เผลอแป๊บเดียว เราเข้าสู่กลางปีกันแล้วนะคะ เป็นปีที่ค่อนข้างเหน็ดเหนื่อยไม่ใช่น้อย สารพัดเรื่องตั้งแต่ต้นปี จนตอนนี้ เรากำลังเรียกคืนชีวิตเกือบปกติมาจากโควิด 19 ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ ไม่มีวงการไหน ไม่ได้รับผลกระทบ ได้แต่หาวิธีคิดให้ชีวิตรอดกันไป ชีวิตของแต่ละคน ล้วนมีมุมน่าอิจฉา และน่าสงสารแตกต่างกันไป ในขณะที่เราบ่นว่างานเหนื่อยจัง มีคนชีวิตพังเพราะตกงานกระทันหัน หรือแม้แต่ในวันที่เราถามตัวเองว่า เย็นนี้จะกินอะไรดี มีอีกหลายคนที่ถามตัวเองว่า เย็นนี้จะมีอะไรกิน หลายสิ่งที่คิดว่าแย่แล้ว ยังมีอีกมากมายที่แย่กว่า สู้กันไป ทีละวัน พอเริ่มมีพลังก็แบ่งปันให้คนอื่น นี่คือสิ่งที่บอกตัวเองเสมอ เราถึงได้เจอกันตรงนี้ทุกอาทิตย์ไงคะ อย่างน้อยตัวหนังสือไม่กี่บรรทัด ถ้าพอจะเป็นพลังให้ใคร ยินดีจากหัวใจเลยค่ะ
“ พี่อ้อยคะ เราอยู่กินกันมา 14 ปี มีลูกด้วยกัน 2 คน เมื่อก่อนหนูเป็นคนไม่ค่อยขัดใจเขา แต่หลังๆหนูเริ่มขัดใจเขา เลยทะเลาะกัน คือเขาชอบออกไปทำกิจกรรมกลางแจ้งวันหยุด แต่หนูคิดว่าวันหยุดของเขาควรอยู่บ้านกับลูกกับเมียสิ แล้วส่วนตัวหนูก็ไม่ชอบไปที่ร้อนๆด้วย เหมือนเราเข้าไปไม่ถึงโลกของเขาเลย พี่อ้อยแนะนำหน่อย หนูควรแก้ปัญหายังไงดี”
ในวันที่ภรรยาจากหลายๆ บ้านเจอปัญหาสามีนอกใจ สามีน้องไม่ได้มีใคร แค่อยากมีเวลาส่วนตัวในบางวัน ลองมองหามุมน่าอิจฉาของตัวเองให้เจอก่อน จะได้แก้ปัญหาแบบที่ไม่มองว่า เขาคือตัวปัญหาเสมอไป ในที่สุดแล้ว ไม่มีใครได้ดั่งใจเราไปซะทุกอย่าง และเราคงไม่ใช่ศูนย์กลางจักรวาลที่จะเอาแต่ใจขนาดนั้น ความสุขของเขาไม่ใช่มีแค่เราและลูกอย่างเดียว เราอยากให้เขาอยู่บ้านกับลูกเมีย ก็ต้องถามตัวเองเหมือนกันว่า เอ๊ะ … เราทำตัวได้น่าอยู่ด้วยหรือเปล่า เรื่องแบบนี้ น่าจะเป็นเรื่องการ “อยากทำ” มากกว่า “ควรทำ” ถ้าเขาจะอยู่ ขอให้อยู่ด้วยอย่างมีความสุข ไม่ใช่นั่งทุกข์เพราะถูกบังคับให้ต้องอยู่บ้าน ไม่มีใครอยากโดนบังคับฝืนใจ แม้แต่เรา ถ้าเขาอยากให้เราไปทำกิจกรรมนอกบ้านบ้าง น้องก็บอกเองว่า ไม่เห็นอยากไปเลย มันร้อน อ้าว!! แล้วจะมาบ่นว่า เหมือนเราเข้าไปไม่ถึงโลกของเขา ….ก็เราไม่อยากเข้าไปเองนี่นา ไม่ปรับใจ ก็ต้อง ปรับตัวค่ะ จะร้อนซักแค่ไหน บางวันไปกับเขาบ้างก็ได้ อย่างน้อย ตอนที่เขาไปคนเดียว เราจะได้ไม่ต้องนั่งเดาว่าเขาไปทำอะไรเพราะนึกภาพไม่ออก วันไหนอุณหภูมิโลกร้อนเกินไป ก็ขออยู่ในที่ของเรา ปล่อยเขาไปสุขกับโลกของเขา แล้วค่อยกลับมาทานข้าวด้วยกัน อย่าคิดว่าความรักของเราจะเปลี่ยนใครเพื่อให้ได้ดั่งใจเราเสมอ
อีกอย่างที่ไม่ควรมองข้ามไป เราใช้ชีวิตคู่กันมา 14 ปี เวลาที่มากขึ้นทุกปี ความเบื่อก็มีมากขึ้นทุกทีเช่นกัน ความสัมพันธ์ยิ่งยาวนานอาจจะยิ่งเปราะบาง อย่ามีเงื่อนไขหรือกติกาอะไรเพิ่มขึ้นตามจำนวนปี ความอดทนของคนน้อยลงทุกทีๆ ต่างอยากมีความสุขในสิ่งที่ตัวเองเลือกบ้าง อีกอย่าง แต่ก่อนเราเป็นภรรยาที่อะไรก็ได้ พอวันนี้จะอะไรก็ไม่ได้ขึ้นมา เขาเลยไม่ชิน อย่าลืมว่า 14 ปีแล้ว ถ้าเริ่มจีบกันใหม่ๆ จะใส่เงื่อนไขยากแค่ไหน เขาคงพยายามทำตามให้ได้ทุกอย่าง นี่เดินทางมาไกล จนบางที “ความเข้าใจ” อาจต้องนำ “ความรัก” ด้วยซ้ำ
ดีใจกับน้องที่มีรักดีๆอยู่ในมือ ขอให้ถือไว้ดีๆ รักกันในสิ่งที่เป็น อย่าถึงขั้นบังคับให้เขาเป็นอย่างที่เราอยากเห็น รักกัน คิดต่างกันได้นะคะ แค่ขอให้เรายังรักมากพอที่จะมองว่าความต่างเป็นเรื่องปกติ และไม่มีใครผิดหากคิดต่าง แค่สื่อสารกันดีๆ ฉันคิดแบบนี้เธอคิดแบบไหน ไม่ต้องอยู่ในมุมเดียวกันเสมอไป โลกกว้างใหญ่พอจะอยู่กันคนละมุม แต่ยังมีความสุขในโลกใบเดียวกันเท่านั้นเอง
