เวเนซุเอลาเป็นหนึ่งในประเทศที่กลายเป็นเมืองที่สุดในละตินอเมริกา ชาวเวเนซุเอลาส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในนครทางเหนือ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรุงการากัส เมืองหลวงของประเทศ ซึ่งเป็นนครใหญ่สุดเช่นกัน นับแต่การค้นพบน้ำมันในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 เวเนเซุเอลากลายเป็นหนึ่งในประเทศผู้ส่งออกน้ำมันของโลก และมีน้ำมันสำรองใหญ่ที่สุด
.
จากเดิมเวเนซุเอลาเป็นประเทศด้อยพัฒนาพึ่งพาการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์ทางการเกษตร เช่น กาแฟและ โกโก้ เป็นหลัก นับตั้งแต่การค้นพบน้ำมัน เวเนซุเอล่าก็ได้เปลี่ยนนโยบายมาเป็นพึ่งพาการส่งออกจากน้ำมันเป็นหลัก สร้างรายได้ให้ภาครัฐอย่างรวดเร็ว แต่แล้ว ปริมาณน้ำมันที่มากเกินความต้องการในคริสต์ทศวรรษ 1980 นำไปสู่วิกฤตหนี้สินภายนอกและวิกฤตเศรษฐกิจอันยาวนาน ซึ่งเงินเฟ้อแตะ 100% ในปี 2539
.
อัตราความยากจนพุ่งแตะ 66% ในปี 2538 โดยที่ในปี 2541 จีดีพีต่อหัวร่วงลงอยู่ระดับเดียวกับปี 2506 หรือลดลงหนึ่งในสามจากจุดสูงสุดในปี 2521
.
ฉันตื่นมาพบว่าอาหารแพงกว่าเดิม
จะทำยังไงหากคุณตื่นขึ้นมาและพบว่า เคยสั่งข้าวผัดกระเพรา ราคา 40 บาทเพิ่มขึ้นเป็น 300 บาท เงินเก็บหลักแสนที่เคยคิดว่ามีมากพอจะไปซื้อบ้าน ซื้อรถ สักวันนึ่งตื่นขึ้นมาและ เงินเก็บหลักแสนนั้นไม่มีค่าเลย ลองนึกภาพตามสิครับ ว่าจะเกิดอะไรขึ้น …….
.
วิกฤติเวเนซุเอล่า ประชาชนต้องซื้อเนื้อเน่ากินยังชีพ ไม่มีน้ำใช้ ไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีงานทำ IMF คาดเงินเฟ้อจะพุ่งสูงแต่ 1 ล้านเปอร์เซ็น ในปีนี้ เวเนซุเอล่ากำลังเผชิญ วิกฤต เศรษฐกิจถดถอย หรือเงินเฟ้อขั้นรุนแรง (Hyper Inflation) ส่งผลให้ธนบัตรโบลิว่า แทบจะไร้ค่า เงินที่ใช้ซื้อ บ้านได้เมื่อ 15 ปีก่อนตอนนี้อาจจะซื้อกาแฟได้เพียงแก้วเดียวเท่านั้น
.
เรามาย้อนดูกันว่าวิกฤติเวเนซุเอล่าเกิดจากอะไร
นับตั้งแต่การค้นพบน้ำมันใน คริสต์ศตวรรษ 20 เวเนซุเอล่ากลายเป็นหนึ่งในผู้ส่งออกน้ำมันของโลก จากประเทศที่เคยพึ่งพารายได้จากการเกษตร เช่น กาแฟ โกโก้ ก็ชะตาพลึกผลันกลายเป็นประเทศที่มีน้ำมันสำรองมากอีกประเทศหนึ่งและ พึ่งพาการส่งออกจากน้ำมันเป็นหลักสร้างรายได้ให้ภาครัฐอย่างรวดเร็ว
การเปลี่ยนแปลงสำคัญของอุตสาหกรรมน้ำมันในเวเนซุเอล่าเกิดขึ้นเมื่อปี 1976 เมื่อประธานธิบดี คารอส เปเลส ออกนโยบายยึดธุรกิจพลังงานของเอกชนมาเป็นของภาครัฐให้หมด ควบคุมกิจการในประเทศทั้งหมด อาจฟังแล้วดูดี ที่รายได้หมุนกับเข้าภาครัฐทั้งหมดนำเงินมาพัฒนาประเทศแต่ไม่ใช่เลยครับ พอเกิดรัฐบาลต่อมา ฮูโก ชาเวซ นี่แหละตัวการ โครงการประชานิยมอีกมากกว่า 1,000 โครงการเพื่อเอาใจประชาชนแทบได้ว่าครองสมัยประธานาธิบดีจนตายคาตำแหน่ง
.
แทนที่รายได้ที่ได้มา แทนที่จะนำไปพัฒนาระบบโครงสร้างพื้นฐานของประเทศ เช่น การศึกษา การประปา ไฟฟ้า แต่ไม่เลยจ้ากลับนำเงินไปโปรยแจก (ซื้อใจคนจน) พอประชาชนได้รับเงินแบบสบายๆ ก็เกิดความเคยตัวไม่อยากทำงาน อยากจะรอรับเงินจากรัฐอย่างเดียว
.
