เรื่องที่ต้องเหลือ

1.เหลือความทรงจำ
สำหรับทุกความสัมพันธ์ที่จบไปแล้ว จะดีหรือไม่ดี มันก็จบไปแล้ว จะดีไม่ดี มันก็ผ่านไปแล้ว ก็แค่เลือกจำแต่สิ่งดีไว้ เหลือแต่สิ่งสวยงามเอาไว้ ให้เป็นความทรงจำที่ดีต่อกันไว้บ้าง
 
2.เหลือเวลา
ถ้าเรายังได้ตื่นขึ้นมา ยังได้อยู่ จนถึงยังได้อ่านเรื่องราวในวันนี้ ก็หมายถึงว่าวันนี้เราก็ยังอยู่ ยังมีเวลาที่เหลืออยู่ แต่พรุ่งนี้คงไม่มีใครรู้ ว่าเวลาที่มีจะหมดลงหรือเปล่า อย่าเสียเวลาไปกับอะไรที่ไม่จำเป็น ทำทุกอย่างให้ดี ให้คุ้มค่า ให้มากที่สุดจะทำได้ เท่าที่ยังมีเวลาเหลืออยู่
 
3.เหลือความหวัง
ต่อให้ต้องสูญเสียไปทุกอย่าง สิ่งหนึ่งที่ต้องเหลือไว้คือความหวัง อย่าหมดหวังง่ายๆ
เชื่อให้มากว่ามันจะต้องดีขึ้น ต่อให้มันจะเป็นสิ่งเดียวที่เหลือน้อยที่สุดหรือแทบจะไม่มีเหลือเลยก็ตาม  
 
4.เหลือพื้นที่
ทุกคนย่อมมีพื้นที่ส่วนตัวเป็นของตัวเอง จะพื้นที่เล็กน้อยหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม เหลือไว้ให้กันและกันบ้าง เวลาที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับใคร ให้อิสระ ไม่ก้าวล้ำเข้าไปจนเกินความพอดี ให้พื้นที่ตรงนั้นต่อกันและกัน ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก
  
5.เหลือความรู้สึก
อย่าตัดขาดใครโดยไม่เหลือความรู้สึกดีๆเอาไว้ เป็นคนรักไม่ได้ ก็เป็นเพื่อนกันได้ เป็นเพื่อนกันไม่ได้ อย่างน้อยก็เป็นคนรู้จัก เป็นคนรู้จักไม่ได้ อย่างน้อยก็เป็นเพื่อนร่วมโลกคนหนึ่งก็ยังดี
 
6.เหลือตัวตน
อย่าต้องทำตามใครหรือเดินตามใคร โดยลืมตัวตนหรือความเป็นตัวเอง ภูมิใจในตัวเองให้มากๆ ความเป็นตัวเองคือสิ่งเดียวที่ไม่มีใครเอาไปจากเราได้
 
7.เหลือคุณค่า
ทุกชีวิตมีคุณค่าเหมือนกันหมด ไม่มีคนเห็น เราก็ต้องเห็นเอง ทำอะไรอย่าลดคุณค่าในตัวเองลง โดยเฉพาะเรื่องของความรัก
 
8.เหลือตัวเอง
ไม่ใช่ทุกคนจะมีคนที่รักอยู่เคียงข้างไปจนวันสุดท้าย ถ้าเราไม่โชคดีแบบนั้น ต้องสูญเสียไปทุกสิ่งอย่าง จนเหมือนจะไม่เหลือใครแล้ว ก็แค่เข้มแข็งอีกครั้ง และบอกตัวเองว่า ไม่เหลือใครก็ยังเหลือตัวเราเอง ที่พึ่งสุดท้ายก็คือตัวเอง รักให้มาก และสู้มันไปด้วยกัน ชีวิตของเราและตัวของเราเองนี่แหละ ที่ยังมีเหลือ
 
9.เหลืออะไร
ถ้าวันนี้เราต้องจากไป สิ่งที่เราเหลือไว้คืออะไร เชื่อเถอะว่าการมาของเราบนโลกใบนี้ ไม่ใช่มีเหตุผลแค่มาให้สุข หรือมาให้ทุกข์กับตัวเอง ตลอดเวลาที่ได้อยู่ตรงนี้  ได้ทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้างหรือยัง วันที่เราไป เราเหลืออะไรให้กับคนที่ยังอยู่ได้นึกถึงบ้าง อะไรที่เรายังเหลือบ้าง หลังจากร่างทั้งร่างมันไม่ได้อยู่แล้ว ที่เราเหลือไว้ให้สุดท้าย สิ่งนั้นคือ “อะไร”