"เราแค่เหนื่อยเหมือนกัน" ตำรวจหนุ่มโพสต์เล่าแง่มุมของชีวิต ชาวเน็ตซึ้ง พร้อมให้กำลังใจ

นายตำรวจหนุ่ม จาก ตำรวจภูธรภาค 9 โพสต์ข้อความเล่าประวัติสู้ชีวิต ให้กำลังใจใครหลายคน ระบุ เราแค่เหนื่อยเหมือนกัน แต่เหนื่อยในรูปแบบที่แตกต่างกันเท่านั้น ทำชาวเน็ตอ่านแล้วซึ้ง แห่ให้กำลังใจ

เมื่อวันที่ 24 เม.ย. ผู้ใช้เฟซบุ๊กชื่อ "Anucha Keawjaroen" หรือ ส.ต.ต. อนุชา แก้วเจริญ สังกัดตำรวจภูธรภาค 9 ได้โพสต์ข้อความเล่าความลำบากในชีวิตของตัวเองก่อนที่จะสามารถสอบติดนักเรียนตำรวจนายสิบ โดยผู้โพสต์ได้เล่าว่า

"ผมชื่อ ส.ต.ต. อนุชา แก้วเจริญ ชื่อเล่น เลิฟ อายุ 21 ปี ชีวิตผมไม่เคยได้แตะชีวิตมหาลัยเลยครับ ผมจบม.6 ด้วยเกรดเฉลี่ย 2.02 จบก็หลังสุด รุ่นสุดท้ายเพื่อน แต่ก็ยังสามารถสอบเข้ามหาลัยได้ แต่…วันนั้นผมได้บอกกับพ่อว่า " ผมสอบมหาวิทยาลัยได้ " แต่พ่อตอบกลับมาว่า "พ่อไม่มีตังค์ส่งนะ" ผมก็เข้าใจ เนื่องจากมีปัญหาภายในครอบครัว (อันนี้ขอไม่บอก) ซึ่งผมรู้เรื่องปัญหานี้ดีครับ เลยไม่ผิดหวัง หรือโกรธท่านแต่อย่างใด ผมก็ต้องช่วยท่านทำงาน เก็บเงิน เพื่อตัวเองเผื่อได้มีโอกาสเรียนเหมือนเพื่อนเขาบ้าง ผมทำงานกรีดยาง ได้วันละ 250 บาทโดยเฉลี่ย ขุดมันสำปะหลังขาย กิโลละ 5 บาท คือ อะไรทำแล้วได้เงินทำหมด ผมใช้ชีวิตอยู่แบบนี้อยู่เกือบปี และแล้ว ก็ได้ข่าวการเปิดสอบตำรวจ เลยไปลองสอบดู อันที่จริงก็หวังอยู่นิดๆ ว่าจะได้ เงินค่าสมัครในตอนนั้น ผมใช้เงินค่าขุดมันกับกรีดยางทั้งหมด 3 วัน ได้ติวไหม ไม่ครับ ได้อ่านหนังสือของพี่ที่จบ(ตำรวจ)มาก่อนหน้า พอได้อ่านอยู่ และติวจากในยูทูปบ้างส่วนหนึ่ง วันจะไปสอบ ฝนตกน้ำท่วม เกือบไม่ได้ไปสอบ แต่ก็ได้ไป ผลปรากฏ ผมผ่านข้อสอบข้อเขียน ได้ลำดับสำรอง ยังมีต่อ

ในรอบ2 ทดสอบสมรรถภาพร่างกาย ผมเป็นคนที่ว่ายน้ำไม่เป็น แต่ก็เป็นภายในเวลา แค่ 3 วัน (คลองข้างบ้าน) แล้วก็ผ่านจนได้ (เกณฑ์ผ่าน 30 วินาที ทำได้ 29 วินาที เกือบจมไปเหมือนกัน) จากเลขที่642 ดั้นด้นมาจนถึง 466 (มั้งนะ แถวๆนี้แหละ) (เก่งใช้ได้) สังกัดตำรวจภูธรภาค 9 ใช้เวลาการฝึกทั้งหมด1ปี ที่ต้องอยู่ในศูนย์ฝึกอบรม ตอนนี้ผมทำงานอยู่ปัตตานี ได้ปีนิดๆละ ชีวิตในศูนย์ฝึกกับชีวิตจริงมันคนละเรื่องกันเลย

