หมอปิง แพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางศัลยกรรมตกแต่ง โรงพยาบาลพญาไทศรีราชา กัดฟันข่มความเจ็บช่วยคนไข้นิ้วขาด 3 นิ้ว เย็บต่อนิ้วนาน 5 ชั่วโมงจนสำเร็จ
เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Ping Aranyapala หรือ นพ.ดุลยณัฐ อรัณยะปาล หรือ หมอปิง แพทย์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางศัลยกรรมตกแต่ง โรงพยาบาลพญาไทศรีราชา ได้โพสต์ข้อความแชร์ประสบการณ์ขณะทำการผ่าตัดต่อนิ้วให้คนไข้
หมอปิงระบุว่า วันเกิดเหตุตนก็เพิ่งจะได้รับบาดเจ็บบริเวณนิ้วขณะทำครัว แต่ในวันนั้นมีผู้ป่วยนิ้วขาดสามนิ้ว ซึ่งผู้ป่วยเองได้ไปโรงพยาบาลใกล้เคียงมาก่อนแล้ว แต่ไม่มีหมอที่รับต่อนิ้ว ขณะที่เจ้าหน้าที่ประจำห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลโทรแจ้งเรื่อง ตนกำลังรับประทานอาหารอยู่ ได้มองไปที่มือซ้ายที่เป็นแผลมีดบาดที่นิ้วโป้ง และกำลังใช้มันจับส้อมอยู่ แม้จะรู้สึกปวดที่นิ้ว แต่พอนึกไปถึงคนไข้ที่อยู่ที่ห้องฉุกเฉิน ตนคิดว่าเขาคงจะใจเสียและเจ็บกว่าตนหลายเท่านัก
จึงไม่ลังเลที่จะไปรักษา ซึ่งอาการของคนไข้ค่อนข้างหนัก นิ้วมือโดนบดและกดทับ ทำให้การผ่าตัดจะต้องยากขึ้นไปอีกขั้น อย่างไรก็ตามการผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดีใช้เวลาราว 5 ชั่วโมง ตลอดระยะเวลา 5 ชั่วโมงที่ทำการต่อนิ้ว ตนเจ็บนิ้วตัวเองเป็นระยะๆ แต่ด้วยทุกๆ เหตุผลที่ตนอยากให้การผ่าตัดสำเร็จ จึงเลิกสนใจความเจ็บนั้น
ทั้งนี้ นายแพทย์คนดังกล่าวยังได้ฝากข้อความทิ้งท้ายไว้ด้วยว่า อย่าเพิ่งหมดศรัทธาในหมอไทย
ข้อความทั้งหมดระบุไว้ดังนี้ …
เมื่อวานผมโดนมีดบาดขณะทำครัวครับ จำไม่ได้เหมือนกันว่าเคยโดนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ แต่มันเจ็บได้ใจจริงๆ ผมตกใจที่เลือดออกเยอะเลยผมรีบโทรบอกนุชซึงเป็นภรรยา ให้พาไปเย็บแผลที่ห้องฉุกเฉิน แต่จุดพี้คไม่ใช่ตรงนี้ครับ ขณะกำลังเดินเข้าบ้านมารับประทานข้าวที่เตรียมไว้ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น….เป็นสายจากห้องฉุกเฉิน ผมเองก็นึกว่าผมอาจจะลืมของอะไรไว้รึเปล่า หรือจะลืมจ่ายตังค์
“อาจารย์คะ …. มีผู้ป่วยนิ้วขาดสามนิ้วมาค่ะ อาจารย์มาดูได้ไหมคะ?”
ก่อนที่ผมจะให้คำตอบ… “คนไข้ไปรพ.ใกล้เคียงมาก่อนแล้วค่ะ แต่ไม่มีหมอที่รับต่อนิ้วค่ะ”
อืม… ผมมองมือซ้ายของผมที่เป็นแผลมีดบาดที่นิ้วโป้งและผมกำลังใช้มันจับส้อมอยู่ แม้ผมจะรู้สึกปวดที่นิ้ว แต่พอนึกไปถึงคนไข้ที่อยู่ที่ห้องฉุกเฉินเค้าคงจะใจเสียและเจ็บกว่าผมหลายเท่านัก ผมไม่ลังเลที่จะตอบกลับไปว่า…
“ขอสิบห้านาทีครับ เดี๋ยวผมไป……”
“จะไหวหรือพี่ปิง พี่จะผ่าได้ยังไง พี่ไม่เจ็บหรือ?แล้วจะล้างมือเข้าเคสยังไง?” นุชถามด้วยความเป็นห่วง
“ไหวสิ พี่จะทากาวกันน้ำก่อน แล้วเดี๋ยวทานยาแก้ปวดเอา พี่อยากไปช่วยเขา”
นุชยิ้มให้ผมก่อนจะบอกว่า“ตามใจพี่ค่ะ…งั้นให้น้องขับรถไปส่งนะ”
การบาดเจ็บของคนไข้เป็นแบบนิ้วมือโดนบดและกดทับทำให้การผ่าตัดจะต้องยากขึ้นไปอีกขั้น
“ไหวไหมปิง” ….อาจารย์สุเมธคุณหมอดมยาคนเก่งถามผมด้วยความห่วงใย ผมพยักหน้าแล้วตอบไปอย่างมั่นใจ “สบายครับแผลแค่นี้เอง”*
ตลอดระยะเวลาห้าชั่วโมงที่ทำการต่อนิ้ว ผมเจ็บนิ้วตัวเองเป็นระยะๆ แต่ด้วยทุกๆเหตุผลที่ผมอยากให้การผ่าตัดสำเร็จผมเลยเลิกสนใจความเจ็บนั้น…และแล้ว….03.15 น.การเย็บปมเส้นสุดท้ายของเส้นเลือดเส้นที่5ที่ผมต่อไปก็เสร็จสิ้นลง นิ้วกลับมาเป็นสีชมพูสวยงาม พร้อมกับรอยยิ้มของผมที่ซ่อนอยู่ใต้ mask ขอบคุณทุกๆ สิ่งที่เกี่ยวข้องที่ทำให้เราได้สามารถเก็บนิ้วของคนไข้เอาไว้ได้
#อย่าเพิ่งหมดศรัทธาในหมอไทย
#นิ้วขาด
#หมอปิง
#plasticSurgeon*
ข้อมูลและภาพจาก Ping Aranyapala
