การปล่อยเงินกู้ เก็บดอกเบี้ยเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันมาตลอดว่าบาปหรือไม่ บางคนบอกว่าบาป บางคนก็ไม่ว่าบาป เพราะไม่ได้เก็บดอกเบี้ยแพง ๆ แถมเป็นการช่วยเหลือเขาเสียอีก ทำให้คนที่มากู้ยืมมีเงินไปหมุนเวียนใช้จ่าย น่าจะเป็นบุญด้วยซ้ำ ตรงนี้ถือว่าเป็นเรื่องที่เข้าใจผิดไปจากความจริงค่อนข้างมาก จริง ๆ แล้วการปล่อยกู้ หยิบยืมกัน มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล แม้จะไม่ได้บัญญัติไว้โดยตรงว่าผิดศีลหรือเป็นบาปหรือไม่ แต่การจะได้บุญเพราะปล่อยกู้นั้น เป็นไปไม่ได้เลย
เก็บดอกเบี้ยนิดเดียว..บาปหรือไม่
การปล่อยเงินกู้ เก็บดอกเบี้ยก็เหมือนการทำนาบนหลังคน ซึ่งก็คือการหาผลประโยชน์ใส่ตน ด้วยการเอาเปรียบผู้อื่น แม้บางคนเถียงว่าเก็บดอกเบี้ยน้อย ๆ หรือช่วยเหลือคนที่มากู้ยืมก็ตาม แต่อย่าลืมว่า “ช่วยเหลือ” คือการช่วยโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ถ้ายังต้องการดอกเบี้ยเป็นการตอบแทน อย่างนี้ไม่เรียกว่า ช่วยเหลือ!
คนคิดดอกเบี้ยน้อยก็แค่หน้าเลือดน้อยกว่าคนคิดดอกเบี้ยเยอะ บาปเหมือนกันแต่เป็นบาปที่น้อยกว่า เพราะไปขูดรีดหรือเอาผลประโยชน์น้อยกว่านั่นเอง
ถ้ามีใจอยากจะช่วยก็ต้อง “ให้” โดยที่เราไม่เดือดร้อน ซึ่งก็อาจจะช่วยบรรเทาความเดือดร้อนของเขาไปได้บ้าง แบบนี้ถึงจะเรียกว่ามีใจอยากช่วยเหลือที่แท้จริง
ดอกแพง เอาเปรียบ ขูดรีด..บาปแน่นอน
บาปหรือไม่อยู่ที่เจตนา..ดังนั้นถ้าปล่อยเงินกู้ เก็บดอกแพง เอารัดเอาเปรียบ จนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ยิ่งเป็นบาปที่หนักขึ้น ผิดทั้งกฎหมาย ผิดทั้งศีลธรรม ถึงจะอ้างว่าคนกู้ยินยอมก็ไม่ได้ลดบาป ลดความผิดลงได้
แม้คนปล่อยเงินกู้ เก็บดอกเบี้ยเป็นอาชีพ อาจจะมองข้ามเรื่อง “บาป” หรือ “ไม่บาป” ไป หรือรู้ว่า “บาป” เพราะต้องทำเพื่อหาเลี้ยงชีพ และหวังจะล้างบาปด้วยการทำบุญเยอะ ๆ เพื่อมาหักล้างกับบาปที่เกิดขึ้น แต่บุญกับบาปเป็นสิ่งที่ต้องแยกขาดจากกัน บุญส่วนบุญ บาปส่วนบาป ไม่สามารถนำมาเฉลี่ยหรือหักลบกลบหนี้กันได้
ที่สำคัญการหากินบนความเดือดร้อนของผู้อื่น เบียดเบียน ค้ากำไรเกินควร เป็นอาชีพที่คอยแต่จะก่อบาปสร้างกรรมใส่ตัว ไม่ใช่สัมมาอาชีวะ ซึ่งก็คือการประกอบสัมมาอาชีพในทางถูกต้อง สุจริต ไม่คดโกง และไม่หาเลี้ยงตนในทางมิจฉาชีพ เป็น 1 ในมรรค 8 ที่นำไปสู่หนทางแห่งการดับทุกข์ ฉะนั้นถ้าคุณทำอาชีพปล่อยเงินกู้ ไม่มีทางพ้นทุกข์อย่างแน่นอน
เล่นแชร์..บาปไหม?
จริง ๆ แล้วการเล่นแชร์ ไม่ได้มีอยู่ในบทบัญญัติของพระพุทธองค์ สมัยก่อนยังไม่มีการเล่นแชร์ ไม่มีการปล่อยเงินกู้ หรือธุรกิจประเภทนี้แต่อย่างใด ดังนั้นจึงต้องดูกันที่เจตนา ที่ความตั้งใจในการเล่นแชร์ประกอบด้วยว่าเป็นอย่างไร
หากเป็นการเล่นแชร์ด้วยความตั้งใจว่าอยากจะมีเงินออม เงินเก็บ ตรงนี้ถือว่าเป็นเรื่องดี ไม่ผิดอะไร แต่ถ้าเล่นแชร์เพื่อหวังดอกเบี้ยมาก ๆ ก็คือมีความโลภ ก็เป็นบาป หรือคนที่เล่นแชร์ทั้งที่ไม่เงินส่ง ผัดผ่อนไปเรื่อย อ้างโน่นอ้างนี่ สุดท้ายก็คิดจะคดโกง เชิดเงินหนี ก็ทำให้คนเดือดร้อน ก็ผิดศีลและบาปเช่นกัน หรือคนที่ได้เงินมาแล้วเอาใช้ในทางที่ผิด เช่น เล่นการพนัน ปล่อยเงินกู้ อันนี้ถือว่ายิ่งบาปมากขึ้นไปอีก
ดังนั้น จะบาปหรือไม่ ผิดศีลหรือไม่ จึงอยู่ที่ความตั้งใจ เพราะศีลอยู่ที่เจตนา ถ้าเจตนาดีก็ไม่ผิดศีลและไม่บาป แต่หากเจตนาไม่ดี เล่นแชร์ด้วยความโลภ ความอยากจะโกงเขา ก็ผิดตั้งแต่เริ่มคิดแล้ว
ผู้ที่สร้างเนื้อ สร้างตัวด้วยการทำนาบนหลังคน
ย่อมจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของกฎแห่งกรรม
โดยหลักแล้วการกระทำบางอย่าง เช่น ปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำ แม้จะเป็นการชอบด้วยกฎหมาย แต่ก็หาเป็นการชอบด้วยกฎแห่งกรรมได้ เพราะกฎแห่งกรรมก็คือผลแห่งการกระทำ หากทำกรรมดีก็ย่อมได้รับแต่ความสุขความเจริญ และถ้าทำกรรมชั่วก็ย่อมได้รับแต่ความทุกข์ร้อน จะเร็วหรือช้าก็ขึ้นอยู่กับกฎแห่งกรรมนั่นแล..
