“เราชอบด้วย แต่ถ้ามีคนมาเช่าเราก็ปล่อย ถ้าไม่มีคนเช่าเราก็แขวน”
“กวาดครับ ไม้กวาด”เสียงหนาทุ้มของชายวัยกลางคนลอยดังมาแต่ไกล จากในซอยย่านปากคลองตลาดเมื่อเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็พบกับไม้กวาดและอุปกรณ์ทำความสะอาดห้อยอยู่ข้างตัวพะรุงพะรังแต่ที่สะดุดตากลับไม่ใช่อุปกรณ์ทำความสะอาดเหล่านั้นกลับเป็นพระเครื่องจำนวนมากที่ลุงแขวนไว้ที่คอ.“เราชอบด้วย แต่ถ้ามีคนมาเช่าเราก็ปล่อย ถ้าไม่มีคนเช่าเราก็แขวน”ลุงสมาน พ่อค้าขายไม้กวาด ย่านปากคลองตลาดเล่าให้ฟังถึงเหตุผลที่เขาต้องแขวนพระเครื่องหลายสิบองค์ที่มีน้ำหนักจำนวนไม่น้อยไว้ที่คอ.เมื่อถามต่อว่า ลุงเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงไหมลุงกลับตอบเพียงว่า “โอ๊ย มีเยอะ อย่าให้เล่าเลย รถจะชนมันก็ไม่ชน”.คุยกันได้ไม่นานลุงสมานก็ขอตัวก่อนที่เขาจะรีบเดินเพื่อไปขายไม้กวาดในตลาดต่อพร้อมกับเสียงที่คอยตะโกนเรียกลูกค้า เพื่อให้หันมามองทั้งไม้กวาดที่เขาขาย
และพระเครื่องที่เขาแขวนไว้กับคอ