20 เม.ย.62 - สุชาติ สวัสดิ์ศรี นักเขียนเจ้าของนามปากกา สิงห์สนามหลวง และเป็น ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ โพสต์ข้อความลงบนเฟซบุ๊ก โดยมีเนื้อหาดังนี้
20 เมษายน "วันคึกฤทธิ์ ปราโมช"
ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช เกิดเมื่อวันที่ 20 เมษายน พ.ศ.2454 ลาลับจากไปเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ.2538 ถ้าผู้สร้าง "แม่พลอย" จากนวนิยายเรื่อง "สี่แผ่นดิน" และ "มอม" จากเรื่องสั้นยอดเยี่ยมในชื่อเดียวกัน ยังมีชีวิตอยู่มาจนถึงปีนี้ ท่านจะมีอายุ 107 ปี
ผมเคยเรียนวิชาปรัชญาที่เป็นวิชาเลือกในแผนกวิชาประวัติศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อปี พ.ศ.2506 และต่อมาเคยร่วมทำบทสัมภาษณ์ลงในนิตยสาร "ถนนหนังสือ" และ "บานไม่รู้โรย" เมื่อประมาณช่วงปี พ.ศ.2528
เมื่อจบการสัมภาษณ์ ผมถามท่านว่า "จำผมได้ไหมครับ" คืออยากจะทราบว่าจำได้หรือเปล่าที่ผมเคยเรียนวิชาปรัชญากับท่านสมัยเป็นนักศึกษาที่คณะศิลปศาสตร์ ธรรมศาสตร์ แต่ท่านกลับตอบเป็นอีกเรื่องหนึ่งว่า "จำได้ ฝากความคิดถึงให้คุณสุลักษณ์ด้วย" เรื่องนี้เข้าใจว่าผมยังไม่เคยเล่าให้ "ส.ศิวรักษ์" ทราบ
ว่าไปผมก็เหมือนอยู่ 2 ฝั่งข้าง แต่ต่อมาเมื่อ "ส.ศิวรักษ์" ชัดเจนเรื่อง อ.ปรีดี พนมยงค์ มากขึ้น ผมก็ชัดเจนที่จะเลือกอยู่ข้าง "ส.ศิวรักษ์" ในกรณี อ.ปรีดี พนมยงค์ และไม่ไปทาง ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ที่เคยเป็นเลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์คนแรก เมื่อปี พ.ศ.2489 ในกรณีเรื่องสวรรคตของ รัชกาลที่ 8 คือไม่เอากับพวกที่ใช้วิธีสกปรกให้คนไปตะโกนในโรงหนังว่า "ปรีดีฆ่าในหลวง" แต่กระนั้น ในฐานะที่มีเพื่อนฝูงหลายคน ในรุ่นราวคราวเดียวกัน อยู่ในพรรคประชาธิปัตย์ อีกทั้งก็คุ้นเคยชอบพอกับคุณชวน หลีกภัย มาตั้งแต่ครั้งสมัยเป็นเด็กวัดมาด้วยกันในช่วงสมัยเรียนธรรมศาสตร์ (ชวน - วัดศิริอำมาตย์ ผม - วัดมหาธาตุ ) ดังนั้นผมจึงเอนเอียงที่จะลงคะแนนเสียงให้พรรคประชาธิปัตย์มาตลอดในทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง
แต่ในปัจจุบัน หลังจากปี พ.ศ.2553 เป็นต้นมา ผมเลิกฝักใฝ่พรรคนี้แล้ว เหตุผลก็คือ เพราะตัดสินใจสั่งให้ทหารออกมายิงประชาชนกลางถนน รวมทั้งชัดเจนในหลายครั้งเรื่อง "ล้มเลือกตั้ง" และ "ขัดขวางการเลือกตั้ง" และเหมือนรู้เห็นเป็นใจ สมรู้ร่วมคิด ให้กับกลุ่มขบวน กปปส.และพันธมิตรฯ "เป่านกหวีด" เรียกทหาร คสช.ให้อ้างเหตุออกมาทำรัฐประหาร เมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ.2557
แม้วันนี้จะเป็น "วันคึกฤทธิ์ ปราโมช." และในอดีต ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช คือเลขาธิการคนแรกของพรรคประชาธิปัตย์ เมื่อ พ.ศ.2489 แต่ผมก็พอแล้ว -- พอแล้วจริงๆกับพรรคประชาธิปัตย์ !
ยิ่งถ้ายังไม่ชัดเจนใน "วิถี" และ "วิธี" แห่งประชาธิปไตย เห็นขี้ดีกว่าไส้ ประจบประแจงเผด็จการทหาร คสช. และไม่มีความหวังในการสืบทอดให้กับคนรุ่นใหม่ๆในพรรคประชาธิปัตย์ ก็อย่าหวังเลยว่าพรรคนี้จะกลับมาเป็นตัวเลือกในทางการเมืองได้เหมือนเดิม
ผมนี่กระมังครับที่เขาเรียกว่า "สลิ่ม" ก่อนที่จะมีคำว่า "สลิ่ม" เกิดขึ้นในระดับต่างๆ และคงจะเป็น "สลิ่ม" แบบไม่แท้ที่ต่อมาค่อยๆกลายเป็น "ควายแดง" และ "ควายส้ม" อ่านต้นฉบับ
