#อยากปลุกปุ๊บ ตื่นปั๊บ ต้องทำอย่างไร
ตอบโดย พระนวลจันทร์ กิตติปัญโญ วัดวิวัฏฏะ จ. เลย
แม่ปลุกไม่อยากลุก นาฬิกาปลุกก็ปิดเก่ง ต่อเวลาจนกลายเป็นตื่นสายก็บ่อย อ้อมว่าคนจำนวนไม่น้อยเป็นเหมือน ๆ กัน มันเป็นปัญหาที่มีมาหลายยุคหลายสมัย บางคนโตมาก็เลิกได้ แต่บางคนก็ยังแก้ไม่หาย เหมือนคุณผู้ชมของเราท่านนี้ที่อยากจะขอคำแนะนำว่า แก้มาหลายวิธีแล้ว จะลองขออีกสักวิธีได้ไหมคะที่ทำให้เราตื่นได้ทันทีเมื่อนาฬิกาปลุก พระอาจารย์ท่านเลยแนะนำแบบนี้ค่ะ
ตรงนี้เคยใช้ และมีประสบการณ์ตรงเหมือนกัน ถ้าก่อนจะหลับ เราประกอบด้วยสติ มีสติก่อนหลับ จะเป็นสัญญาใจ เราหมายใจไว้ก่อนว่าเราจะตื่นกี่โมง เช่น จะตื่นตีสอง พอมีสติก่อนหลับ ไม่ได้ถูกนิวรณ์หุ้มรุม มันจะหลับสนิท เพราะว่าจิตไม่ฟุ้งซ่าน
ไม่กังวล ไม่เศร้าหมอง พอหลับสนิทร่างกายมันจะอิ่ม มันเป็นสัญญาใจคำว่า “สัญญาใจ” มีความหมายอย่างนี้เลยนะ เราหมายใจว่าเราจะตื่นตีสอง พอถึงประมาณตีสอง จิตมันจะตื่นไม่ใช่เราตื่น ถึงแม้เราหมายใจว่าเราจะตื่นตีสอง แต่ตีหนึ่งเรายังนอนไม่หลับเลย เพราะเราเครียด อันนี้ก็ไม่เป็นไร เป็นเรื่องของเวลา ถ้าเราฝึกไปเรื่อย ๆ ถึงแม้หลับงีบเดียว สัญญาใจก็จะปลุกเป็นเครื่องปลุก ปลุกให้ตื่น จิตจะระลึกไปตามสัญญาที่เราหมายใจไว้แต่ต้องปราศจากนิวรณ์ คือมีสติ มีสมาธิก่อนหลับ
วิธีแก้ปัญหาคือ ก่อนนอนอย่านอนด้วยจิตฟุ้งซ่าน ปรุงแต่งไปเรื่อย ลองทำสมาธิ ดูลมหายใจเข้าออก สบาย ๆ แล้วจะหลับด้วยอาการที่มีสติ ลองพิสูจน์ดู สำหรับคนที่หมายใจแล้วยังทำไม่สำเร็จ ลองนึกดูว่า ก่อนจะหลับทำอะไร ส่วนใหญ่มือก็ยังถือโทรศัพท์ ยังเล่นLine เรื่องราวร้อยแปดพันประการ หลับด้วยจิตวุ่น ทำให้หลับไม่สนิท เมื่อหลับไม่สนิท ร่างกายก็ไม่อิ่ม ไม่มีพลังเรี่ยวแรงต่อให้ถึงเวลาที่ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ พอถึงเวลาก็ตื่นไม่ไหว เพราะมันยังนอนไม่อิ่ม แต่ถ้าหลับด้วยจิตว่าง ไม่ใช่จิตวุ่น
ใจมันจะปิดสวิตช์ จะตกภวังค์ พอจิตตกภวังค์หลับสนิท มันอิ่มนะ ถึงแม้หลับงีบเดียวมันก็อิ่ม พอนาฬิกาปลุกมันมีเรี่ยวแรงขึ้นมามันก็ลุกตื่นไปทำงานได้เลย
สรุปแล้วง่ายนิดเดียว ไม่ต้องไปหาวิธีที่จะตื่น แต่ไปปรับวิธีก่อนจะหลับ ใครที่มัวแต่กังวล กลัวตื่นไม่ทันจะตื่นหกโมงเช้า แต่ตีสี่ ยังไม่หลับ มันก็วกกลับมาที่เหตุ เพราะความกังวล การภาวนา ดูลมหายใจ เป็นการตัดอาหารของความกังวล ความไม่สงบแนะนำว่าให้มีหลักใจสักหนึ่งอย่าง ค่อยๆ ทำไปฝึกอยู่กับลม เวลาเราอยู่กับลมเครื่องรบกวนไม่มี ไม่มีคน ไม่มีความคิด ไม่มีสถานที่ ไม่มีเวลา ไม่มีที่ไหน แล้วพอจิตมันว่าง จิตสงบ พอหลับไปแล้วจะมีพลังมีเรี่ยวแรงขึ้นมา แม้งีบเดียวอย่างที่กล่าว ไม่ได้เกี่ยวว่าต้องสี่ชั่วโมง หรือสามชั่วโมง แม้งีบเดียววิถีของจิต ขอให้ได้พักผ่อน ขอให้เขาได้ตกภวังค์อย่างเต็มที่มันจะอิ่มมากเลย เพราะหลับด้วยสติและสมาธิไม่ได้หลับด้วยจิตวุ่น หลับด้วยจิตว่าง ผลมันจะต่างกันมาก
อย่าลืมว่า ถ้าคุณรู้สึกหนัก มีทุกข์ในใจแบ่งเรื่องราวของคุณให้พวกเราได้ค่ะ ที่สำคัญลองเติมธรรมกันวันละนิดเพื่อชีวิตที่ดีขึ้นค่ะ ส่งความหนัก ความทุกข์ สิ่งสงสัยมาให้พวกเราได้ที่ www.bia.or.th/dhamlife อ้อมจะไปหาคำตอบจากพระอาจารย์มาให้ค่ะ อะไรที่อ้อมช่วยได้ อ้อมยินดีค่ะ
ติดตามข้อธรรมดีๆ ได้ที่เพจ fb : หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ หรือ Line @Suanmokkh_Bangkok
