เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม 2563 ที่วัดปากคลองมะขามเฒ่า ต.มะขามเฒ่า อ.วัดสิงห์ จ.ชัยนาท มีตัวแทนของผู้ค้าในตลาดที่ทางวัดจัดพื้นที่ให้เช่า 60 ล็อก รวมตัวเรียกร้องให้ทางวัดเปิดพื้นที่ให้เข้าขายของตามปกติ เนื่องจากทางวัดโดยพระราชสุทธิโสภณ เจ้าอาวาส ได้มีหนังสือคำสั่งยุบทิ้งตลาดดังกล่าว โดยให้ผู้ประกอบการทุกร้านเก็บข้าวของออกจากพื้นที่ภายใน 15 วัน เพื่อนำพื้นที่ดังกล่าวไปปรับเปลี่ยนเป็นศาสนสถาน โดยผู้ประกอบการบอกว่าที่แห่งนี้อยู่มานาน ทำมาหากินเลี้ยงครอบครัวมา อยู่ๆทางวัดจะมายุบทิ้งก็ทำให้ไม่มีที่ทำมาหากิน จึงต้องการให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาช่วยเจราจา
โดยทางด้านทนายความ และมัคนายก ได้ชี้แจงว่า ประเด็นที่เกิดขึ้นนั้นแท้จริงแล้วเริ่มต้นจากที่ ทางวัดขอชะลอการเปิดตลอดออกไป 30 วันหลังมีมาตรการผ่อนปรนเฟส 5 ตามมาตรการควบคุม และป้องกันการแพร่ระบาดของเชื้อโรคโควิด-19 ของรัฐบาล แต่มีแม่ค้าบางรายที่นำประเด็นนี้ไปโพสต์บนโลกออนไลน์ โดยใช้ข้อความกระทบกระเทียบทางวัด ซึ่งหลวงพ่อเจ้าอาวาส ในฐานะพระผู้ปกครองวัด รู้สึกไม่สบายใจเพราะพื้นที่ดังกล่าวเป็นสิทธิขาดของวัด
แต่แม่ค้ากลับแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดไม่ฟังเหตุผล จะเอากฎหมู่มาบังคับทางวัดให้ทำตามใจตน จึงเปลี่ยนคำสั่งจากชะลอการเปิดตลาดออก 30 วัน เป็นยกเลิกตลาด และให้ขนของออกภายใน 15 วัน เพื่อตัดปัญหาและคืนพื้นที่ให้กับวัดซึ่งมีสิทธิโดยชอบธรรม เพราะที่ผ่านมาทางวัดเก็บค่าเช่าเพียงวัน 15-20 บาทต่อล็อก แต่ก็ยังเกิดปัญหามากมาย พระราชสุทธิโสภณจึงคงยืนยันคำสั่งเดิมคือยุบตลาด และต้องขนของออกภายใน 15 วันเท่านั้น สร้างความผิดหวังให้พ่อค้าแม่ค้า
โดยทางด้านตัวแทนของอำเภอวัดสิงห์ และสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จ.ชัยนาท ก็บอกว่า ไม่สามารถเข้าไปแทรกแซงคำสั่งของเจ้าอาวาสได้ เพราะสิทธิขาดเป็นของท่านโดยตำแหน่ง
