กลายเป็นเรื่อง “บันเทิง” ทางการเมือง
เมื่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ตัดสินใจเปิดเฟซบุ๊กส่วนตัว
ตามคำแนะนำของ “พุทธิพงษ์ ปุณณกันต์” รองเลขาธิการนายกฯ ฝ่ายการเมือง
ประเด็นที่น่าสนใจก็คือ พล.อ.ประยุทธ์ไม่ใช่ “นักการเมือง” ทั่วไปที่เคยผ่านระบอบประชาธิปไตยเต็มใบมาก่อน
เขาไม่เคยถูกอภิปรายไม่ไว้วางใจ
ไม่เคยถูกตั้งกระทู้ถามอย่างจริงจัง
ไม่เคยผ่านการเสียดทานทางการเมืองมาก่อน
เพราะ พล.อ.ประยุทธ์เป็น “นายกรัฐมนตรี” ผ่านการรัฐประหาร
การตัดสินใจเปิดเฟซบุ๊กส่วนตัวจึงกลายเป็นการเปิดเวทีให้คนไทยวิพากษ์วิจารณ์ พล.อ.ประยุทธ์อย่างกว้างขวาง
สายน้ำแห่ง “ความไม่พอใจ” ที่เก็บกดมานาน 4 ปีกว่าจึงไหลทะลักมาที่นี่
มีทั้ง “หยาบคาย” ใส่กันตรงๆ
จนถึงการใช้ “ความคิดสร้างสรรค์” สรรหา “คำ” ต่างๆ มากมาย
ระดับ “ก๊อบปี้ไรเตอร์” ของวงการโฆษณาต้องคารวะ
มี2 มุขที่ใช้กันเยอะที่สุด
มุขแรก คือ ชมอย่างเลิศหรูชนิดอ่านแล้วเคลิ้ม
ก่อนตบท้ายเป็นชื่อคนอื่น
เช่น ทักษิณ ยิ่งลักษณ์ ฯลฯ
หรือเป็นชื่อ “ตู่” แต่กลายเป็น “ตู่ จตุพร” หรือ “ตู่ ภพธร”
มุขที่สอง คือ เล่าเรื่องการค้าขาย ในอดีตเคยขายของดีอย่างไร
แต่ตอนนี้ในยุค “ลุงตู่” เขายกระดับสินค้าที่ขายขึ้นเหมือนบอกว่าขายดียิ่งกว่าเดิม
ก่อนจะจบท้ายว่าเป็นการขายบ้าน ขายรถ
ขายจนหมดตัว
หรือบางโพสต์ที่มีคนไลก์สูงมาก
เช่น “ลุงอย่าไปคิดมากค่ะ ลุงคือศูนย์รวมความสามัคคีของคนไทยในเวลานี้ สามัคคีกันด่าลุงค่ะ”
หรือ “ใครด่าลุงตู่ หนูขอลบเพื่อนนะคะ แม้จะลบจนจะหมดเฟซแล้ว”
แต่ที่เหนือกว่าใครคือ โพสต์นี้
“ขายที่ดินด่วน ไร่ละ 3 ล้าน ภูเก็ต หลังไมค์ได้ครับ จำนวน 26 ไร่ 2 งาน 55 ตารางวา”
ไม่ว่าเฟซไหนดัง เขาจะมา
นั่นคือ การฝากร้าน หรือขายของ
คนกลุ่มนี้ไม่สนใจการเมือง
ไม่สนใจว่า “ประชาธิปไตย” หรือ “เผด็จการ”
สนใจอย่างเดียว
กรูจะขายของ
