ก่อนที่ศรัทธาจะขาดลง ป้ายเพียงป้ายเดียวก็อาจเรียกศรัทธากลับคืนมา
หากนับการไหว้พระทำบุญบริจาคอุทิศส่วนกุศล ด้วยการเข้าวัดเข้าวา
ข้าพเจ้าอาจนับเป็นคนบาปยิ่ง ไปยืนสงบนิ่งหน้าเจดีย์ พระบรมธาตุ หรือพระพุทธรูปปางต่างๆ มานักต่อนัก แต่ไม่ค่อยจะได้จุดธูปบูชา พระรัตนตรัย ไม่ซื้อดอกไม้ ธูปเทียนหน้าวัด ไม่ค่อยได้บริจาคเงิน ใส่ซอง ถวายพระ
นานๆ จะรับพระ รับเณรที่เดินโบกรถอยู่ริมทางเดิน ขึ้นรถมาก็แทบจะไล่ลง เพราะดันมาดูดวงโชเฟอร์
ข้าพเจ้าเฝ้ามองเงินทองที่หลั่งไหลไปกองอยู่ตามวัดตามวา ไม่ว่าจะเป็นวัดบ้าน
วัดป่า เห็นสาธุชนผู้มีจิตศรัทธา ทอดกฐิน ทอดผ้าป่า ปิดทอง ฝังลูกนิมิตร และเห็นการจัดงานวัด จนอยากเห็นว่า วัดแสดงบัญชีทรัพย์สิน ต่อมัคนายก หรือ อุบาสก อุบาสิกา ว่าปีๆ นั้น วัดได้ใช้งบประมาณ รายรับรายจ่าย ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากระเบื้อง ค่าปฏิสังขรณ์ศาลาการเปรียญไปมากน้อยเพียงใด ขาดเหลือแล้ว เอาเข้าบัญชีธนาคารใด แต่ก็คงยากจะได้เห็นกับตาว่ามีวัดใดทำเช่นนั้น
ศรัทธาที่เคยได้เห็นได้ยินคือ กำลังระดมทุนเพื่อสร้าง ไม่สร้างนั่นก็สร้างนี่ หลักล้านกลายเป็นเรื่องธรรมดา หลักร้อยล้านกลายเป็นบุญญาบารมี
มากมายไปด้วย วัตถุ มากล้นไปด้วย อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ สุดท้าย คนที่เข้าวัดเข้าวา ก็ควักกระเป๋า เอาไปบำรุง บางครั้งบำเรอ ให้วัดต้องมาเกลือกกลั้วกับเรื่องอันนับว่าห่างไกลจากความหลุดพ้น
อุปมา เหมือน เห็นหงส์ เป็นสีขาว
เมื่อวาน เห็นหงส์ เป็นสีขาว
ในนิทาน ที่เคยอ่าน ตอนเด็กๆ หงส์ก็เป็นสีขาว
ไปสวนสัตว์ก็เห็นหงษ์ส์เป็นสีขาว
โตขึ้นก็เห็นหงส์เป็นสีขาว
จนข้าพเจ้าจะเชื่ออยู่แล้ว ว่าหงส์ทุกตัวในโลกคงเป็นสีขาว
จนกระทั่ง วันหนึ่งข้าพเจ้า เกิดได้เห็นว่า หงส์สีดำก็มี
นั่นแหละ ข้าพเจ้าจึงเชื่อได้ว่า หงส์หาได้เป็นสีขาวทุกตัวไม่
ในเมื่อข้าพเจ้าไปไหนมาไหนก็เจอแต่ ป้ายเรี่ยไร ขอบริจาค จากวัด ขายโน่น นั่นนี่
ทุกๆ คนที่ไปวัดมา ก็บอกว่า ทำบุญ ทำบุญ ทำบุญ ด้วยการให้เงิน ใส่ซอง ใส่บาตร ใส่กระป๋อง ใส่กล่อง
จนข้าพเจ้าแทบจะเชื่อไปแล้วว่า วัดเป็นแหล่งทุน ที่เงินหมุนเวียน มากมายมหาศาล
จากเหล่าคนยากคนจน คนร่ำคนรวย แม้กระทั่งคนเป็นหนี้เป็นสิน ก็กู้เงินไปเพื่อทำบุญ เพื่อหวังว่าจะได้กลายเป็นคนร่ำคนรวยกับเขาบ้าง ไม่ชาตินี้ก็ชาติหน้า
ป้ายเพียงแผ่นเดียวที่หลุดลอยเข้ามาในสายตา ข้าพเจ้าไม่อาจหาที่มาว่าเป็นป้ายจากวัดใด บนแผ่นดินไทย แต่อย่างน้อย ป้ายนี้ก็เป็นเสมือนสัญลักษณ์ที่ทำให้ศรัทธาอันกำลังจะขาดผึงของข้าพเจ้าได้ต่อยืดขึ้นอีกครา
โดยเฉพาะสองสามบรรทัดสุดท้ายที่วัดแจ้งกับสาธุชนว่ามีทรัพย์มีเงินทองเก็บไว้สงเคราะห์ครอบครัวได้บุญเหมือนกัน
สาธุ
