ยามว่างสิงห์นักปั่นแห่งท่าน้ำนนท์

กินง่าย อยู่ง่าย ใช้ชีวิตบนรถสามล้อที่เปรียบเสมือนบ้าน 

คือวิถีนักปั่นสามล้อในย่านท่าน้ำนนท์ที่ผมสังเกตเห็น ก่อนจะนั่งลงบนฟุตบาตใกล้ที่รวมตัวของสามล้อถีบ

คุณลุงคนหนึ่งเรียกผมให้ขึ้นนั่งบนรถ แต่ผมเลือกปฏิเสธ แล้วขอยืนคุยกับคุณลุงแทน

“เวลาว่างลุงทำอะไร”

ลุงมองหน้าผมแล้วตอบว่า “แล้วแต่วันนะ ส่วนใหญ่ก็…”

แล้วก็ชี้ไปยังเพื่อนนักปั่นหลายคนที่จอดอยู่ใกล้ๆ กัน พร้อมชวนผมมองสำรวจ และหาคำตอบด้วยตัวเอง

ผมเห็นพี่ๆ นักปั่นสามล้อนั่งเล่นรอผู้โดยสารอยู่บนรถแต่ละคนมีพฤติกรรมที่แตกต่างกันไป

ลุงคนหนึ่งกำลังนั่งมวนบุหรี่และยกขึ้นสูบอย่างสบายใจ

พี่ผู้ชายอีกคนกำลังนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือ ไม่แน่ใจว่าเขาดูหนัง ฟังเพลง เล่นเกมส์ หรือคุยแชท

ในขณะที่บางคนนั่งผ่อนคลายจิบน้ำหลังเพิ่งเข้าจอด

ผมใช้เวลาตลอดวัน พูดคุยกับเหล่าสิงห์นักปั่นแห่งท่าน้ำนนท์ ในช่วงที่พวกเขากำลังเอนกายพักขา ทำให้รู้ว่าหลายคนไม่ใช่คนเมืองนนท์ แต่เดินทางมาจากหลายถิ่นฐานทั่วไทย 

แต่ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากจังหวัดไหนคงไม่สำคัญ เพราะพวกเขามีจุดประสงค์เดียว 

คืออนุรักษ์สามล้อถีบไว้อยู่คู่กับคนไทยไปจนถึงรุ่นลูกและหลาน