แต่เพราะสร้างประชานิยมไว้มาก (แจกเงิน สร้างบ้านราคาถูกกว่าท้องตลาดให้ประชาชน สร้างร้านค้าราคาถูกกว่าท้องตลาด) ผลกระทบตามมาทันทีเลยจ้า เมื่อร้านค้ารัฐบาลขายของถูกธุรกิจจะอยู่ได้ไง ก็ถูกรัฐบาลยึดเอามาบริหารเอง ยังไม่รวมการอุดหนุนราคาพลังงานที่ถูกทำให้ประชาชนใช้อย่างสิ้นเปลือง เพราะใช้เท่าไหร่ก็ไม่ต่างกับใช้ฟรี ส่งผลให้ ฮูโก ชาเวซ กลายเป็นเทพเจ้าของชาวเวเนซุเอล่า
นี่แหละตัวการ ลองคิดเล่นๆ ว่ารับราชการเงินเดือนสูงๆ เล่นเส้นสาย เล่นพวก เอาลูกเอาหลาน เข้ามารับตำแหน่งลองคิดดูเล่นๆ ทำให้การบริหารไม่มีประสิทธิภาพประเทศจะเป็นยังไงต่อละครับ ก็เจ๊งสิครับ แต่จะให้เลิกโครงการประชานิยมที่ทำมาก็ทำไม่ได้ เสียคะแนนเสียง กลัวประชาชนไม่รัก เอาล่ะ เดี๋ยวก็ดีขึ้น เลยไปกู้ยืมจากจีนและรัสเซียมาก่อนเอาน่าเดี๋ยวก็ใช้
.
ปี 2013 ฮูโก ชาเวซ เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง โดยเลือก นิโกลัส มาดูโร ขึ้นมาแทน แต่ราคาน้ำมันลดลงมาเรื่อยๆ นับตั้งแต่ปี 2014 ทำให้เวเนซุเอล่าประเทศที่พึ่งพาการส่งออกน้ำมันเป็นหลักไม่มีรายได้ที่จะพอมาจ่ายรายจ่ายในประเทศและนายนิโกลัส มาดูโร ก็ ไม่ได้เป็นที่รักเหมือน ฮูโก ชาเวซ แถมยังมาช่วงเศรษฐกิจถดถอย และการบริหารที่ผิดพลาดของภาครัฐ
.
รายได้ของประเทศลดลงปี 2015 พรรคฝ่ายค้านชนะการเลือกตั้งเป็นครั้งแรก ถึงจะชนะการเลือกตั้งแต่ศาลกับมีมติสั่งว่า ให้นาย นิโกลัส มาดูโร อยู่ในตำแหน่ง ต่อไป ทำให้เกิดการประท้วงที่รุนแรงนำมาซึ่งความไม่สงบนำมาผู้เสียชีวิตนับ 100 คน
.
ปี 2016 ราคาน้ำมันยังลดลงอย่างต่อเนื่อง สถานการณ์ในประเทศแย่ลงเรื่อย ๆ เพราะนโยบายที่ภาครัฐเข้ามาควบคุมธุรกิจของภาคเอกชนทั้งหมด ส่งผลให้คนที่จ้างงานประชาชนกับกลายเป็นรัฐบาล ดังนั้นเมื่อรัฐบาลล้ม ประกอบกับเงินเฟ้อ รัฐบาลจึงไม่มีเงินมาจ้างประชาชน ๆ จึงทำงานเพียงสัปดาห์ละ 3 วัน ราคาอาหาร ยา ที่รัฐบาลควบคุมให้ราคาถูกนั้น อาจฟังดูดีแต่กลับกลายเป็นการทำลายอุตสาหกรรมของประเทศเพราะ ราคาที่รัฐบาลคุมนั้นต่ำกว่าต้นทุนการผลิตเสียอีก ซึ่งธุรกิจเอกชนหลายแห่งไม่สามารถอยุ่รอดได้ดังนั้นจึงไม่แปลกที่สินค้าหลายอย่างขาดแคลนอย่างมาก ประชาชนจำนวนมากหิวโหย แม้แต่หมอก็ไม่มีอุปกรณ์ทางการแพทย์
.
รัฐบาล พยายามแก้ปัญหาเงินเฟ้อหลายวิธี เช่น การเพิ่มเงินเดือนขั้นต่ำ 30 เท่า ทั้งการสร้างเงินสกุลใหม่ที่มีค่ามากกว่าเงินสกุลเดิมถึง 100,000 เท่าเพื่อให้คนไม่ต้องขนเงินเป็นกระสอบไปซื้อของแต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาเลย เงินโบลีวา แทบที่จะไม่สามารถซื้อสินค้าอะไรได้เลย
ทำให้ประชาชนต้องหนีออกนอกประเทศเพราะไม่อาจทนสภาพความเป็นอยู่ที่ต้องอดมื้อกินมื้อเช่นนี้ต่อไปได้ ปัจจุบันคนจนใน เวเนซุเอล่าต้องเลือกระหว่าง จะแบมือขอหรือไปตายเอาดาบหน้าปัจจุบันประชากรเวเนซุเอล่า 3-4 ล้านคนจากทั้งหมด 32 ล้านคน อพยพไปยังประเทศไกล้เคียง เช่น บราซิล เพื่อที่ไปเริ่มต้นใหม่………………..
.
สรุป
นี่แหละครับตัวอย่างของโครงการประชานิยมอยากให้ประเทศของเราดูไว้เป็นแบบอย่าง (ประเทศเราไม่ได้มีเวลาศึกษามากพอถึงผลกระทบของการทำโครงการประชานิยมที่มากพอ แต่อยากให้ศึกษาจากความผิดพลาดของผู้อื่นก่อนที่หายนะจะมาเยือนประเทศเราเหมือนเวเนซุเอล่า)
stock2morrow
ศูนย์รวมความรู้เรื่องหุ้น ศูนย์รวมนักลงทุนรายย่อย ที่อยากรู้วิธีการลงทุนในหุ้นอย่างถูกต้องและได้กำไรอย่างยั่งยืน ติดตามเราได้ที่
