“ขอบคุณที่มองข้ามรูปร่างหน้าตา ร่างกาย
*และมองเห็นหัวใจ ความจริงใจของเรา” *
ข้อความจากก้นบึ้งหัวใจ ของคุณแซม ณัฐพล เสมสุวรรณ หรือ แซม นักวิ่งสู้มะเร็ว ที่มีต่อคุณแอ้ม หญิงสาวที่เป็นเหมือนกำลังใจสำคัญ ที่ช่วยให้ผ่านวันยากๆ ไปได้อย่างไม่เดียวดาย
ย้อนกลับไปของจุดเริ่มต้น คุณแซมตรวจพบว่าตัวเองป่วยเป็น มะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน ระยะที่ 4 และโรคแพ้ยาอย่างรุนแรง ประเภทที่ 1 ล้านคน จะเจอเพียง 7 คนเท่านั้น แม้ในตอนนั้นดูเหมือนว่าแข็งแรงมาก เพราะเป็นทั้งนักกีฬาฟุตบอล ว่ายน้ำ บาสเกตบอล รวมถึงนักมวย
การรักษาดำเนินต่อไปอย่างยากลำบาก เพราะการทำคีโมและปลูกถ่ายเซลล์ที่ไขกระดูก สร้างความเจ็บปวดให้กับคุณแซมอย่างประเมินเป็นคำพูดไม่ได้ ต้องนอนเป็นผู้ป่วยติดเตียง อยู่ในห้องปลอดเชื้อเป็นเวลาหลายเดือน จนได้พบกับหนังสือ “ความสุข ณ จุดที่ยืน” เปรียบปัญหาชีวิตเป็นกำแพงที่มีก้อนอิฐ 3 ก้อน เรียงอย่างไม่เป็นระเบียบ หากเราโฟกัสแค่อิฐ 3 ก้อนนั้น เราจะจมอยู่กับความทุกข์ไม่มีวันจบ แต่หากลองมองไปรอบ จะเห็นว่ายังมีอิฐอีกมากมายที่วางอย่างเป็นระเบียบจนสามารถสร้างเป็นกำแพงขึ้นมาได้ คุณแซมในตอนนั้นที่กำลังอยากยอมแพ้ มีพลังลุกขึ้นสู้อีกครั้ง เพราะแม้วันนี้จะเป็นมะเร็ง แต่ยังมีความรักจากครอบครัว คนรอบข้าง และทีมแพทย์ คอยเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอ
หลังจากหายป่วยมะเร็ง คุณแซมส่งต่อพลังชีวิตดีๆ ให้กับคนอื่นอยู่เรื่อยๆ จนคุณแอ้ม ผู้ป่วยมะเร็งโพรงจมูก ได้มาอ่านเรื่องราวของคุณแซม จนทำให้มีกำลังใจลุกสู้ใหม่อีกครั้ง คุณแซมชวนคุณแอ้มออกวิ่ง จับมือฝ่าความเจ็บป่วยมาด้วยกัน เรื่องราวของทั้งคู่ไม่เพียงแต่ให้กำลังใจคนที่ป่วยเท่านั้น ยังทำให้คนปกติเห็นคุณค่าของชีวิตและสุขภาพมากขึ้น
แม้ในวันนี้โรคมะเร็งที่เคยหายไปกว่าสิบปี จะวนกลับมาหาคุณแซมอีกครั้ง แต่ทุกคนเชื่อว่าคุณแซมจะผ่านมันไปได้ เหมือนที่เคยผ่านมา และนี่คือข้อความที่คุณแซม เขียนถึงคุณแอ้ม
คนรอบตัวแอ้มมักพูดกันว่าแอ้มโชคดีที่เจอเรา เธอเองก็ชอบพูดว่าเราคือรางวัลที่ 1 ในชีวิตของเธอ เธอคือคนที่โชคดี แต่สำหรับเราแล้วมันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย
เรารู้ว่าเธอต้องทนเหนื่อย, อดทน, ต่อสู้และพยายามมากมายเพื่อทำสิ่งต่างๆเพื่อเรา โดยเฉพาะช่วงหลังนี้ที่มะเร็งกลับมา เธอทำให้เรารู้ว่าบนโลกนี้ยังมีผู้หญิงสวยๆ ยิ้มหวานๆ หน้าตาน่ารักคนนึง นั่งร้องไห้ไปกับเราในวันที่หัวใจเราอ่อนแอ พาเรานอนตักและลูบหัวเราด้วยความอ่อนโยนและความรัก อดทนและเข้าใจกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปตามสภาพอาการของโรค
เราต่างหากที่เป็นคนถูกรางวัลที่ 1 และเราต่างหากที่เป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลก ขอบคุณที่เราทั้งสองที่จับมือกันข้ามปัญหา อดทนและพยายามผ่านความทุกข์ทรมาณมาด้วยกัน
เราต่างมีวันที่มีความสุข
มีวันที่เจอความทุกข์
มีวันที่เราหัวเราะร่า และมีวันที่ร้องไห้ไปด้วยกัน
เราทั้งสองคนต่างไม่รู้ว่าเราจะมีเวลาอยู่ดูแลกันและกันได้นานแค่ไหน แต่การที่เราทั้งสองคนรู้ว่าเวลาของทั้งสองเรามีอยู่อย่างจำกัดก็ทำให้เราให้ความรักและความห่วงใยใส่ใจกันมากขึ้น
เธอคือ ‘ของขวัญ’ ที่ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตเรามีจนถึงวันนี้ และเราเชื่อว่าเธอจะเป็นสิ่งที่พิเศษในชีวิตของเราตลอดไป
ขอบคุณทุกอย่างที่หลอมรวมให้ชีวิตของเธอเป็นเธอ ขอขอบคุณคุณพ่อคุณแม่และครอบครัวของแอ้ม ที่หยดสร้างทุกความเป็นตัวตนของผู้หญิงที่สวยงามทั้งร่างกายและจิตใจคนนี้ขึ้นมาด้วยความรัก
ขอให้แอ้มมีกำลังต่อสู้กับทุกอุปสรรคที่เธอจะต้องเผชิญ
… รัก แล้วเราพบกันนะ
