คุณตื่นขึ้นมาและพบว่ามีขนมเกลื่อนไปทั่วโต๊ะในห้องครัว แถมคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คของคุณก็ไปอยู่ในตะกร้าซักผ้าได้อย่างไรก็ไม่รู้ อาจมีกลุ่มเด็กมหา’ลัยเข้ามายึดบ้านในตอนกลางคืนหรือมีคนเดินละเมอภายในบ้านกันแน่นะ?
การเดินละเมอ
การเดินละเมอเป็นพฤติกรรมผิดปกติที่เกิดขึ้นระหว่างนอนหลับ ผู้ใหญ่ชาวอเมริกันร้อยละ 30 เคยเดินละเมออย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิตและอีกร้อยละ 4 เคยเดินละเมออย่างน้อยหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้นในรอบปีที่ผ่านมา นอกเหนือจากการนอนหลับและเดินก็ยังมีสัญญาณอื่นๆที่บ่งบอกถึงอาการเดินละเมอ เช่น การลืมตาทั้งที่ยังไม่ตื่น และการพูดไม่รู้เรื่องหรือละเมอพูด เป็นต้น ขณะที่บางคนละเมอและทำในสิ่งที่ปกติ เช่น เดินเล่นไปตามห้องต่างๆภายในบ้าน แต่บางคนก็ถึงขั้นสวมวิญญาณจูเลีย ไชลด์ทำอาหารในห้องครัวหรือแม้แต่ขับรถวนไปรอบๆตึกเลยทีเดียว
คนส่วนใหญ่จะเดินละเมอน้อยกว่า 10 นาที และไม่ว่าพวกเขาจะบ่นงึมงัมอะไรพอตื่นนอนขึ้นมาพวกเขาก็แทบจะจำอะไรไม่ได้เลย นอกจากนี้ผู้ที่เดินละเมอส่วนใหญ่มักจะเป็นเด็กแต่ก็มีผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อยที่เดินละเมอเล่นรอบบ้านตอนดึกๆ การศึกษาล่าสุดพบว่าชาวอเมริกันในปัจจุบันมีแนวโน้มที่จะเดินละเมอมากกว่าในช่วงยุค 1970 เนื่องจากปัจจุบันชาวอเมริกันใช้ยารักษาโรคซึมเศร้ามากกว่าเมื่อ 30 ปีก่อนและยาบางตัวก็ทำให้เกิดผลข้างเคียง และยังเป็นที่สังเกตอีกด้วยว่าผู้ป่วยโรคซึมเศร้ามีแนวโน้มที่จะเดินละเมอตั้งแต่ต้นด้วย
สาเหตุของการเดินละเมออื่นๆได้แก่ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ความเครียด และการเปลี่ยนเวลานอน รวมถึงการทำงานผิดปกติของระบบ GABA ซึ่งอาจนำไปสู่การเดินละเมอ หากคุณเห็นคนเดินละเมออย่าปลุกพวกเขาเด็ดขาดแต่ควรพาเขาไปนอนบนเตียงแทน จากสถิติพบว่ามีเพียงร้อยละ 2 เท่านั้นที่เกิดเหตุรุนแรงเมื่อคนเดินละเมอถูกปลุกให้ตื่น
วิธีแก้ปัญหา
ขึ้นอยู่กับว่าปัญหานั้นรุนแรงเพียงใด เนื่องจากมีกลยุทธ์การต่อสู้กับอาการเดินละเมอหลากหลายวิธี หากเป็นโรคนอนหลับและมีภาวะหยุดหายใจคุณจำเป็นต้องรักษาปัญหาเหล่านั้นก่อน หรือควรฟื้นฟูสุขภาพจิตใจซึ่งจะช่วยพวกเขาในการแก้ปัญหาความเครียดที่อาจส่งผลต่อการนอนหลับได้ หากอาการเดินละเมออยู่ในขั้นรุนแรงคุณควรรีบไปพบแพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญด้านการนอนหลับเพื่อขอคำแนะนำโดยเร็ว
