“วิธีรักตัวเองมากกว่าเดิม”
ทำไมเพื่อนอายุเท่ากันถึงเงินเดือนเยอะกว่าเรากันนะ? ทำไมน้องคนนั้นถึงได้มีเวลาไปเที่ยวที่สวย ๆ มีรูปดี ๆ ตลอดเลยล่ะ? ทำไมพี่คนนั้นถึงสวยวัยสวยคืนไม่เหมือนเราเลย? เราเชื่อว่าสาว ๆ หลายคนเคยเอาตัวเองไปเทียบกับคนอื่น แต่ยิ่งเทียบก็ดูเหมือนจะยิ่งทุกข์ขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าที่เป็นอยู่มันท้อนัก ลองหันกลับมาใช้“วิธีรักตัวเองมากกว่าเดิม” ดูไหม? ความมั่นใจในความเป็นตัวเองจะได้ยิ่งแกร่งขึ้น
เราต่างงดงามในแบบตัวเอง
นี่มันศตวรรษไหนแล้วคะ? ที่เราจะมัวแต่คิดว่าทำไมไม่ขาวแบบคนนั้น ทำไมไม่นมใหญ่แบบคนนี้ หยุดการเปรียบเทียบตัวเองกับใคร เพราะแม้แต่อุตสาหกรรมความงามของโลกทั้งใบก็เห็นชัดว่าความสวยของผู้หญิงมีหลายแบบ จะใสแบบสายเกา จะเข้มคมแบบสายฝ. หรือจะมีเอกลักษณ์แบบสาวไทย ไม่ว่าแบบไหนก็เป็นความงามทั้งนั้น และต่อให้ไม่มีใครมาบอก เราก็ไม่ควรเปรียบเทียบตัวเองกับใคร ให้จำไว้เสมอว่าความสวยมีหลายแบบ และเราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นความนั้นโดยไม่ต้องไปแข่งกับใครให้ทุกข์
ต้นทุนไม่เท่ากัน หยุดเทียบกันเดี๋ยวนี้
“ทำไมคนนั้นอายุน้อยกว่าเราเงินเดือนห้าหมื่น แถมไปเที่ยวต่างประเทศทุกเดือน แฟนก็หล่อสุด ๆ ไปเลยนะ” ยิ่งเรามองไปที่ภาพของคนอื่นมากเท่าไหร่ เราก็ยิ่งมีแนวโน้มจะน้อยใจในความเป็นตัวเองมากเท่านั้น แต่เบื้องหลังภาพที่เราเห็นก็มีต้นทุนและจุดเริ่มต้นมากมายที่เราไม่เห็น ใครคนนั้นอาจทำงานหนักกว่าหลายสิบเท่าถึงจะมีวันนี้ ใครคนนั้นอาจจะไม่ค่อยได้หลับได้นอนเพื่อเก็บวันลาพักมาใช้ หรือแม้แต่ต้นทุนครอบครัว ต้นทุนฐานะ ต้นทุนการศึกษาที่ไม่เหมือนกันไปหมด การจะเอาตัวเองไปเทียบในจุดเริ่มต้นและต้นทุนที่ไม่ได้เท่ากันตั้งแต่แรกจึงไม่แฟร์กับความรู้สึกตัวเราเองแม้แต่น้อย
เป้าหมายต้องชัดอย่าไขว้เขว
เห็นเพื่อนแต่งงานก็อยากแต่งบ้าง เห็นเพื่อนไปเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็อยากเป็นบ้าง เห็นคนรู้จักไปเที่ยวประเทศนั้นก็อยากไปบ้าง จริง ๆ ความอยากไม่ใช่เรื่องผิด แต่หลายครั้งเราต้องถามตัวเองจริง ๆ สักทีว่าเป้าหมายเราคืออะไร? ใช่ เป้าหมายเดียวกับคนที่เรามองเห็นมั้ย ถ้าเราก็ไม่ได้อยากแต่งงานขนาดนั้น แต่แค่เห็นชุดสวย ๆ เห็นงานหรู ๆ แล้วอยากมี เรามีสิทธิอยากชั่วคราว แต่เป้าหมายที่เรามีกับตัวเองต้องชัดเข้าไว้เพื่อให้สามารถดึงตัวเองกลับมาบนหนทางของเรา ไม่ใช่หนทางที่คนอื่นชักนำเราไป
หาคุณค่าในตัวเองให้เจอ
หลายครั้งที่เรารู้สึกเก่งไม่เท่าคนอื่น ดีไม่เท่าคนอื่น สวยไม่เท่าคนอื่น รวยไม่เท่าคนอื่น เพราะรู้สึกว่าความเก่ง ความสวย ความรวย ความดีเป็นคุณค่าที่เราอยากไปให้ถึง แต่จริง ๆ แล้วมนุษย์ทุกคนมีคุณค่าในตัวเองรูปแบบอื่น ๆ อีกมากมายที่อาจไม่ต้องเหมือนคุณค่าที่สังคมกำหนด เราต้องค่อย ๆ หาคุณค่านั้นให้เจอ คุณค่าที่ไม่ว่าใครจะเก่ง สวย รวย ดีแค่ไหนแต่เราก็รู้ดีว่าเรามีคุณค่าที่ไม่อาจมีใครมาพรากไปได้ โดยไม่จำเป็นต้องเป็นคุณค่ายิ่งใหญ๋ แค่เรารู้สึกชอบ มีความสุข และพอใจกับมัน เช่น หมาที่บ้านรักเราที่สุด เราอ่านหนังสือได้ไวที่สุด คุณค่าเล็ก ๆ น้อยที่สังคมนี้อาจไม่ได้มองว่ามันสำคัญ แต่เราเห็นและรักคุณค่านี้ของตัวเอง
อยากเป็นอะไรก็ได้ตราบเท่าที่เราอยากเป็นด้วยตัวเอง
การอยากเป็น อยากมี อยากได้ มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ แต่การอยากเป็น อยากมี อยากได้ เพราะเห็นคนอื่นแล้วอยากทำตามมันจะเป็นความเหนื่อยไม่สิ้นสุดจนเราไม่อาจรักตัวเองได้มันคือความทุกข์และความเหนื่อย ดังนั้นไม่ว่าเราจะอยากทำอะไรลองถามตัวเองดี ๆ ว่านี่คือสิ่งที่เราต้องการจริง ๆ ไหม? เราทำเพราะเรามีสิ่งนี้แล้วจะมีความสุขหรือเราแค่อยากมีเหมือนคนอื่นกันแน่? ลองปรับวิธีคิด ถามความต้องการตัวเองอย่างจริงจังจะช่วยให้เราเข้าใจความต้องการและความรักที่มีให้ตัวเองได้ดีขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
“วิธีรักตัวเองมากกว่าเดิม”ง่าย ๆ แค่ลองปรับวิธีคิด เปลี่ยนวิธีตั้งคำถามและมองคนอื่น แต่ที่แน่ ๆ ต้องเลิกเทียบตัวเองกับใคร ๆ เพราะเรารักตัวเองเพราะเห็นคุณค่าในตัวเอง ไม่ใช่เพราะเอาคุณค่าของคนอื่นมาตัดสินความเป็นเรา
