หากมีแขกสักคนมาเยือนบ้านผม อาจจะแปลกใจที่พบว่าลูกบิดประตูทุกบานไม่มีเดือยล็อค ประตูภายในบ้านผมปิดด้วยแรงแม่เหล็กง่าย ๆ หากต้องการล็อคจริง ๆ ก็ใช้กลอนเล็ก -ๆ ในห้องที่ติดเผื่อไว้
เหตุผลเพราะผมเคยพบประสบการณ์เดือยลูกบิดประตูหักใน กักขังคนในห้องไว้ ออกไม่ได้ ต้องพังประตู
ในเวลาไม่กี่ปี เจอเข้ากับบ้านตัวเองสามครั้ง ก็ต้องคิดระบบใหม่
ผมเป็นพวกชอบจินตนาการ นึกในใจว่า สมมุติว่าเราอยู่บ้านคนเดียว เข้าห้องน้ำและเดือยลูกบิดพัง เปิดประตูออกมาไม่ได้ ไม่มีใครช่วยสักสองสัปดาห์ คงตายในห้องน้ำในสภาพหิวโหย
นึกถึงสมัยจิ๋นซีฮ่องเต้ เวลาจากโลกไป ก็ขังนางสนมกำนัลกับข้าราชบริพารในที่ฝังพระศพด้วย
คิดไปไกลมาก !
ทว่านี่ไม่ใช่เรื่องพูดเล่น หากในเวลาไม่กี่ปี ผมเจอกรณีเดือยลูกบิดเสีย ขังคนภายในหลายครั้ง มันก็น่าจะเป็นคำเตือนว่า เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นง่ายกว่าที่คิด
ผมไม่ใช่คนเดียวที่เจอเรื่องนี้ เคยได้ยินคนหลายคนเจอประสบการณ์เดียวกัน และต้องแก้ปัญหาโดยการพังประตู
ไม่ว่าสาเหตุคือคุณภาพลูกบิดประตูในประเทศเรายังไม่ดีพอ หรือการติดตั้งลูกบิดในประตูห้องน้ำทำให้มันพบความชื้นมากกว่าที่อื่น จนเสื่อมคุณภาพและพังเร็ว ก็กลับมาที่ผลกระทบคือ มันอาจขังคนจนตายภายในห้องได้จริง ๆ
ตายเพราะลูกบิดประตูเสื่อมคุณภาพอันเดียว !
ป้องกันไว้ดีกว่าแก้ ทำให้ปลอดภัยขึ้น คงไม่เป็นเรื่องคิดมากไป
………………………..…………..…………..…………..…………..…………..…………..
อีกทางหนึ่งในการกันไว้ดีกว่าแก้คือ เวลาเข้าห้องน้ำหรืออยู่คนเดียวในบ้าน ควรพกโทรศัพท์มือถือติดตัวไว้ มิใช่เพราะกลัวลูกบิดประตูพัง แต่หากเราหกล้ม ขาหัก เดินไม่ได้ หรือเดินเล่นในสวน ถูกงูฉก ก็โทร.ขอความช่วยเหลือได้ทัน
กันไว้ดีกว่าแก้
ใครที่มีสมาชิกในบ้านเป็นคนแก่ที่เป็นอัลไซเมอร์หรือความจำเสื่อม พกอุปกรณ์ระบบจีพีเอสไว้ ย่อมไม่เสียหาย
มันดูเหมือนเรื่องเล็กน้อยธรรมดาที่เราอาจมองข้ามไป แต่คนไม่น้อยเป็นปลาตายน้ำตื้น ตายเพราะเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
ใช่ เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มาก !
แม่ของเพื่อนผมคนหนึ่งอายุเก้าสิบกว่า แข็งแรงมาก ความจำยังดี ไม่เคยป่วยไข้ วันหนึ่งแม่เพื่อนเป็นหวัดนิดเดียว ลูกหลานก็คิดว่าไม่เป็นไร เพราะอาการไม่หนักหนาอะไร ผ่านไปไม่กี่วัน แม่เพื่อนก็เสียชีวิตอย่างไม่น่าเชื่อ
หมอบอกว่า ถ้าไปหาหมอตั้งแต่แรก ก็ไม่เป็นไร เพราะเป็นแค่หวัดธรรมดา
แต่เวลาเพียง 2-3 วันของคนหนุ่มสาวกับของคนชรานั้นต่างกัน คนแก่เวลาเป็นอะไร ล้มเร็วกว่าคนหนุ่มสาว
เป็นอุทาหรณ์ว่า เมื่อคนแก่ป่วยด้วยโรคเล็กน้อย ให้พาไปหาหมอทันที อย่าคิดเอาเองว่าไม่เป็นไร
แม้แต่คนหนุ่ม ๆ ก็ไม่ควรประมาท ผมเคยมีเพื่อนที่อายุไม่มาก ป่วยเป็นหวัดไม่ยอมไปหาหมอ อาการลามไปเรื่อย ๆ เมื่อถึงมือหมอ ก็รักษาไม่ทันแล้ว
ตายด้วยโรคง่าย ๆ ที่คิดว่า “ไม่เป็นไร”
………………………..…………..…………..…………..…………..…………..…………..…………..
ในชีวิตเรายังมี ‘เดือยล็อคหัก’ อีกมากมายที่เราบอกว่า “ไม่เป็นไรหรอก”
ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท คาดการล่วงหน้าไว้บ้างว่า หากเกิดเหตุฉุกเฉิน จะทำอย่างไร
ในบ้านควรมีไฟฉาย เทียนไข ไม้ขีดไฟ ในจุดที่หยิบง่าย กรณีไฟดับ
สมัยเด็ก ในต่างจังหวัด ไฟฟ้าดับเป็นประจำ ทุกบ้านก็เตรียมไม้ขีดไฟ เทียนไข ตะเกียงไว้พร้อม
ปัจจุบันโอกาสที่ไฟฟ้าในเมืองดับมีน้อยลง จนทำให้เราประมาท
ไปศูนย์การค้าหรือดูหนัง ก็ดูสักนิดว่าทางหนีไฟอยู่ตรงไหน
คำสอนเรื่องการใช้ชีวิตโดยไม่ประมาทยังใช้ได้เสมอ
แม้แต่ในโลกของคนทำงานก็ต้องระวัง ก้มหน้าก้มตาทำงานไปโดยไม่เคยเช็ก ‘เดือยล็อค’ แห่งอาชีพของตนว่าขึ้นสนิมหรือไม่ รู้ตัวอีกทีก็เมื่อถูกเชิญออกจากงาน เพราะ ‘เดือยล็อคหัก’
นี่เองที่ทำให้เราไม่ควรประมาทแม้ในเรื่องเล็กน้อยซึ่งเราคิดเองว่าปลอดภัยที่สุด
เมื่อไม่ประมาท แม้จะประสบเหตุการณ์ ‘เดือยล็อคหัก’ แบบไหนก็ตาม ก็ผ่านไปได้อย่างปลอดภัย
………………………..…………..…………..…………..…………..…………..…………..…………..
วินทร์ เลียววาริณ
