ไปบิน เราก็ศึกษาปรึกษาคุณลุงสมบัติ (เพื่อนของสามี) แล้วก็ไปซื้อของ ซึ่งเราไม่เคยทำมาก่อนเลย"

"ไม่รู้จัดคำว่าเชือกด้วยซ้ำ เชือกแบบไหนต้องใช้งานแบบไหน ก็ได้ไปเรียนรู้กับคุณลุงก่อน ค่อยมาลงมือทำเอง แล้วก็พยายามหาคนงานมาทำให้เรา ซึ่งเราไม่เคยอยู่ที่นั้น เราก็ไม่รู้จักใคร เริ่มต้นจากศูนย์เลย ตอนนี้แฟนเราก็เอาลูกสาวกับลูกเขยไปเฝ้า เพราะว่าคนงานเก่าๆ เขาออกไปหมดแล้ว ก็เลยมีแต่คนกันเอง"

"บางครั้งแฟนเราก็ไปอยู่เฝ้า ไปดูแลบ้าง คนงานก็มีอยู่ 2 คน คอยพัฒนาพื้นที่ ขุดบ่อเพิ่ม ตัดหญ้า แล้วก่อนที่เราจะไปบวชอีกรอบ ก็จะปลูกแก้วมังกร และจะลงข้าวไว้ ส่วนสวนยางก็จะส่งขายเป็นยางก้อน มีคนกรีด แต่ตอนนี้พักเนื้อยางไว้ ก็พอเริ่มจะมีรายได้เข้ามาจุนเจือค่าคนงาน ค่าน้ำค่าไฟอยู่"

"แต่ก็เพิ่งจะได้นี่แหละ (หัวเราะ) ปีก่อน ๆ มีแต่เอาตังค์ไปลงทุน ปีนี้ถึงอย่างน้อยสวนยางราคามันไม่ดี แต่มันก็ยังพอช่วยค่าน้ำค่าไฟค่าคนงานได้"

ส่วนความรักกับสามีต่างชาติ ไร้ทายาท ไร้ปัญหา…“ความรักปกติดี แฮปปี้ดีค่ะ เหมือนเดิม เรื่องทายาทก็ไม่มีแล้ว เพราะเราก็แก่กันหมดแล้ว ไม่มีแล้วค่ะ ถามว่าแก่ตัวไปจะมีคนมาดูแลกิจการต่อไหม คือเรื่องคนดูแลเนี่ย คงไม่มีหรอก แต่เราก็พยายามดูแลตัวเราเอง อะไรจะเกิดก็ ดูแลตัวเองไม่เจ็บไม่ไข้ไม่ป่วย เราไม่เครียด"

"ว่างก็ทำบุญไป ทำใจให้สบาย เราก็เลยไม่ห่วงว่าจะต้องมีใครดูแลไหม อนาคตมันก็เป็นเรื่องของอนาคต อะไรมันจะเกิดก็ให้มันเกิด เอาวันนี้พรุ่งนี้ให้ดีที่สุด เดี๋ยวนี้มีลูกมันก็ไม่เห็นลูกจะดูแลเลย…"

พร้อมแนะคนที่กลับต่างจังหวัดให้หาอะไรทำอย่าแค่ไปเป็นภาระ…"อะไรมันก็ไม่ยาก ถ้าจะทำซะอย่าง แค่คนส่วนใหญ่เขาไม่เคยทำ เขาก็จะไม่ลอง หนึ่งคือกลัวร้อน กลัวตากแดด แต่ถ้าเราไม่ขี้เกียจซะอย่าง มันทำได้หมด ทำอะไรก็ได้ ดีกว่านั่งหายใจทิ้งไปวัน ๆ"

"ถ้ากลับอยู่บ้าน ไม่อยากไปเบียดเบียนพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย เราก็ไปช่วยเขาทำโน่นนี่เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้เขาซะมันก็ดี ไปทำตัวให้ไปเป็นประโยชน์"

ไม่ได้ถือศีลเพราะกลัวทำไม่ได้ แต่พยายามดัดนิสัยตัวเองด้วยการเข้าหาธรรมะ

“รับสัจจะว่าไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ตั้งแต่ 6 โมงเช้าถึง 9 โมงเช้า ถามว่าทำไมไม่ถือศีล คือมันทำไม่ได้ไง บางทีเราฆ่ามด ฆ่ายุง ตีแมลงวัน คือบางครั้งก็ไม่รู้ทำไปโดนไม่ได้ตั้งใจ แต่ถ้าถือสัจจะ ทำได้แค่ชั่วโมงเดียว มันก็ยังเป็นกุศลกับเรา ดูมันเหมือนง่ายนะ แต่มันก็ทำยากจะ"

"เราจะต่อสัจจะทุก 6 เดือน ครบกำหนดเวลาก็จะรับใหม่ นี่ก็เพิ่งบวชมาเมื่อวันที่ 10 ลาสิขามาวันที่ 20 แล้วเดี๋ยวเดือนเมษายน ก็จะไปบวชอีกวันที่ 14 -25 ที่สำนักปฎิบัติธรรม จ.ลพบุรี จะทุกปี ปีละ 3 ครั้ง โดยการไปบวช จะทานอาหารวันละ 1 มื้อเท่านั้น เหมือนเราได้ฝึกนิสัย ดัดสันดานตัวเอง"

"คืออยู่บ้านเราทำอะไรก็ได้ เพราะเราเป็นนายตัวเอง แต่อยู่ที่โน้น เหมือนเป็นการไปฝึกนิสัยลด ละ เลิก กินมื้อเดียวจะได้ไม่ไปเบียดเบียนคนอื่นเขา แล้วสังขารก็สร้างสุขให้ผู้อื่น ทำนาทำอะไรให้มันเกิดประโยชน์ เพื่อให้คนอื่นเขามีความสุข เขาได้ใช้ อย่างเช่นปลูกผัก ทำปุ๋ยหมัก ทำการเกษตร”

งานในวงการยังรับถ้ามีโอกาส…"ตอนนี้ได้เป็นแอมบาสซาเดอร์ของผลิตภัณฑ์ชนิดหนึ่ง ตอนแรกจะเปิดตัววันที่ 14 มีนาคมที่ผ่านมา แล้วมันเลื่อน ซึ่งก็ดี เราก็เข้าใจ เราไม่ได้รู้สึกเสียดาย เพราะเราปล่อยวางได้ เราอยู่ของเราได้แบบสงบๆ วันไหนที่พร้อมเดี๋ยวมันก็มาเอง"