- ผมไม่รู้ ว่าโปรเจค คืออะไร

- ผมไม่รู้ ว่าแล็ป คืออะไร

- ผมไม่รู้ ว่าวิจัย คืออะไร

- ผมไม่รู้ ว่าการบ้าน ของมหาลัยกับของมัธยมแตกต่างกันแค่ไหน

- ผมไม่รู้ ว่าโทอิค คืออะไร

ผมรู้แค่ว่า พรุ่งนี้ต้องทำงานกี่โมง ต้องทำอย่างไร ให้ตัวเองปลอดภัย ให้ผู้บังคับบัญชาปลอดภัย จะได้กลับไปหาครอบครัว ต้องระวังตัวเองในทุกย่างก้าว เพราะชีวิตเราสำคัญ กว่าสิ่งอื่นใด ผมไม่รู้ ว่าเกรดมันสำคัญแค่ไหน เกรดต่ำ ตก ยังสามารถแก้ไขได้ แต่พวกเรา พลาดนิดเดียว คือ ตาย ไม่ก็ติดคุก เรียนตกทำพลาด ยังมีโอกาสแก้ตัวได้ แต่พวกเรา ตายแล้วตายเลย ไม่มีฟื้นมาแก้ตัวใหม่ (ถึงจะว่าอย่างนั้นก็เถอะ เกรดกับชีวิตมันเอามาเปรียบเทียบกันไม่ได้ ต้องขออภัยสำหรับประโยคนี้ครับ)ผมไม่รู้ ว่าชีวิตมหาลัย ต้องใช้จ่ายเท่าไหร่ ค่าเทอม ค่าหอ ผมรู้แค่ว่า เดือนนี้ต้องส่งให้ใคร ส่งเท่าไหร่ เหลือเก็บเท่าไหร่ มีค่าอะไรบ้างที่ต้องส่ง ให้ที่บ้าน ให้ตัวเอง เหลือแค่ไหน ก็ต้องใช้แค่นั้น การทำงานของพวกเราไม่ได้สบายขนาดนั้น

เรื่องของเวลา อันนี้เรื่องใหญ่มาก ขนาดพ่อไม่สบาย ยังกลับบ้านไม่ได้ เพราะบางภารกิจมันก็สำคัญมากเหมือนกัน เวลาพัก ได้นอนก็ไม่ค่อยเต็มที่ ตากแดดทั้งวัน ปาดเหงื่อกันนับครั้งไม่ถ้วน ฝนตกก็สู้ไม่ถอย เพราะถ้าเราไม่ทำแล้วใครจะทำล่ะครับ เงินเดือนขนาดนั้น แต่เสี่ยงกว่านั้น10เท่า คิดว่าคุ้มมั้ย??? ผมไม่รู้ว่าชีวิตมหาลัยมันเครียด มันจะปวดหัวขนาดไหน ผมพยายามทำความเข้าใจกับมัน แต่ก็ทำได้แค่นั้น ผมไม่ได้จะบอกว่าตัวเองเหนื่อย อดทน หรือเหนือ กว่าคนอื่นๆ เราแค่เหนื่อยเหมือนกัน แต่เหนื่อยในรูปแบบที่แตกต่างกันเท่านั้นเอง เพราะเราเจออะไรมาต่างกัน เราเหนื่อยแต่ถ้าเห็นอีกฝ่ายเหนื่อย เราก็อยากจะช่วยเท่าที่จะช่วยได้ อยากเข้าใจชีวิตเขามากกว่านี้ แต่คงต้องใช้เวลา"

ทั้งนี้ โพสต์ดังกล่าวได้รับความสนใจจากชาวเน็ตอย่างมาก จนถูกแชร์ออกสู่โลกโซเชียลแล้วกว่า 2,700 ครั้ง พร้อมกับคอมเมนต์ให้กำลังใจนายตำรวจรายนี้จำนวนมาก