หลายคนคอนเฟิร์มว่า เงินซื้อความสุขได้จริงๆ
เด็กที่มาจากครอบครัวที่บ้านมีเงินเยอะ มักจะมีความสุขและโตมาประสบความสำเร็จได้มากกว่า(???) ได้ยินแล้วก็กระตุกต่อม เอ๊ะ ในใจ
จริงอยู่ที่ ‘เงิน’ มากมายนั้น
สามารถซื้อของเล่นแพงๆ ให้ลูกได้สนุกเฮฮา
สามารถซื้อการศึกษาให้ลูกได้เรียนสะสมความรู้ท่วมหัว
แต่ในความเป็นจริงที่เห็นๆ กัน
เด็กที่มาจากบ้านที่ไม่ได้มีฐานะอู้ฟู่ ก็มีพื้นฐานจิตใจที่แข็งแรง ร่าเริงสดใส เห็นอยู่ทั่วไป
ส่วนเด็กรวยบางคน ก็จิตใจเปราะบาง กลายเป็นอย่างที่เขาเรียกว่า ‘เด็กมีปัญหา’ ก็เยอะ
(แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้เน้อ)
ในที่สุดแล้ว หนึ่งปัจจัยสำคัญต่อความหนักแน่นแต่ละมุนในจิตใจ
นั้นก็มาจากเวลา และความรักความอบอุ่นที่ครอบครัวเฝ้ามอบให้ตั้งแต่อ้อนแต่ออก
ที่คอยชโลมนิสัยและพฤติกรรมของเด็กให้อ่อนโยนนั่นเอง
.
.
.
ตอนเพิ่งมาเรียนจิตวิทยาที่นี่ อาจารย์ให้ดูวิดีโอหนึ่ง ที่ดูไปก็ปวดใจไป
เป็นวีดิโอการทดลองของคุณแฮร์รี่ ฮาร์โลว์ นักจิตแพทย์ชาวอเมริกัน
วิดีโอที่เราแชร์ให้ดูนี้ เกิดขึ้นเมื่อ 60 กว่าปีที่แล้ว
ชื่อว่า Harlow's Monkeys หรือ 'ลิงของฮาร์โลว์'
(แน่นอนว่า สมัยนี้ ถ้าใครสักคนจะทำการทดลองโดยเอาสัตว์มาทรมานอย่างนี้ ต้องโดนแบน และโดนตำรวจจับไปแล้วแน่ๆ )
เขาจับลูกลิงน้อยที่ยังไม่หย่านมจากแม่
มาขังเดี่ยวเอาไว้ในกล่อง
อีกตู้หนึ่ง เขาก็เตรียม ‘แม่ปลอม’ ที่ทำจากเส้นลวดไว้ให้สองตัว
ตัวแรกเป็นลวดแข็งๆ เลย แต่มีนมอยู่ในขวดให้ลิงดูด
อีกตัวคือไม่มีนมหรืออาหารใดๆ แต่มีผ้านุ่มๆ พันรอบเส้นลวดนั้น
เขาปล่อยลิงออกมาที่ตู้นี้ เพื่ออยากรู้ว่าลิงจะวิ่งไปหา ‘แม่ปลอม’ ตัวไหน
ปรากฏว่า ลิงเลือกวิ่งไปดูดนมที่แม่ตัวแรกก่อนอย่างรวดเร็ว
หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปกอดแม่ปลอมตัวที่สองที่ทำจากผ้านุ่มๆ อยู่ถึง 18 ชั่วโมง!
หรืออีกครั้งที่คุณแฮร์รี่ทำหุ่นยนต์น่ากลัวมาหลอกเจ้าลูกลิง
ครั้งนี้ ลูกลิงไม่ลังเล วิ่งไปกอดแม่ปลอมนุ่มนิ่มตัวที่สองทันที!
ความอบอุ่นนั้น ชโลมจิตใจสิ่งมีชีวิตใดๆ ได้ยาวนานกว่าอาหาร
.
.
.
ต่อมา เขาก็เลือกทำการทดลองกับลูกลิงกำพร้าที่ไม่เคยได้เจอหน้าแม่มาก่อน
และโดนแยกเลี้ยงเดี่ยวแบบไม่เจอใครตั้งแต่แรกเกิด
เมื่อใช้หุ่นยนต์หลอกลูกลิงตัวนี้นั้น
ไม่ว่าลิงจะกลัวจนขนหัวลุกขนาดไหน
ลิงก็ไม่วิ่งไปกอดแม่ปลอมนุ่มนิ่มตัวที่สองเลยแม้แต่นิด แต่กลับพะว้าพะวงอยู่ในโลกของตัวเองตัวเดียว จิตแพทย์แฮร์รี่ได้ตั้งข้อสรุปว่า การไม่ได้รับความอบอุ่นจากคนดูแลมาตั้งแต่เกิด สามารถทำลายสภาวะอารมณ์เด็กคนหนึ่งได้ตลอดชีวิตเลย (ในที่นี่คือ ไม่จำเป็นต้องเป็น ‘แม่’ นะ บางคนที่โตมากับพ่อ, กับคุณยาย, กับพี่เลี้ยง, หรือแม้กระทั่งกับคนดูแลในสถานรับเลี้ยงเด็ก ถ้าเด็กคนนั้นได้รับความอบอุ่นไม่ว่าจากใครก็ตามตั้งแต่เด็ก มันก็จะเป็นรากฐานให้จิตใจของเขาอบอุ่นและแข็งแรง)
.
.
.
ตอนเราเพิ่งย้ายมาเรียนปริญญาโทที่นี่เป็นครั้งแรก
ถึงเราจะไม่ใช่ลูกลิง แต่ลูกมะเฟืองคนนี้ ก็เพิ่งรู้จักกับความเหงาสุดขั้วหัวใจเป็นครั้งแรก
จากตอนอยู่ไทย เราไม่ได้เป็นคนติดตุ๊กตา
แต่มาอยู่อเมริกา เราสังเกตตัวเองว่า เราจะนอนแทบไม่หลับเลย ถ้าไม่ได้กอดตุ๊กตาปลาวาฬยักษ์นุ่มนิ่มที่เพื่อนสนิทเราซื้อให้เป็นของขวัญก่อนมาเรียนต่อที่นี่
มาอยู่อเมริกา ถึงคนรอบตัวเราจะเป็นคนดี น่ารัก
แต่ความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนได้กระโดดกอดคนในครอบครัว หรือเพื่อนสนิทเราที่เมืองไทยเลย
คิดๆ ไปแล้ว
ก็คงมีแต่ตุ๊กตานี่แหละ ที่เป็นตัวแทนความอบอุ่น ให้เราพอชื่นใจได้ทุกเวลาที่อยู่ในบ้านหงอยๆ คนเดียว
จนกว่าจะได้กลับไทยอีก…
อ่านบทความใหม่จากเพจ Beautiful Madness by Mafuang ได้ทุกวันอังคารบน LINE TODAY
