19 ส.ค. 62 - พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม กล่าวที่จ.บุรีรัมย์ ช่วงหนึ่งว่าตนสวดมนต์ภาวนาอยากให้ฝนตกจริงๆ ที่ดันไปตกที่น้ำท่วม แผนงานโครงการเสนอมาจะไปพิจารณาใน สทนช.เพื่อให้เกิดการทำงานร่วมกัน โครงการโขง ชี มูล ตนคิดมาหลายปีแล้ว แต่อยู่ในขั้นตอนการศึกษา ต้องมีเจรจาระหว่างประเทศ ที่จะมีการผันน้ำประตูน้ำ การเพิ่มความจุของอ่าง ต้องศึกษา เมื่อเช้าคุยกันทำอย่างไรจะมีการขุดลอกแลกกับดินได้ไหม เนื่องจากต้องใช้งบฯมหาศาล รวมถึงต้องไปดูกฎหมายทำได้หรือไม่อย่างไร เช็คแล้วว่าทำได้ ก็อยู่ที่การออกแบบของกรมชลประทาน หากใครสนใจเอาเครื่องไม้เครื่องมือมาขุดดินไปขาย ต้องเท่าเทียม และคุ้มค่า
“พูดก็เหนื่อยเหลือเกิน พอทำเหนื่อยกว่าอีก เหนื่อยมา 5 ปีแล้วนะ เดี๋ยวจะหาว่าผมมาบ่น ผมไม่ได้มาบ่น เขาบอกว่าบ่นมากก็ให้ออกไปซิ แหม่ทำไมใจร้ายกับผมจริงๆ วันนี้เรามาช่วยทำงานในรัฐบาลใหม่ ไม่ได้บ่นอย่างนั้น แต่บางทีผมบ่นตัวเอง ไม่ได้เกี่ยวกับใครเลยสักคน” จากนั้น นายกฯได้ถามขึ้นว่า มีใครอยากให้นายกฯลาออกบ้างยกมือ ที่นี่ไม่มี แต่มีที่อื่น “ผมยังไม่ลาออกแน่นอน ไม่มีลาออกเอาอย่างนี้ดีกว่า ผมเหมือนกระท้อนยิ่งทุบ ยิ่งตี ยิ่งอร่อย ยิ่งหวาน ผมชอบ”
นายกฯกล่าวว่า ช่วงนี้เป็นช่วงปลายปีงบประมาณ ซึ่งเรากำลังพิจารณางบฯปี 63 ที่อาจล่าช้าไปถึงเดือนม.ค.63 เรื่องการเมืองก็เดินหน้าไปตามขั้นตอน อาจเสียเวลาอยู่บ้างช่วงนี้ แต่ไม่ได้ระงับการจ่ายอะไร บางโครงการก็ใช้งบฯได้ไม่เกิน 50 เปอร์เซ็นต์ในงบฯปีหน้า ฉะนั้นอะไรที่ทำให้ได้ก็จะทำให้ พูดแล้วเจ็บท้อง เพราะพูดแต่เช้า พรุ่งนี้ก็มีการประชุมครม. มีหลายเรื่องต้องนำเข้าครม. เพราะ 2 สัปดาห์นี้เป็นช่วงปลายปีงบประมาณ เวลาก็จำกัด ฉะนั้นต้องผูกพันงบประมาณให้ได้ ถ้าพูดว่าต้องการแต่ไม่เข้าใจระเบียบงบประมาณ ไม่เข้าใจวิธีการเงินการคลัง ตนบอกเลยทำไม่ได้ทั้งหมด เพราะถ้าตนทำไปก็อันตราย หากมีการตรวจสอบทุจริต ครม.ของตนก็จะกระทบ ตนไม่อยากให้ครม.ของตนล้มไปแบบนั้น ต้องมีกระบวนการคิดเหมือนต่อเลโก้ และขอคนไทยอย่าทำลายศักยภาพ อย่าทำประวัติศาสตร์ ประเทศจะวุ่นวายไปหมด จำใจลาด้วยน้ำตา เสียดายไม่ได้เป็นลูกเขยบุรีรัมย์ แต่แต่งงานแล้ว แก่แล้วด้วย
จากนั้น นายกฯได้เดินทักทายและถ่ายเซลฟีกับประชาชน และนายกฯได้ตะโกนถามว่า สู้ไหม สู้แค่ไหน โดยชาวบ้านตะโกนกลับว่า สู้ๆ สู้แค่ตาย และหลังเสร็จสิ้นภารกิจ นายกฯและคณะเดินทางกลับกทม.
